ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ

(σελ. 70 – 88)

 

 

1.  Να συνδέσετε τα στοιχεία της Α στήλης με τα αντίστοιχα της Β στήλης:

 

1. Γαλλικό κόμμα              Α. Πτώχευση της Ελλάδας

2. 12 Οκτωβρίου 1862        Β. Έξωση του Όθωνα

3 . Τρικουπικό κόμμα         Γ. Ατυχής πόλεμος (ήττα της Ελλάδας)

4. Ορεινοί                         Δ. Αρχή της Δεδηλωμένης

5.Ναπαίοι                         Ε. Κωλέττης

6. Εθνικόν Κομιτάτον        Στ. Επαμεινώνδας Δεληγιώργης

7.Δ. Βούλγαρης                Ζ. Γρίβας

8. 1893                             Η. Ρωσικό κόμμα

9. 1875                             Θ. Πραιτωριανοί

10.1897                            Ι.  Κράτος Δικαίου

 

(Μον. 10 )

 

2. Οι βασιλικές εξουσίες στο Σύνταγμα του 1844

 (Μον. 20 )

 

 

 

3. Το Ρωσικό κόμμα

 

 

(Μον. 30 )

 

 

Αλέξανδρος Κουμουνδούρος

 

Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και τις πληροφορίες από το παρακάτω κείμενο να συνθέσετε το πολιτικό προφίλ του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου

 

Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος (1815-1833) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα

Γεννήθηκε στην μεσσηνιακή Μάνη και καταγόταν από ιστορική οικογένεια .

Το 1841 έσπευσε να πολεμήσει στην τότε επαναστατημένη Κρήτη διορισθείς από την Κεντρική Επιτροπή των Κρητών, που έδρευε στην Αθήνα και κατάρτιζε επαναστατικά σώματα, αρχηγός του σώματος Λακώνων, αποτελούμενου από άλλους νέους φοιτητές και επιστήμονες.

Το 1850 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας, (τότε Μεσσήνης). Από τότε εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής, 4 φορές επί Όθωνα (1850-1860) και επί Βασιλέως Γεωργίου Α΄ συνεχώς μέχρι τον θάνατό του, με μια μικρή μόλις 14μηνη διακοπή (1868-1869). Από την αρχή της πολιτικής του δράσης διακρίθηκε για τη ρητορεία του κυρίως ως μετριοπαθής. Από το 1865 έως τον θάνατο του, ορκίστηκε 10 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Ως υπουργός και πρωθυπουργός κατάφερε να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της Ελλάδας, χάρη στη μετριοπάθεια του, την ευθύτητα του, την ψυχραιμία του και την εξαιρετική του τόλμη.

Το 1866 είχε τεθεί το Κρητικό ζήτημα, το οποίο όμως κατάφερε να ξεπεράσει με επιτυχία αφού δεν υποτάχθηκε στις απαιτήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων που ήθελαν η Ελλάδα να παρασυρθεί σε πόλεμο με την Τουρκία.

Επίσης, επιτυχία της διακυβέρνησής του θεωρείται η ειρηνική προσάρτηση της Θεσσαλίας και της νοτίου Ηπείρου (Άρτα).

Φρόντισε με νόμους τη ρύθμιση της φορολογίας ενώ με τα κατάλληλα μέτρα κατάφερε να περιορίσει την ληστεία σε στεριά και θάλασσα.

Τέλος σημαντικός ήταν και ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών», με τον οποίο παραπέμφθηκαν σε ειδικό δικαστήριο όλοι οι συνεργάτες του υπουργείου του Δημητρίου Βούλγαρη (1877) με την κατηγορία της πλαστογραφίας και της αντιποίησης αρχής.

Απεβίωσε στην Αθήνα σε ηλικία 68 ετών

 

Πηγές: “Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου” τομ.11ος, σελ.379-380. “Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη” τομ.ΙΕ, σελ.52-54. , Βικιπαίδεια

   (Μον. 40 )