ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΨΥΧΗ – ΠΟΙΗΣΗ

«Ανιχνεύοντας Μια Ψυχή»
Σκιαδάς, Γ. (2015). Λεία Ζωής και Ψυχής

Επιμέλεια φωτογραφίας
Κατερίνα Στάμου Παντούδη
Ζωγράφος, Εκπ/κός Δ/θμιας

 

 

ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΨΥΧΗ

Παλεύω μέσα απ’ τα χαλάσματα του παρόντος
Να βρω τον εαυτό μου,
Χαράζω σκόρπιες, τυχαίες λέξεις στον τοίχο μου
Και προσπαθώ με αγωνία να τις συνδυάσω.

Το παρελθόν στέκεται επίμονα κοντά μου,
Η απογοήτευση μαζί του σαν ταιριαστό ζευγάρι
Και ‘γω…
Γελώ, κλαίω για κάτι
Που κέρδισα…, που έχασα…
Αλήθεια δεν ξέρω.

Οι μέρες κυλούν χωρίς σημασία ιδιαίτερη,
Το θάρρος διαδέχεται τη δειλία,
Η δυστυχία δίνει μάχη με τη χαρά
Μα το ένα βρίσκεται κει στο βάθος
Και το άλλο στα ύψη του…

Νιώθω παγιδευμένος από δύο γραμμές,
Κινούμαι μέσα σε βαθύ κανάλι
Που ποιος χάραξε δεν ξέρω
Ίσως εσύ, ίσως εγώ, ίσως εμείς.