ΨΥΧΟΓΟΝΑ ΛΟΓΙΑ
Στα γεμάτα από όνειρα και φως ψυχογόνα λόγια σου
Αναζητώ τη λάμψη μιας πορφυρόχρωμης ανατολής,
Μούσας άγγιγμα στον αθέατο της ευτυχίας γαλαξία
Σαν ελπιδοφόρα μουσική νέγρικης χορδής του νότου
Και φαντασίωση σε μαγική διάσταση
Στην απόχρωση μιας ένωσης μελλοντικής.
Με βήμα σταθερό, σχεδόν αθόρυβο, η ψυχή σου απλώνεται
Σαν ποιητή ταξίδι πάνω σε ύλη χάρτινη απ΄ άστρα καμωμένη
Και ζωγράφου γέννημα ευφάνταστο, χρωμάτων έμπνευση
Σε πίνακα μοναδικής τελειότητας,
Ηλιογέννητου κάλλους δείγμα τέχνης.
Οι αισθήσεις σε εγρήγορση συνθέτουν εικόνα στο μυαλό,
Οπτασία ουράνιας θεάς, αύρα του αρχαίου βουνού
Κι αντικατοπτρισμός διαβάτη στην έρημο του νου του,
Συγκρατούν το πνεύμα αέρινο σε κόσμο αλλιώτικο
Ουράνιο, μα συνάμα τόσο γήινο, πραγματικό για μένα.
«ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ» (ΦΥΛΛΟ 28-29 – ΤΡΙΤΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020 – ISSN: 2654-1246)
