Vivlosmania!!!

Τυροκομία

Διάσημη για τα τυριά της η Νάξος που το κλίμα της χαρίζει μια ποικιλία μοναδική σε γεύση και ποιότητα. Στο νησί παράγονται 12 τυριά. Τα πιο γνωστά είναι η γραβιέρα, η μυζήθρα, το αρσενικό αλλά και το ανθότυρο, σε αυτά προσθέστε την ξινομυζήθρα, το θηλυκοτύρι, το λαδοτύρι, το μανούρι, την κοπανιστή, το τουλουμοτύρι, το κεφαλοτύρι αλλά και τον κομό που συμπληρώνουν την πλούσια γκάμα και για τους πιο απαιτητικούς.

Γλυκά

Τα πιο γνωστά και χαρακτηριστικά είναι το κερασάκι και το κίτρο.
Επίσης παραδοσιακά οι Ναξιώτες φτιάχνουν ξεροτήγανα (δίπλες) που προσφέρονται σε διάφορες γιορτές.

Κτηνοτροφία

Το νησί με τους ορεινούς του όγκους αλλά και τις εύφορες πεδιάδες δίνει τη δυνατότητα στους ντόπιους για την πλούσια παραγωγή κρέατος. Στα χωριά ιδιαίτερα στα ορεινά κυρίως υπάρχουν αιγοπρόβατα και στα πεδινά βοοειδή. Η εκτροφή των χοίρων και των πουλερικών είναι σαφώς πιο περιορισμένη και απευθύνεται σε προσωπική κατανάλωση, ωστόσο αξίζει να δοκιμάσετε το τοπικό ζαμπόν και τα λουκάνικα καθώς και τον κόκορα κρασάτο ή μια πλούσια ομελέτα.

Πατάτα

Η πατάτα του νησιού είναι διάσημη σε ολόκληρη τη χώρα και αποτελεί κύριο γεωργικό προϊόν του τόπου. Η καλλιέργειά της γίνεται κυρίως στο νότιο κομμάτι στην εύφορη περιοχή του Λιβαδιού αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

Φημολογείται πως η καλλιέργειά της ξεκίνησε το 1700 αλλά μετά τα χρόνια της τουρκοκρατίας σημείωσε μεγάλη εξέλιξη και συνετέλεσε σημαντικά στην οικονομική ευρωστία του νησιού.

Η φήμη της γρήγορα εξαπλώθηκε και επιλέχθηκε το 1950 ως κέντρο παραγωγής πατατόσπορου που φτάνει ως και τις μέρες μας.

Λάδι

Σε ολόκληρο το νησί υπάρχουν πολλά ελαιόδεντρα και η σημασία που δίνουν οι κάτοικοι στην καλλιέργειά της ελιάς είναι μεγάλη.
Διαθέτει πάνω από 400 χιλιάδες ελαιόδεντρα τα περισσότερα από αυτά στην εύφορη κοιλάδα της Τραγαίας. Ωστόσο κάθε κάτοικος του νησιού έχει κτήμα με ελιές (λιοΐρι) για τις προσωπικές του ανάγκες καθώς και για εμπορία.

Η κύρια ποικιλία ελιάς είναι η θρούμπα αλλά στις μέρες μας συναντώνται και οι ποικιλίες μανάκι και κορωνιά.
Σε διάφορα χωριά θα συναντήσετε νέα και παλιά αναπαλαιωμένα ελαιοτριβεία που δείχνουν πως το λάδι αποτελεί βασικό οικονομικό αγαθό στη ζωή των Ναξιωτών.

Κρασί

Η καλλιέργεια της αμπέλου συναντάται από τα ομηρικά χρόνια και η ελληνική μυθολογία αναφέρεται στο θεό Διόνυσο, το θεό του κρασιού και του γλεντιού, να γεννιέται στη Νάξο και να φυτεύει ένα κλίμα για πρώτη φορά.

Στα αρχαία χρόνια η φήμη του τοπικού κρασιού ήταν τέτοια που γίνονταν εξαγωγές σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Σήμερα ωστόσο δε σημειώνεται κάτι αντίστοιχο και πιθανότατα συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει ανεπτυγμένο

σύστημα τυποποίησης όπως συμβαίνει με τα τυριά και τα κρέατα. Βέβαια οι κάτοικοι ασχολούνται με την αμπελουργία αλλά η κατανάλωση του κρασιού παραμένει σε τοπικά επίπεδα.

Μελισσοκομία

Πρόκειται για δραστηριότητα που ξεκινά από την αρχαιότητα και συνεχίζεται ως τις μέρες μας στο νησί που η μορφολογία της σε συνδυασμό με την πλούσια χλωρίδα ευνοούν την παραγωγή μελιού.
Πάνω από 5000 υπολογίζονται οι κυψέλες που αποφέρουν 15-18 τόνους ετησίως στους ντόπιους μελισσοκόμους. Η βοσκή των μελισσών γίνεται από θυμάρι κυρίως αλλά και ρίγανη, θρύμπη και ρείκι και το αποτέλεσμα είναι πολύ αρωματικό και εύγεστο.

Η αυξανόμενη ζήτηση καθιστά επιτακτική την περαιτέρω καλλιέργεια και εξέλιξη της απασχόλησης αυτής.

Κατερίνα Βελώνη (Α΄ τάξη)

Κατερίνα Ζουγανέλη (Γ΄ τάξη)