Η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση(ΕΑΕ) είναι το σύνολο των εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχονται σε μαθητές με επιβεβαιωμένες εκπαιδευτικές ανάγκες και με ή χωρίςαναπηρία. Με την ειδική αγωγή γίνεται μια προσπάθεια ο μαθητής να ενταχθεί στην κοινωνία σαν ένα μη εξαρτημένο και παραγωγικό μέλος της. Ο ρόλος του ειδικού εκπαιδευτικού είναι σημαντικός και άκρως βοηθητικός στη βελτίωση του μαθησιακού επιπέδου του μαθητή ακολουθώντας τα εξής βήματα:

• Αξιολόγηση του μαθητή με σταθμισμένα ή μη ανιχνευτικά εργαλεία που εξετάζουν τις δεξιότητες του μαθητή και θέτουν τη στοχοθεσία του προγράμματος
• Εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης για την ενίσχυση των αδυναμιών του μαθητή
• Οι στόχοι που τίθενται είναι διαβαθμιζόμενης δυσκολίας και συνεχώς εξελίσσονται κατά τη διάρκεια του προγράμματος ανάλογα με τους στόχους.
  Το Τμήμα Ενταξης λειτουργεί ως υποστηρικτική δομή εκπαίδευσης για τους μαθητές και τις μαθήτριες με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που φοιτούν στη σχολική μονάδα. Σκοπός του είναι η πλήρης ένταξη των μαθητών/τριών στο σχολικό περιβάλλον μέσα από ειδικές εκπαιδευτικές παρεμβάσεις. Η εκπαίδευσή τους πραγματοποιείται μέσα από τη διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων και των διδακτικών πρακτικών, την εξατομικευμένη έκδοση των διδακτικών διαδικασιών, την κατάλληλη προσαρμογή του εκπαιδευτικού υλικού και του περιβάλλοντος, τις ρυθμίσεις προσβασιμότητας, σε συνδυασμό με τη συνεργασία και την ισότιμη συμμετοχή των εκπαιδευτικών της γενικήςτάξης και του Τμήματος Ενταξης. Ανάλογα με την ιδιαιτερότητα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών/τριών που υποστηρίζονται, η εκπαιδευτική παρέμβαση δύναται να πραγματοποιηθεί εντός του περιβάλλοντος της τάξης και σε ιδιαίτερο χώρο.Οι Μαθησιακές Δυσκολίες διαρκούν όσο και η ζωή του ατόμου επηρεάζοντας αρνητικά όλες τις πλευρές της και τα εξελικτικά στάδια του μαθητή. Η αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή τους προϋποθέτει τη συνεχή συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων επαγγελματιών με τους γονείς, των οποίων ο ρόλος είναι καταλυτικός στην ενίσχυση τηςαυτονομίας, της αυτοπεποίθησης, της αυτάρκειας και της αυτοαποτελεσματικότητας των παιδιών. Οι προσπάθειες των γονιών όσο και των εκπαιδευτικών θα πρέπει να έχουν ωςγνώμονα και τελικό στόχο:
  • Την έγκυρη αναγνώριση και συνειδητοποίηση από τους γονείς των ψυχολογικών,εκπαιδευτικών και κοινωνικών παραγόντων που εμπλέκονται στις δυσκολίες του μαθητή
  • Επίγνωση όλων των ζητημάτων που σχετίζονται και οριοθετούν τη διαταραχή: αναπτυξιακά,μαθησιακά, συμπεριφορικά και συναισθηματικά
  • Παρατήρηση του παιδιού σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του ώστε να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για τις ικανότητες και τις αδυναμίες του
  • Γνωρίζοντας τα όρια, τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του παιδιού προφυλάσσουν το παιδί από καταστάσεις στις οποίες υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εισπράξει αρνητική ενίσχυση, αίσθημα μειονεξίας και απόρριψη.
  • Τη διαμόρφωση στο σπίτι και στο σχολείο ενός περιβάλλοντος που συντελεί όχι μόνο στην επιτυχία αλλά στο να βιώσει ο μαθητής την επιτυχία ως αποτέλεσμα των δικών του προσπαθειών και ικανοτήτων.
  • Τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που ενισχύει την πεποίθηση ότι τα λάθη και οι αποτυχίες είναι αναμενόμενα και αποτελούν ευκαιρίες για μάθηση.
    Ενίσχυση κινήτρων δράσης, ανατροφοδότηση, επιδοκιμασία, ενθάρρυνση.