Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ
Η φωνή σου, ζωής ανάσα στην ψυχοφθόρα σιωπή,
θεών τροφή από νέκταρ κι αμβροσία καμωμένη∙
στα χρώματα των ήχων ένα όνειρο νιο γεννιέται,
ελπίδας άρμα κι έμπνευση μουσών που ταξιδεύει
στα μυστικά, ως τώρα, της ύπαρξής μου δώματα.
Κλείνοντας νοσταλγικά τα υγρά μου μάτια
δίνεις ζωής πνοή σε κείνα τα αιώνια θέλω μου,
τα σμιλεμένα περίτεχνα από φως κι εικόνες,
του μυαλού γεννήματα χαράς και πόθου οράματα
στα χέρια ενός ολύμπιου θεού της μελωδίας.
Στον αστερισμό που συναντιούνται μονάχα οι θεοί
χτίζεις φωτιάς ναό, αρχαίου κάλλος θύμηση θυσίας∙
άυλες οι νότες σ’ ορίζοντα πορφυρόχρωμης αυγής
παρασύρουν του νου τις σκέψεις, μοναχικά σκαριά,
εκεί στη χώρα των μουσών του δικού μου είναι.
«ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ» (ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020 – Φύλλο 22 – ISSN: 2654-1246)
Εξαιρετικό ποίημα με λυρικά στοιχεία και διάχυτο από εσωτερικές συναισθηματικές εικόνες, ένας τέλειος ποιητικός καμβάς μια σπουδαία ποιητική γραφίδα ο κύριος Γρηγόρης Σκιάδας ρέκτης ταλαντούχου και εμπνευσμένου ποιητικού λόγου είναι θα έλεγα από εκείνους τους ποιητές που αγγίζουν,για να μην πω φθάσαν στην κορυφή του ποιητικού …΄΄έβερεστ΄΄, ποιητές αξιόλογους, διακεκριμένους που αναμφίβολα τους έχει ανάγκη ιδιαίτερα η εποχή μας στην οποία διακρίνονται και γραφίδες φλυαρίας και πλήξης…αφού απλώς κάτι γράφουν ..ενώ δεν έχουν κάτι να…πουν!…Περιμένω με χαρά και τις επόμενες ποιητικές δημιουργίες του κυρίου Σκιαδά που είμαι σίγουρος πως θα μας ταξιδέψουν ονειρικά με στίχους καρδιακούς,εμψυχωμένους και αριστουργηματικά ΄΄κεντημένους΄΄ ,να είστε πάντα καλά και να συνεχίζεται να γράφετε .