Αφού διαβάσαμε με τη Β’ Γυμνασίου ,την ώρα της Λογοτεχνίας το ποίημα του Ζακ Πρεβερ, Βγαίνοντας από το σχολειό, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την τεχνική του ποιητή(πλούσιες εικόνες, αλληγορική διάθεση, ονειροπόληση,συνεχές κείμενο χωρίς σημεία στίξης) και να….βγούμε από το δικό μας σχολείο,δηλαδή να γράψουμε τα δικά μας ποιήματα. Με δυσκολία ξεχώρισα δύο για να αναρτήση σε αυτό το άρθρο , ενώ τα υπόλοιπα συμπληρώνουν άλλα άρθρα του σχολικού blog. Πολύ ευχάριστο είναι το γεγονός ότι το κάθε παιδί βγήκε τελικά από το σχολείο με το δικό του τρόπο,με τα δικά του όνειρα, στόχους,φόβους και εικόνες.
Πετάμε στα ουράνια
Ελεύθεροι σαν τα πουλιά
Ανακουφισμένοι
Ο κόσμος γύρω μας γαλήνιος
Οι άνθρωποι σιωπηλοί
Ήρεμοι. Γκουλέτσου Γεωργία
Βγαίνοντας από το σχολειό
Συναντάμε
Έναν μικρό αγώνα
τον αγώνα των εξωσχολικών μαθημάτων
Οι σκέψεις πολλές
Ένα λιβάδι με λουλούδια
Εγώ να τρέχω γρήγορα
Να παίρνει ο αέρας
Τα μαλλιά μου πίσω
Να παίζω σε μια παιδική ταινία
Γεμάτη χαρούμενες φωνές
Το χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά
Ν’ ακούω παιδικά τραγούδια
Η χαρά με το χρώμα της θάλασσας
Όταν βγαίνει ο ήλιος
Σαν δυο ανθρώπους που συναντιούνται μετά από χρόνια. Παπαγεωργίου Ιουλία
