Vivlosmania!!!

Για τον Πυθαγόρα η μουσική και τα μαθηματικά γίνεται άσκηση με σκοπό την υπέρβαση των σωματικών περιορισμών και την κάθαρση της ψυχής, για να μπορέσει η τελευταία να απελευθερωθεί από τον κύκλο της μετενσάρκωσης για να φτάσει τελικά στη θεότητα από την οποία προέρχεται .Ο Πυθαγόρας «συνέλαβε» τους αριθμούς κατά την προσπάθειά του να βρει μια πρωταρχική, άυλη, αναλλοίωτη αρχή των όντων. Π.χ. η δικαιοσύνη συνδέεται με τον αριθμό 4 δηλαδή με τον πρώτο τετραγωνικό αριθμό και ο γάμος με τον αριθμό 5. Ο άνθρωπος παριστάνεται με τον αριθμό 250 κ.λπ.

Οι ψυχολογικοί συνειρμοί που λειτούργησαν εδώ δεν έχουν αποσαφηνιστεί .Κοσμική Αρμονία: στον Πυθαγορισμό κοσμική σημασία έχει η «ιερή δεκάδα»: η μυστική της ονομασία, τετρακτύς της δεκάδας, συνεπάγεται ότι 1+2+3+4=10, αλλά μπορεί να νοηθεί και ως το «τέλειο τρίγωνο». Η Τετρακτύς αποτελούσε την ουσία της διδασκαλίας των Πυθαγορείων. Επιπλέον πίστευε ότι το σύμπαν προήλθε από το χάος και απέκτησε μορφή με το μέτρο και την αρμονία, γι’ αυτό και πρώτος το ονόμασε «Κόσμο», δηλαδή τάξη και αρμονία .Σύμφωνα με τον Πυθαγόρα το σύμπαν βρίσκεται σε διάταξη αρμονίας και η θεωρία του, η θέασή του, είναι αυτή που φέρνει την κάθαρση. Αυτό οδήγησε στη θεωρία του Πυθαγόρα για την «Αρμονία των σφαιρών». Το σύνολο των ήχων, δηλαδή, που παράγονται από την περιστροφή των πλανητών, ανάλογα πάντα με την απόστασή τους από τη γη, και οι οποίοι, όμως, δεν ακούγονται .Το μουσικό διάστημα, που εκφραζόταν ως «σχέση δύο αριθμών προς αλλήλους» στη θεωρία της Μουσικής του Πυθαγόρα ονομαζόταν αρχικά διάστημα = απόσταση δυο σημείων απ’ αλλήλων. Πιο συγκεκριμένα ο Πυθαγόρας ήταν αυτός που πρώτος έθεσε τις βάσεις της επιστήμης της Μουσικής με μια επιστημονικά θεμελιωμένη θεωρία της Μουσικής

Φλώρα Φακίνου  (Β΄ τάξη)

Χριστίνα Φιλιπποπολίτη (Β΄ τάξη)

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (1541 – 7 Απριλίου 1614), γνωστός επίσης με τo Ισπανικό προσωνύμιο El Greco, δηλαδή ο Έλληνας, ήταν Kρητικός ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτονας της Ισπανικής αναγέννησης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από την πατρίδα του, δημιουργώντας το κύριο σώμα του έργου του στην Ιταλία και στην Ισπανία. Εκπαιδεύτηκε αρχικά ως αγιογράφος στην Κρήτη, που αποτελούσε τότε τμήμα της ενετικής επικράτειας, και αργότερα ταξίδεψε στη Βενετία. Στην Ιταλία επηρεάστηκε από τους μεγαλύτερους δασκάλους της ιταλικής τέχνης, όπως τον Τιντορέτο και τον Τιτσιάνο, του οποίου υπήρξε μαθητής, υιοθετώντας στοιχεία από τον μανιερισμό. Το 1577 εγκαταστάθηκε στο Τολέδο, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του και ολοκλήρωσε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του.

