ΒΙΟΛΟΓΙΑ Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Αυστραλοπίθηκος  (3,6 εκατομμύρια χρόνια πριν)

Homo Habillis (2,5 εκατομμύρια χρόνια πριν)

Homo Erectus (1,8 εκατομμύρια χρόνια πριν)

Homo Sapiens Neandertalensis (300 χιλιάδες χρόνια πριν)

Homo Sapiens Sapiens (Σύγχρονος άνθρωπος)

Το DNA αποτελεί το γενετικό μας υλικό. Αυτό σημαίνει ότι  περιέχει τις πληροφορίες που καθορίζουν τα χαρακτηριστικά μας. Βρίσκεται κατά κύριο λόγο στον πυρήνα των κυττάρων μας. Όχι όμως μόνο του αλλά πακεταρισμένο με πρωτεΐνες, σχηματίζοντας δομές που ονομάζονται χρωμοσώματα. Κάθε είδος οργανισμού έχει συγκεκριμένο αριθμό και μορφολογία χρωμοσωμάτων. Ο άνθρωπος έχει 46 χρωμοσώματα.

Κάθε χρωμόσωμα αποτελείται από πρωτεΐνες και DNA. Στο DNA υπάρχουν τα γονίδια. Χιλιάδες γονίδια, Γονίδια που καθορίζουν τα χαρακτηριστικά μας. Το χρώμα ματιών, το ύψος, το χρώμα ματιών μας κλπ, ενώ τελευταίες έρευνες διερευνούν τη σχέση των γονιδίων με τη συμπεριφορά μας.

Τα γονίδια τα κληρονομούμε από τους γονείς μας. Από τα 46 χρωμοσώματα τα 23 προέρχονται από τη μητέρα και τα άλλα 23 από τον πατέρα. Οπότε, σε γενικές γραμμές, τα μισά γονίδια είναι του πατέρα και τα άλλα μισά της μητέρας. Τα γονίδια ανά δυο- ένα της μάνας και ένα του πατέρα- ελέγχουν μια ιδιότητα. Για παράδειγμα για το χρώμα μαλλιών έχουμε δύο γονίδια στα κύτταρα μας. Το καθένα από διαφορετικό γονέα. Η αλληλεπίδραση αυτών των γονιδίων θα καθορίσει το γνώρισμα στον απόγονο. Τα γονίδια αυτά που ελέγχουν το ίδιο γνώρισμα ονομάζονται αλληλόμορφα και βρίσκονται στην ίδια θέση στα ομόλογα χρωμοσώματα.

Ανά δυο τα χρωμοσώματα, ένα μητρικής και ένα πατρικής προέλευσης, ονομάζονται ομόλογα χρωμοσώματα. Κάθε ένα χρωμόσωμα του ωαρίου συναντά μετά τη γονιμοποίηση το ομόλογο του από το σπερματοζωάριο. Αυτά περιέχουν και τα αλληλόμορφα γονίδια που καθορίζουν τις ίδιες ιδιότητες. Η πληροφορία στα γονίδια είναι γραμμένη με τη γλώσσα των νουκλεοτιδίων. Η πληροφορία αυτή, όταν το γονίδιο θα εκφραστεί, θα μεταφερθεί σε μια πρωτεΐνη που θα αναλάβει τη δουλειά. Οι πρωτεΐνες αποτελούν τα εκτελεστικά όργανα της πληροφορίας ενός γονιδίου.

Τα γονίδια μπορεί να είναι επικρατή ή υπολειπόμενα. Για παράδειγμα το γονίδιο που ελέγχει την ικανότητα αναδίπλωσης της γλώσσας στον άνθρωπο είναι επικρατές, ενώ το γονίδιο που ελέγχει τη μη αναδίπλωση υπολειπόμενο. Το επικρατές καλύπτει τη δράση του υπολειπόμενου. Το επικρατές αλληλόμορφο συμβολίζεται με κεφαλαίο γράμμα, ενώ το υπολειπόμενο με μικρό. Έτσι, αν κάποιο άτομο έχει την ικανότητα αναδίπλωσης της γλώσσας μπορεί να είναι ΑΑ ή Αα, ενώ αν δεν την έχει αα.