Ήρθε η στιγμή να συνδέσουμε την κατασκευή μας με τον υπολογιστή και συγκεκριμένα με το πρόγραμμα Scratch, ώστε η κατασκευή μας να κινηθεί παίρνοντας εντολές από το προγραμματιστικό περιβάλλον. Πώς όμως θα κάνουμε αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητα να παρουσιάζεται και στον υπολογιστή; Πώς θα αναπαραστήσουμε σωστά και όσο μπορούμε πλήρως αυτό που συμβαίνει πάνω στο θρανίο μας, με ψηφιακό τρόπο; Πώς μπορούμε να “μετατρέψουμε” την πραγματική ζωή σε virtual reality; Η ανάγκη μας οδήγησε να λειτουργούμε με 4 ανοικτές εφαρμογές ταυτόχρονα: εξερεύνηση των Windows, επεξεργαστή φωτογραφίας, αναζήτηση εικόνων στο Google, προγραμματιστικό περιβάλλον. “Μα πόσα κυρία έχουμε ανοικτά;”. Και το καλύτερο: οι ιδέες έπεφταν “βροχή”. Ο ένας μετά τον άλλον έλεγαν πώς θα κάνουμε το ένα, πώς θα κάνουμε το άλλο. Και γέλια και κέφι…

Παιδιά μου, σας ευχαριστώ για μια από τις καλύτερες συναντήσεις που είχαμε ποτέ!

Μαρία Ιωσηφίδου – προπονήτρια για το ρομποτάκι