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος γεννήθηκε πιθανότατα το 1541 στον Χάνδακα, το σημερινό Ηράκλειο της Κρήτης, την εποχή της Βενετοκρατίας. Η ημερομηνία γέννησης του προκύπτει όχι από κάποιο επίσημο έγγραφο της εποχής αλλά με βάση μία ιδιόχειρη σημείωση του, σύμφωνα με την οποία το 1606 ήταν 65 ετών. Ο πατέρας του, Γεώργιος Θεοτοκόπουλος, ήταν φοροσυλλέκτης και έμπορος. Για τη μητέρα του δεν διαθέτουμε πληροφορίες, ενώ άγνωστη παραμένει και η ταυτότητα μίας ενδεχόμενης πρώτης, Ελληνίδας συζύγου του. Είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Μανούσο Θεοτοκόπουλο (1531-1604), ο οποίος ακολούθησε το επάγγελμα τού πατέρα τους.

Στην πρώιμη δημιουργική περίοδο τού Γκρέκο ανήκουν τα έργα που φιλοτέχνησε στην Κρήτη και στη Βενετία, για πολλά από τα οποία είναι δύσκολο να καθοριστεί αν ολοκληρώθηκε στον Χάνδακα ή στην ιταλική πόλη. Η Κοίμηση της Παναγίας (π. 1567, Εκκλησία της Παναγίας των Ψαριανών), που ανακαλύφθηκε το 1983 στη Σύρο έχοντας μεταφερθεί εκεί πιθανότατα από Ψαριανούς εποίκους μετά την καταστροφή των Ψαρών, αποτελεί το πρώτο σωζόμενο έργο του με την υπογραφή του. Μαζί με τη φορητή εικόνα Ο ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζοντας την Παναγία (1560-67), αποτελούν σημαντική πηγή πληροφοριών για την τεχνοτροπία του νεαρού Θεοτοκόπουλου. Η τεχνική και το ύφος των εικόνων διαπνέονται από μεταβυζαντινά στοιχεία, χωρίς όμως να απουσιάζουν και πρωτότυπα χαρακτηριστικά, όπως η υποτυπώδης απόδοση της τρίτης διάστασης ή του προοπτικού βάθους και τα έντονα χρώματα. Τα μοτίβα της δυτικής τέχνης είναι περισσότερο εμφανή σε άλλα έργα της ίδιας περιόδου, όπως στην Προσκύνηση των Μάγων (1565-67) και κυρίως στο Τρίπτυχο της Μόντενα (1560-65). Επίσης άλλα

έργα του είναι η ταφή του Κόμητος Οργκάθ (1586-88) και ο διαμελισμός των ιματίων του Χριστού (1577-79).

Πέρυσι είδα στον κινηματογράφο μία υπέροχη ταινία που λεγόταν  ”Ο Τσάρλι  και το εργοστάσιο σοκολάτας” με  πρωταγωνιστή τον Τζόνι Ντεπ.

Η ταινία αναφέρεται στο Γούλη, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης ενός παραμυθένιου εργοστάσιου σοκολάτας.  Εκεί δεν έχει καταφέρει να μπει κανείς για 15 χρόνια. Ο Γούλη δεν κοντινούς συγγενείς γι’ αυτό και αποφάσισε να κάνει διαγωνισμό για να βρεθεί αυτός που θα αναλάμβανε το εργοστάσιο. Πέντε τυχερά παιδιά κέρδισαν τα ”χρυσά εισιτήρια” για μια ξενάγηση στο μαγικό εργοστάσιο του. Ένα από αυτά ήταν και ο Τσάρλι, ένα πολύ καλό παιδί από φτωχή οικογένεια  που πραγματοποίησε το όνειρα του, να γνωρίσει το φανταστικό κόσμο στο εργοστάσιο σοκολάτας.

Καθώς τα άλλα παιδιά αποδεικνύονται  πολύ  κακομαθημένα και δεν εκτιμούσαν όσα έχει δημιουργήσει ο Γούλι, μπλέκονται σε διάφορα προβλήματα, γεγονός που ανάγκαζε το Γούλι να τα διώξει από το εργοστάσιό του. Το μόνο παιδί που απόμεινε είναι ο καλόκαρδος Τσάρλι που θα κερδίσει τελικά τα κλειδιά του εργοστασίου.

