Χθες ξεκίνησαν οι Πανελλήνιες Εξετάσεις των Ημερησίων ΕΠΑΛ με πρώτο μάθημα την “Νεοελληνική Γλώσσα”. Ως γνωστό, για την διεξαγωγή των εξετάσεων σε ένα εξεταστικό κέντρο, πέρα της επιτροπής εξετάσεων, καλούνται καθηγητές από άλλα σχολεία για τις επιτηρήσεις.

Το να είσαι επιτηρητής είναι αρκετά βαρετή υπηρεσία. Θα πρέπει να είσαι στο σχολείο νωρίς το πρωί (τουλάχιστον μία ώρα πριν τα θέματα), να επιτηρήσεις 3 ώρες (συνήθως τα παιδιά εξαντλούν όλο τον διαθέσιμο χρόνο εξέτασης) και να ξοδέψεις τουλάχιστον άλλη μισή ώρα για να παραδόσεις τα γραπτά στην επιτροπή (συνολικά δηλαδή η υπηρεσία διαρκεί 4-5 ώρες). Επίσης σε όλη την διάρκεια της εξέτασης πρέπει να  προσέχεις μην γίνει κάποια παρατυπία ή δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα. Η επιτήρηση θεωρείται μέρος της δουλειάς του εκπαιδευτικού αλλά ημερησίως αποζημιώνεται με 10€ περίπου (φαντάζομαι λόγω της μετακίνησης σε άλλο σχολείο). Τα πολλά χρήματα στις πανελλήνιες εξετάσεις τα παίρνουν οι υπεύθυνοι στις επιτροπές (για αυτόν το λόγο γίνεται τις περισσότερες φορές μάχη μεταξύ των καθηγητών, που συνήθως μόνιμα μπαίνουν στις επιτροπές, για το ποιος θα μπει στην επιτροπή).

Φέτος παρατήρησα το εξής φαινόμενο. Καθηγητές από το σχολείο μας (3ο ΕΠΑΛ Αθηνών)  που δήλωσαν ως προτίμηση για επιτήρηση στο 6ο ΕΠΑΛ Αμπελοκήπων απαλλάχθηκαν με δικαιολογία ότι δεν χρειάζεται το συγκεκριμένο εξεταστικό κέντρο άλλους καθηγητές για επιτήρηση. Όσοι δήλωσαν για παράδειγμα το 1ο ΕΠΑΛ Φιλαδέλφειας (ανάμεσα σε αυτούς και εγώ) μας καλέσανε ως επιτηρητές.  Στο 1ο ΕΠΑΛ Φιλαδέλφειας όμως υπάρχει έλλειψη καθηγητών. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την επιθετική συμπεριφορά του διευθυντή της επιτροπής των εξετάσεων όταν παραπονέθηκα για μη αξιοκρατικό διαμοιρασμό των υπηρεσιών. Φαίνεται ότι οι έξυπνοι (ίσως τυχεροί) καθηγητές απαλλάχθηκαν από όλες τις επιτηρήσεις. Μάλιστα στην λίστα των καθηγητών με τις επιτηρήσεις, υπήρχε και όνομα καθηγητή (γραμμένο πρόχειρα με στυλό), το οποίο είχε υπηρεσία μόνο την πρώτη μέρα.

Ο διευθυντής του εξεταστικού κέντρου αντί να καλέσει τον προϊστάμενό του και να ζητήσει και άλλους καθηγητές (πολλούς καθηγητές δεν τους κάλεσαν για επιτηρητές) ώστε οι επιτηρήσεις να μοιραστούν σε περισσότερο κόσμο επέλεξε να έρθει σε σύγκρουση μαζί μου. Το αυτονόητο είναι να πηγαίνεις ως επιτηρητής κάπου και να σε βλέπουν ως συνάδελφο, να σε καλημερίζουν ευγενικά ίσως να έχουν μια καφετέρια και να σε κεράσουν ένα καφέ και όχι να σε βλέπουν εχθρικά. Φαίνεται όμως όλοι οι καθηγητές μπορεί να είναι ίσοι αλλά κάποιοι από αυτούς είναι πιο “ίσοι”. Το πρόβλημα αυτό είναι βαθύτερο, ξεκινάει με τον τρόπο που δημιουργούνται οι επιτροπές, τον τρόπο που επιλέγονται οι καθηγητές για τις επιτηρήσεις κλπ.. στα οποία δεν υπάρχει διαφάνεια. Με την διαφάνεια, εννοώ ότι δεν δημοσιεύονται αναλυτικές λίστες με όλους τους συναδέλφους, την υπηρεσία που έχουν αναλάβει κλπ κλπ..

