Δ: Πεζόστρατε, καλησπέρα! Θα ήθελα να ακούσει ο κόσμος πώς βλέπεις αυτό το προξενιό ανάμεσα στον γιο σου, Ερωτόκριτο, και την κόρη του βασιλιά Ηράκλη, Αρετούσα. Τι σε ώθησε να πας να μιλήσεις στον βασιλιά;

Π: Μα είναι απλό και ξεκάθαρο αυτό! Μου έδωσε δύναμη η αγάπη που νιώθω για το παιδί μου και η πεποίθηση πως όταν δύο νέοι αγαπιούνται πραγματικά τίποτα δεν πρέπει να μπαίνει εμπόδιο. Τίποτα και κανένας!

Δ: Βρήκες λοιπόν το θάρρος επειδή ο γιος σου υπέφερε μακριά από την αγαπημένη του και ήθελες να τον δεις χαρούμενο. Σωστἀ;

Π: Έτσι ακριβώς. Τα παιδιά αγαπιούνται και δεν υπάρχει τίποτα πιο απλό και όμορφο απ’ αυτό.

Δ: Όμως ο Ερωτόκριτος είναι ένας φτωχός νέος, χωρίς περιουσία, όνομα, θέση στην κοινωνία. Ενώ η Αρετούσα είναι κόρη βασιλιά. Δεν πιστεύεις πως υπάρχει κοινωνικό χάσμα εδώ;

Π: Γνωρίζω την κοινωνική απόσταση μεταξύ τους, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτή είναι δυνατό να εμποδίσει τον γάμος της. Αυτό ήλπιζα να δει και ο βασιλιάς. Διότι η περιουσία, το όνομα, η εξουσία και ο πλούτος είνα πράγματα εφήμερα. Είναι πιθανόν να χαθούν απ’ τη μέρα στην άλλη. Άλλα χαρακτηριστικά είνα τα σημαντικά για να στεριώσει ένας γάμος και να είναι ευτυχισμένος.

Δ: Όπως; Ποια είναι αυτά;

Π: Μα φυσικά, η ανδρεία, η γενναιότητα, η μεγαλοψυχία ενός άνδρα. Τα ψυχικά χαρίσματα δηλαδή και η ειλικρίνεια των συναισθημάτων του. Αυτά μαζί με την αγάπη για τη σύζυγό του κάνουν έναν άντρα ιδανικό σύντροφο. Δυστυχώς ο Ηράκλης δεν συμμερίστηκε την άποψή μου.

Δ: Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, Πεζόστρατε!

Π: Εγώ ευχαριστώ!

Από τον μαθητή Ν.Α.