Η ταινία  αυτή ήταν πραγματικά απολαυστική και μας ταξίδεψε όλους σε ένα λαχταριστό σοκολατένιο κόσμο. Ήταν σίγουρα η πιο ” γλυκιά” ταινία που έχω δει ως τώρα. Σας την προτείνω ανεπιφύλαχτα.

Κυριακή Λ.

   Η Παναγία η  Δροσιανή είναι ένα Βυζαντινό μοναστήρι από τα αρχαιότερα τον Βαλκανίων, που φτιάχτηκε τον τέταρτο με έκτο αιώνα π.Χ. Η εκκλησία είναι ένα σύμπλεγμα από 4 εκκλησίες βυζαντινού ρυθμού. Υπάρχουν πολλές τοιχογραφίες, αυτές που φαίνονται είναι και οι παλαιότερες. Η πιο χαρακτηριστική τοιχογραφία είναι οι δύο παντοκράτορες. Απεικονίζουν την ανθρώπινη και θεία φύση του Χριστού. Η  Παναγία πήρε το όνομα Δροσιάνη γιατί κάποτε είχε πέσει μία μεγάλη ανομβρία στο νησί και παρακαλούσαν οι κάτοικοι να βρέξει. Τότε  από την Μονή μέχρι και την σημερινή Πλάκα είχαν πάρει εικόνες της Παναγίας και τις έβαλαν στην θάλασσα ίσα ίσα για να δροσιστούν τότε όμως μια εικόνα της Παναγίας σηκώθηκε πάνω στην θάλασσα, τότε έγινε το θαύμα και άρχισε να βρέχει. Από τότε πήρε το όνομα Δροσιανή. Το μοναστήρι είχε φτιαχτεί από μικρά πετραδάκια που απορροφούσε  τους σεισμούς και γι’ αυτό έχει διασωθεί μέχρι και σήμερα.

                                                                                  Β΄ Γυμνασίου M.I.

Όπως και κάθε χωριό της Νάξου έχει και τα δικά του εξωκλήσια , έτσι έχει  και το χωριό μας , ο Άγιος Αρσένιος. Έχουν χτιστεί πάνω σε λόφους  και σε αγροτικές και παραλιακές περιοχές. Μερικά από τα εξωκλήσια μας είναι:

1. Αγία  Άννα

2. Άγιος Κοσμάς

3. Άγιος Ιωάννης  (Θεολόγος)

4. Άγιος Εφραίμ

5. Άγιος Ραφαήλ

6. Άγιος Αρσένιος

7. Άγιοι Πάντες

8. Άγιος Γεώργιος

9. Η Παναγία η Ορφανή

10. Άγιος Ιωάννης  (Μοναστήρι Τιμίου Προδρόμου)

11. Άγιος Νικόλαος (Χαλαριώτης)

12. Άγιος Προκόπιος

13. Άγιος Παντελεήμονας

14. Άγιος Νικόλαος (Θαλασσινός)

15. Άγιος Πέτρος και Παύλος

Αξίζει να αναφερθούμε σε δύο από αυτά, της Αγίας Άννας και του Αη Γιώργη.

Ο  ναός της Αγίας Άννα είναι περίπου 180 χρονών. Ο ναός έδωσε το όνομά του σε αυτή την παραλιακή περιοχή. Η Αγία Άννα έχει συνδεθεί με την ευλογία της Νάξου. Στις 25 Ιουλίου, που είναι η Κοίμησή της , αλλά και στις 9 Δεκεμβρίου, που είναι η γέννησή της, γίνεται μεγάλο πανηγύρι. Ο Άγιος Γεώργιος είναι χτισμένος από μάρμαρα της αρχαιολογικής περιοχής των Υρίων. Ο ναός χτίστηκε τον 10ο αιώνα. Ο Αγ. Γεώργιος γιορτάζεται τη δεύτερη  μέρα του Πάσχα.

Άννα Δ. Α΄ γυμνασίου

Ανακοινώθηκαν τα 60 doodles που ξεχώρισαν!