Θυμάμαι πριν λίγα χρόνια (τον Ιούνιο 2004) που ήμουν επιτηρητής στην Λεόντειο  (ιδιωτικό σχολείο) στα Πατήσια, όπου υπήρχε δωρεάν καφές καφές και κουλουράκια. Δεν κοστίζει τίποτα σε ένα σχολείο ή μια επιτροπή να προσφέρει μέσα στα πλαίσια καλής συνεργασίας και συναδελφικότητας / φιλοξενίας καφέ σε όλους του επιτηρητές που έρχονται από άλλα σχολεία. Το συγκεκριμένο ζήτημα το έθιξα και σε έναν καθηγητή της επιτροπής του 1ου ΕΠΑΛ Φιλαδέλφειας και η απάντηση ήταν: “Υπάρχει κάποια εγκύκλιος που να λέει ότι εμείς ως επιτροπή πρέπει να προσφέρουμε καφέ;”. Με αυτήν την λογική η εγκύκλιος που αποστέλνεται στα σχολεία για την διεξαγωγή των πανελληνίων θα πρέπει να έχει και τις παρακάτω οδηγίες στους καθηγητές της επιτροπής: α)  Οδηγία ευγενικού καλωσορίσματος των επιτηρητών, β) Προσφορά καφέ και κουλουράκια σε όλους του συναδέλφους.

 Η φωτογραφία είναι από το ξεθωριασμένο γκράφιτι  στο προαύλιο χώρο του 1ου ΕΠΑΛ Φιλαδέλφειας όπου είμαι επιτηρητής. Είναι λίγο χιουμοριστικό το γκράφιτι και ταιριάζει με την ιστορία που περιγράφω εδώ 😉 .

Πριν λίγο καιρό (31.03.09) στην τηλεόραση παίχτηκε το ρεπορτάζ της εκπομπής της Εμπόλεμης Ζώνης (σταθμός Mega Channel)  ¨Ο ξάδελφος Ζακά“. Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ αναφέρεται στην Αϊτή, πατρίδα εκατομμυρίων πεινασμένων αλλά και πατρίδα του Βουντού όπου πιστοί και ιερείς της αφρικανικής παραδοσιακής θρησκείας θυμούνται τον Cousin Zaka ή στα Ελληνικά τον Ξάδελφο Ζακά (τον οποίο προσπαθούν να “ηρεμήσουν” για να ξεφύγει η χώρα από την εξαθλίωση) …

Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ μου ήρθε στο μυαλό όταν σήμερα στο σχολείο μας ήρθε συνάδελφος εκπαιδευτικός-θεολόγος-παπάς για να κάνει, μαζί με όσα παιδιά επιθυμούν, παράκληση στην Παναγία για να έχουν επιτυχία στις πανελλήνιες εξετάσεις! Με όλα τα προβλήματα που έχει η παιδεία, τα οποία βιώνουμε καθημερινώς όλοι μας οι εκπαιδευτικοί, μου φαίνεται εντελώς σουρεαλιστικό να περιμένουμε με παρακλήσεις να έχουν τα παιδιά επιτυχία στις πανελλήνιες εξετάσεις. Επίσης τέτοιου είδους κινήσεις θεωρώ ότι είναι και αντιπαιδαγωγικές όταν μεγάλο μέρος των παιδιών είναι αλλόθρησκα, και θεωρώ ότι ένα πολυ-πολιτισμικό σχολείο θα πρέπει να τηρεί ουδέτερη αλλά και διακριτική θέση σε τέτοια ζητήματα.

Σημείωση: Η φωτογραφία (λίγο σουρεαλιστική) παραπάνω είναι δικιά μου, τραβηγμένη την Πράγα, Τσεχία τον Απρίλιο 2007.

