Ο άνθρωπος από τα πρώτα χρόνια της ιστορικής του ύπαρξης ήθελε να μοιράζετε το φαγητό με εκείνους που αγαπούσε.
Αυτό ισχύει και στα μετέπειτα χρόνια.
Σε πολλές φυλές αν αρνηθείς να μοιραστείς την τροφή θεωρείσαι εχθρός.
Στις μέρες μας και στην περιοχή μας το φαγητό από καλλιτέχνες συμπολίτες μας εισχώρησε στην τέχνη. Οι φωτογραφίες προέρχονται από το βιβλίο της Χαλκιδέας Ζωγράφου Στέλλας Μιμίκου που χρόνια τώρα ασχολείται με την τέχνη, με μια μοναδική ζωντάνια, με έντονη δραστηριότητα, δυναμισμό αλλά κυρίως με βαθιά ανθρωποκεντρική διάθεση.
Επηρεασμένη από την Pop Art το μεταμοντερνισμό, τη video Art και την εννοιολογική τέχνη και με σημείο αναφοράς τον άνθρωπο, αγγίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία θέματα περιβάλλοντος, οικολογίας, αλλά και ενώνει την τέχνη με τη δημιουργία εδεσμάτων, χρησιμοποιώντας κάθε είδους υλικό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται άχρηστο.
Μεταλλάσσοντας τα «σκουπίδια», τις πέτρες, σελίδες από εφημερίδες και περιοδικά, χαρτιά περιτυλίγματος, χρησιμοποιώντας λάδια, τέμπερες, ακρυλικά και κάθε λογής υλικά, παρουσιάζει ένα ψηφιδωτό χρωμάτων, το οποίο χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία, φαντασία και έντονη εκφραστικότητα.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.