Η κριτική επιτροπή διάλεξε  60 doodles και τώρα είναι η σειρά σας να ψηφίσετε εσείς το αγαπημένο σας από κάθε ομάδα.

Ψηφίστε και αναδείξτε το Top doodle από κάθε ομάδα…

Ένα από αυτά που επιλέχθηκαν (κατηγορία 1η -3η Δημοτικού), είναι της μαθήτριας ΑΜΑΛΙΑ ΠΙΛΙΝΤΣΙ από το Δημοτικό σχολείο Αγίου Αρσενίου Νάξου.

Συγχαρητήρια στη μαθήτρια ΑΜΑΛΙΑ ΠΙΛΙΝΤΣΙ! Καλή πρόοδο και εις ανώτερα!!!

WOMAN IN BLACK
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ
2012
Διάρκεια: 95 λεπτά
Είδος ταινίας: Δράμα, Θρίλερ
Παραγωγή: Βρετανία – Καναδάς – Σουηδία
Σε σκηνοθεσία του: James Watkins
Πρωταγωνιστούν: Daniel Radcliffe, Janet Mc Teer, Ciaran

O Arthur Kipps είναι ένας νέος δικηγόρος που έχει πρόσφατα χάσει τη γυναίκα του και μένει με το γιο του στο Λονδίνο. Το καθήκον όμως τον στέλνει μακριά από το γιο του σ’ ένα απόμερο χωριό για να τακτοποιήσει τις κληρονομικές εκκρεμότητες του οίκου El Marsh. Γρήγορα όμως καταλαβαίνει ότι οι ντόπιο του κρατούν ένα τρομερό μυστικό: Η έπαυλη είναι στοιχειωμένη απ’ το φάντασμα μιας γυναίκας και κάθε φορά που κάποιος αντικρίζει το φάντασμα ένα παιδί αυτοκτονεί με φρικτό τρόπο.

Είναι το είδος της ταινίας που μ’ αρέσει. Θρίλερ διαδραματιζόμενο σε μία παλιά εποχή και ένα στοιχειωμένο σπίτι. Τα σκηνικά είναι καταπληκτικά και η ατμόσφαιρα είναι πολύ πειστική με πολλά πετυχημένα suspense.Ο πρωταγωνιστής, Daniel Radcliffe παίζει όπως πάντα με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Το τέλος είναι πάρα πολύ καλό, κάτι το αναπάντεχο που δεν το περιμένεις.

Δήμητρα Π. – Α’ Τάξη

Ένας κούκλος με πολύ ταλέντο…

Ο Ian Somerhalder γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1978 (34 ετών) στο Covington της Luisiana. Έχει 2 αδέρφια, τον Bob και τον Robin. Το όνομα του το πήρε από τον θετό παππού του. Ο κανονικός παππούς του ήταν ένας πλούσιος Άγγλος που ζήτησε από τον εργάτη του να παντρευτεί την έγκυο ερωμένη του και να δώσει ένα όνομα στο παιδί. Οι γονείς του χώρισαν όταν εκείνος ήταν ακόμη 13. Μεγάλωσε με τη μητέρα του, Εντνα και τα αδέρφια του. Η μητέρα του εργαζόταν ως φυσιοθεραπεύτρια και ο πατέρας του ως εργολάβος οικοδομών. Το κολύμπι, το ψάρεμα και η εκπαίδευση αλόγων γέμιζαν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου αναψυχής του, καθώς και η συμμετοχή του στη θεατρική ομάδα του σχολείου και σε παραστάσεις με την τοπική θεατρική ομάδα.