Την Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008 έγινε η “Τακτική Γενική Συνέλευση της Α’ ΕΛΜΕ” στο 8ο Λύκειο Αθηνών. Όσοι εκπαιδευτικοί θέλανε να συμμετέχουν (πληρώνοντας και την ετήσια συνδρομή των 20?) το δηλώσαν στο σχολείο τους και πήραν απαλλαγή.

Σκεφτόμουν να μην έπαιρνα την απαλλαγή και να καθόμουν στο σχολείο να κάνω μάθημα. Όμως θα μπορούσε να γίνει κανονικό μάθημα με τα παιδιά.. τα οποία θα γνωρίζανε ότι οι περισσότεροι καθηγητές απουσιάζουν από το σχολείο; Νομίζω πως όχι. Με μισούς καθηγητές να λείπουν και του άλλους μισούς να βρίσκονται στο σχολείο, δεν γίνεται μάθημα (από πλευράς έλεγχου της τάξης / αφού τα παιδιά δεν θα θέλουν να κάνουν μάθημα).

Ενδιαφέρον είχε η παρακμή στο αμφιθέατρο του 8ου Λύκειου Αθηνών όπου βλέπουμε την συνέλευση της Α ΕΛΜΕ. Η αίθουσα αυτή έχει και υποδομή για προβολή κινηματογραφικής ταινίας (σε φιλμ) στο πίσω μέρος (δεν φαίνεται στην φωτογραφία). Κρίμα που δεν είχα και την φωτογραφική μηχανή με ασπρόμαυρο φιλμ να τραβήξω περισσότερες φωτογραφίες από την παραπάνω αίθουσα (η φωτογραφία είναι τραβηγμένη με την ψηφιακή μηχανή του κινητού τηλεφώνου). Προσέξτε “το πολυτεχνείο ζει” που είναι γραμμένο στο βάθος 😉 .

Στις 22-Οκτωβρίου-2008 ανέλαβα υπηρεσία στο 3ο ΕΠΑΛ Αθηνών το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Κολωνού / Ακαδημία Πλάτωνος. Το θετικό είναι  (χωρίς να το ζητήσω) ότι μου δώσανε τα μαθήματα που ήδη δίδασκα στο 1ο ΕΠΑΛ Καισαριανής (Δίκτυα Επικοινωνιών, Αρχές Ψηφιακής Τεχνολογίας και Λειτουργικά Συστήματα Β τάξης). Αυτό που μου έκανε κακή εντύπωση όμως, ήταν από από το μάθημα των Δικτύων και των Λειτουργικών έλειπαν από το πρόγραμμά μου οι ώρες του εργαστηρίου! Είναι δυνατόν να κάνει ένας καθηγητής λειτουργικά / δίκτυα θεωρία και άλλος την ώρα του εργαστηρίου; (ρώτησα) Φυσικά μου είπαν, το γράφει κάπου κάποιος κανονισμός ότι δεν γίνεται; (μου απάντησαν διάφοροι καθηγητές). Προσπαθώ να πείσω ότι πέρα των κανονισμών υπάρχει και η κοινή λογική που πρέπει να χρησιμοποιούμε / εφαρμόζουμε. Μπορεί για παράδειγμα ένας καθηγητής να κάνει γραμματική / συντακτικό (θεωρία) στο μάθημα των Αγγλικών και ένας άλλος καθηγητής να κάνει την ώρα  της ακρόασης – listening (πρακτική);

