Στις 14 Νοεμβρίου κάθε χρόνο στην Νέα Ποτείδαια εορτάζεται η επέτειος μνήμης στους αγωνιστές του 1821 που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία του γένους.Σαν σήμερα το 1821, οι Τούρκοι, μετά την καταστολή της επαναστάσεως στην Χαλκιδική, παραδίδουν την περιοχή στις φλόγες και σφάζουν πολλούς από τους κατοίκους .
Ο «χαλασμός» χιλιοτραγουδήθηκε, μοιρολογήθηκε, υμνήθηκε ως γεγονός μεγίστης αυτοθυσίας και λεβεντιάς για την υπεράσπιση του πατρίου εδάφους, αλλά και ως τόπος μαρτυρίου των χιλιάδων ανυπεράσπιστων παιδιών, γυναικών, και γερόντων που έπεσαν στα χέρια των οθωμανών και υπέστησαν φρικτό θάνατο.
Μάνα Κασσανδρινή
— Μωρή ψηλή Κασσανδρινή, τι είσαι λυπημένη;
— Έχασα τον άνδρα μου και όλα τα παιδιά μου.
— Για πες μας πού τα έχασες να πάμε να τα βρούμε;
— Μεσ’ της Κασσάνδρας τα χωριά, όπου τα σφάζει η Τουρκιά,
μου ‘πανε πως θα πήγαιναν στον Πίνακα, στη Χώρα.
Παλιόκαστρο κι Ελληνικό,
για να πολεμήσουνε τα τούρκικα σκυλιά.
— Κασσανδρινή μου υψηλή,
πήγαμε και είδαμε χωριά καταστραμμένα
και είδαμε και πτώματα να είναι πεταμένα…