Στην ηλικία των 10 χρονών η μητέρα του τον παρότρυνε να ξεκινήσει να δουλεύει ως μοντέλο, αφού είχε διάφορες διασυνδέσεις.  Έτσι σε αυτή την ηλικία ο Ian υπέγραψε ένα τριετές συμβόλαιο με το πρακτορείο Ford στη Νέα Υόρκη και λίγο αργότερα του δόθηκε η ευκαιρία να ακολουθήσει το μόντελινγκ στην Ευρώπη. Έχει δουλέψει στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι, στο Μιλάνο και στο Λονδίνο. Έχει συνεργαστεί με τον Calvin Klein, τους Dolce & Gabbana, την Gucci, τον Versace και την Guess. Στην ηλικία των 17 ετών αρχίζει να σπουδάζει υποκριτική και μέχρι τα 19 του είχε δεσμευτεί στην τέχνη με τον εκπαιδευτή William Esper. Ένας ερευνητής ταλέντων επισκέφτηκε έναν πελάτη και τυχαία συνάντησε εκεί τον Ian σε ένα πλήθος 400 ατόμων και αμέσως υπέγραψε για να τον εκπροσωπεί. Από τη στιγμή που εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Νέα Υόρκη μελετούσε πολύ την υποκριτική, το γράψιμο και την πρακτική γιόγκα. Τα χόμπι του είναι το θαλάσσιο σκι, το σκι στο χιόνι και η ιππασία.

Σαν ηθοποιός ο πρώτος του σημαντικός ρόλος ήταν στο The rules of attraction. Στην τηλεόραση έχει παίξει σε διάφορες σειρές με πιο γνωστές το Smallvile (που έκανε τον Adam Knight, έναν νεκρό που κρατιόταν ζωντανός με ένα ειδικό ναρκωτικό), στο Lost (που έκανε τον Βοune, ο οποίος σκοτώθηκε στην πρώτη σεζόν, τον είδαμε όμως και σε επόμενες σε κάποια flashbacks…) και φέτος υποδυόταν τον πρωταγωνιστή Damon Salvatore στο The vampire diaries. Από τα πρώτα γυρίσματα του vampire diaries ο Ian ερωτεύτηκε παράφορα τη συμπρωταγωνίστρια του Nina Dobrev με την οποία είναι μαζί εδώ και τρία χρόνια.

Δήμητρα Π. – Α’ Τάξη

Οι Αγώνες Πείνας είναι ο τίτλος της Αμερικανικής ταινίας, επιστημονικής φαντασίας, παραγωγής 2012. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Σούζαν Κόλινς.

Η ιστορία λαμβάνει χώρα στο μελλοντικό έθνος της Πάνεμ σχηματισμένο από τη σημερινή Βόρεια Αμερική, αποτελείται από μια πλούσια πρωτεύουσα, την Κάπιτολ, και 12 φτωχές περιφέρειες, όπου 12 αγόρια και 12 πρέπει να λάβουν μέρος στους Αγώνες Πείνας, ένα τηλεοπτικό ετήσιο γεγονός στο οποίο οι συμμετέχοντες είναι αναγκασμένοι να αγωνιστούν μέχρι θανάτου. Η πρωταγωνίστρια Κάτνις Έβερντιν (Τζένιφερ Λόρενς) προσφέρεται εθελοντικά να αγωνιστεί στη θέση της μικρής της αδελφής. Μαζί με τον Πίτα Μελάρκ (Τζός Χάτσερσον) η Κάτνις ταξιδεύει στην Κάπιτολ με τρένο, για να εκπαιδευτεί για τους Αγώνες Πείνας, κάτω από τις οδηγίες του προηγούμενου νικητή Χέιμιτς Αμπέρναθι (Γούντι Χάρελσον)

Η ταινία κυκλοφόρησε στις 22 Μαρτίου. Οι 3 πρώτες μέρες προβολής της έσπασαν ρεκόρ εισιτηρίων. Η ταινία παρέμεινε για 4 συνεχόμενες εβδομάδες στο box office της Β. Αμερικής – Πρώτη μετά την τεράστια επιτυχία του Avatar και κατατάσσεται ως η 50^η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών παγκοσμίως. Η ταινία έχει ήδη βγει σε DVD και Blue Ray. Οι Αγώνες πείνας έλαβαν θετικά σχόλια από τους περισσότερους κριτικούς, οι οποίοι επαίνεσαν το θέμα, τα  μηνύματα της ταινίας καθώς και η ερμηνεία της Λόρενς ως Κάτνις. Σημειώνεται ωστόσο ότι το μυθιστόρημα και το σενάριο της Κόλινς κατέχουν βασικές διαφορές με άλλα έργα καθώς πηγές έμπνευσης χρησιμοποιήθηκαν: ο μύθος του Θησέα, Ρωμαϊκά παιχνίδια μονομάχων, τηλεοπτικά ριάλιτι και ο πόλεμος στο Ιράκ.