Μετά από κάποιες κουβέντες με συναδέλφους παρατήρησα στο πρόγραμμα ότι ορισμένοι συνάδελφοι της πληροφορικής (οι περισσότεροι έχουν και οργανική θέση — δηλαδή είναι “παλιοί” έχουν επιλέξει τα εργαστηριακά μαθήματα της Α τάξης (Εφαρμογές Η/Υ)) και έχουν πάρει και τις ώρες των εργαστηρίων από τα δικά μου μαθήματα. Φυσικά βρήκα ορισμένους από αυτούς και  δήλωσα ότι αυτό είναι μη λογικό αλλά και άδικο. Η κοινή λογική και η συναδελφικότητα λέει ότι όλοι οι καθηγητές πληροφορικής μοιράζονται και θεωρητικά μαθήματα και εργαστηριακά (όπου σε αυτά, ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών μπαίνουν 2 καθηγητές μαζί) ισότιμα. Κάποιοι συνάδελφοι μου εξήγησαν ότι υπάρχουν “άγραφοι νόμοι” των “παλιών” καθηγητών να επιλέγουν τα μαθήματα, μάλιστα για παράδειγμα υπάρχει ένας νόμος ο οποίος δίνει το δικαίωμα σε συναδέλφους με ηγετικές θέσεις να επιλέγουν πρώτοι τα μαθήματα. Δηλαδή όπου τους συμφέρει χρησιμοποιούσε τον νόμο που τους βολεύει και όπου δεν τους συμφέρει τους “άγραφους νόμους παλαιότητας”. Προσπαθώ να εξηγήσω ότι η κοινή λογική λέει ότι μπορεί να είναι ένας συνάδελφος “παλιός” αλλά στην επιλογή των μαθημάτων πρέπει να την κάνει με διακριτικότητα και συναδελφικότητα και όχι έτσι ξεδιάντροπα. Επίσης η κοινή λογική λέει ότι σε ένα σχολείο τα πρώτα μαθήματα που πρέπει να καλύπτονται από καθηγητές, είναι τα μαθήματα της 3ης τάξης όπου οι μαθητές εξετάζονται πανελληνίως, μετά της 2ης τάξης (μαθήματα όπως τα Δίκτυα Επικοινωνιών ξεκινάνε στην 2η τάξη και εξετάζονται πανελλαδικώς στην 3η τάξη) και τελευταία τα μαθήματα της 1ης τάξης.  😉 Δηλαδή θεωρούν ότι το εργαστηριακό μάθημα Εφαρμογές Η/Υ της 1ης τάξης είναι πιο δύσκολο από τα υπόλοιπα 😉 . Απορία το έχω..  οι παλιοί καθηγητές “παλιοί”, έμπειροι οι οποίοι αργότερα ενδεχομένως θα θέλουν να αναλάβουν θέσεις ηγετικές στην εκπαίδευση αποφεύγουν να κάνουν δύσκολα μαθήματα;; Επίσης η κοινή λογική λέει, ότι τα δύσκολα μαθήματα (όπως μαθήματα που εξετάζονται πανελλαδικώς) θα έπρεπε να τα αναλαμβάνουν οι πιο έμπειροι (δηλαδή “παλιοί”) καθηγητές.  Όλα αυτά φυσικά είναι προσωπικές απόψεις και κρίσεις που ίσως είναι διαφοερικές από τις εγκύκλιους που δημοσιεύονται κάθε χρόνο. Είναι μια προσωπική κριτική με βάση την κοινή λογική και σκέψεις / συζητήσεις που κάνω κατά καιρούς με συνάδελφους.

Τελικά βρέθηκε “συμβιβαστική” λύση (αν μπορείς να την πεις συμβιβαστική λύση) όπου μου έδωσαν τις ώρες των εργαστηρίων τις οποίες χωρίς λογική μου είχαν αφαιρέσει.

Όλη αυτή η νοοτροπία παλιού και νέου μου θυμίζει καταστάσεις στρατού όπου εκεί δεν κυριαρχεί η λογική. Λυπούμαι που εργάζομαι σε σχολείο και έχω τέτοιους συναδέλφους. Οι μαθητές της 2η τάξης μέχρι 22-Οκτωβρίου δεν είχαν κάνει καθόλου μάθημα σε αυτά τα 3 μαθήματα.. ούτε είχανε πάρει βιβλία. Για λίγες μέρες, πριν από μένα, τα συγκεκριμένα μαθήματα τα είχε αναλάβει ένας άλλος συνάδελφος ο οποίος άλλαξε σχολείο.

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη (19-Σεπτεμβρίου-2003) από εμένα κατά της διάρκεια της ομηρίας (θητείας) μου στο ΕΣ. Θέλω με αυτή την φωτογραφία να θυμίσω ότι είμαστε εκπαιδευτικοί / συνάδελφοι και όχι στρατιωτικοί 🙂 . Πέρα από τους νόμους θα πρέπει να εφαρμόζουμε και κοινή λογική στις αποφάσεις/επιλογές που κάνουμε.