Τη σκηνοθεσία της ταινίας ανέλαβε ο Γκάρι Ρος και την παραγωγή οι Νίνα Τζέικομπσον και Τζον Κίλικ. Ως σεναριογράφοι διετέλεσαν οι Ρος, Κόλινς και Μπίλι Ρέι. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον, Λίαμ Χέμσγουορθ, Γούντι Χάρελσον, Ελίζαμπεθ Μπανκς και Ντόναλντ Σάδερλαντ. Είναι μία ταινία που πιστεύω πως όλοι αξίζει να δούμε όχι μόνο για το πνεύμα της αγωνιστικότητας που τη διακατέχει αλλά και για τα φανταστικά της εφέ. 

Πηγή:  http://en.wikipedia.org/wiki/The_Hunger_Games

Παναγιώτα Χ. – Γ’ τάξη

Ο πύργος του Άιφελ είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού. Κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτίρια στον κόσμο. Με ύψος 325 μέτρα ήταν το πιο ψηλό κτίριο στον κόσμο μέχρι που το ξεπέρασε το Εμπάιρ Στέιτ της Νέας Υόρκης το 1931. Έχει βάρος 10.100 τόνους και η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή ώστε παρεκκλίνει μόλις έως 7,5 εκατοστά με σφοδρό άνεμο. Κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 1887 και στο 1889 ως είσοδος για την έκθεση Uneversell και σαν σημάδι της Γαλλικής Επανάστασης. 300 εργάτες ένωσαν 18.038 κομμάτια αδιάβροχου σιδήρου με 2,5 εκατομμύρια πριτσίνια, με μια στατική μελέτη του Maurice Koechlin. Ο Άιφελ βοήθησε τους μηχανικούς Émile Nouguier και Maurice Koechlin και τον αρχιτέκτονα Stephen Sauvestre. Ο κίνδυνος ατυχήματος ήταν μεγάλος καθώς, σε αντίθεση με σύγχρονους ουρανοξύστες, ο πύργος ήταν σε ανοιχτό πλαίσιο, χωρίς κανέναν ενδιάμεσο όροφο εκτός από δύο πλατφόρμες. Παρόλο που ο Άιφελ είχε λάβει προληπτικά μέτρα ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης των κινητών ικριωμάτων, προστατευτικά κιγκλιδώματα και οθόνες, ένας εργάτης πέθανε. Ο πύργος εγκαινιάστηκε στις 31 Μαρτίου 1889 και άνοιξε για το κοινό στις 6 Μαΐου 1889.

Ο πύργος επικρίθηκε πολύ από το κοινό όταν κατασκευάστηκε, καθώς πολλοί είχαν την άποψη πως ήταν αντιαισθητικός. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού.

Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μωπασσάν λέει ότι έτρωγε το μεσημεριανό γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου του κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι, όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τη δομή. Σήμερα, ο Πύργος ευρέως θεωρείται ότι είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι της μοντέρνας αρχιτεκτονικής.

Ένα από τα μεγάλα κλισέ των Χολιγουντιανών ταινιών είναι ότι η θέα από κάθε παριζιάνικο παράθυρο περιλαμβάνει τον πύργο.

Ο Άιφελ είχε πάρει άδεια για να σταθεί ο πύργος επί 20 έτη· προοριζόταν για να διαλυθεί το 1909, όταν η ιδιοκτησία του θα είχε επανέλθει στον Δήμο Παρισιού. Η πόλη είχε προγραμματίσει να τoν γκρεμίσει αλλά επειδή ο πύργος αποδείχτηκε χρήσιμος για σκοπούς επικοινωνίας, επετράπη η παραμονή του και μετά τη λήξη της άδειας.

Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Eiffel_Tower

Παναγιώτα Χ. – Γ’ Τάξη

(άρθρο & σκίτσο)