elgavrilis's blog

1) Ποια συγκέντρωση NaCl απαιτείται για να παρασκευαστεί ισοτονικό προς το φυσιολογικό ορό (9 g NaCl/L) διάλυμα;

A) 0,05 M   B) 0,1 M  Γ) 0,15 Μ  Δ) 0,2 Μ  Ε) 0,3 Μ

(Απ: Γ)

2. Ποια συγκέντρωση σακχαρόζης (ζάχαρης) απαιτείται για να παρασκευαστεί ισοτονικό προς το φυσιολογικό ορό (9 g NaCl/L) διάλυμα;

A) 0,05 M   B) 0,1 M  Γ) 0,15 Μ  Δ) 0,2 Μ  Ε) 0,3 Μ

(Απ: Ε)

3. Για να παρασκευαστούν 50 ml 0,30 M νιτρικού οξέος (HNO₃) από ένα διάλυμα stock 0,80 Μ απαιτούνται:

Α) 40 ml 0,80 M HNO₃ και 10 ml νερό.    Β) 20 ml 0,80 M HNO₃ και 30 ml νερό.  Γ) 2,0 ml 0,80 M HNO₃ και 48 ml νερό.  Δ) 19 ml 0,80 M HNO₃ και 31 ml νερό.  Ε) 24 ml 0,80 M HNO₃ και 26 ml νερό.

(Απ: Δ)

4. Ποια είναι η molarity ενός διαλύματος ουρίας (NH₂)₂CO  5 % (w/v). Η σχετική μοριακή μάζα της ουρίας M_r = 60.

Α) 0,83 Μ     Β) 1,2 Μ     Γ) 8,3 Μ     Δ) 0,12 Μ     Ε) 5 Μ

(Απ: Α)

5. Μετατρέψτε μια ανάγνωση φασματοφωτομέτρου 47 % διαπερατότητας (transmitance), σε απορρόφηση (absorbance).

A) 0,235     B) 0,34     Γ) 0,43     Δ) 0,47     Ε) 0,74

(Απ: Β)

6. Η βάση αδενίνη έχει συντελεστή γραμμομοριακής απορροφητικότητας (molar absorbance coefficient) ε = 13200 M^-1cm^-1 στα 263 nm. Ποια είναι η γραμμομοριακή (molar) συγκέντρωση ενός διαλύματος αδενίνης όγκου 3 ml το οποίο παρουσιάζει απορροφητικότητα 0,42 στα 263 nm σε κυψελίδα με μήκος διαδρομής φωτός 1 cm;

A) 1,6 x 10^-6 M     B) 3,2 x 10^-6 M     Γ) 6,4 x 10^-6 M    Δ) 1,6 x 10^-5 M    Ε) 3,2 x 10^-5 M

(Απ: Ε)

7. Πόσα μmoles αδενίνης υπάρχουν στην κυψελίδα της προηγούμενης ερώτησης;

Α) 0,096      Β) 0,144      Γ) 0,96      Δ) 1,44      Ε) 14,4

(Απ: Α)

8. Η πρωτεΐνη οξυαιμοσφαιρίνη έχει τις ακόλουθες τιμές συντελεστή γραμμομοριακής απορροφητικότητας:  ε_276nm = 3,44 x 10⁴ M^-1cm^-1    και    ε_415nm = 1,25 x 10⁵ M^-1cm^-1. Αν ένα διάλυμα οξυαιμοσφαιρίνης παρουσιάζει απορρόφηση 0,086 στα 276 nm, ποια είναι η απορρόφηση στα 415 nm;

Α) 0,0156      Β) 0,0313      Γ) 0,156      Δ) 0,313      Ε) 0,624

(Απ: Δ)

9. Ποια είναι η απορρόφηση στα 415 nm, ενός διαλύματος αιμοσφαιρίνης 0,1 % (w/v); Η σχετική μοριακή μάζα της αιμοσφαιρίνης είναι  M_r = 64500 και ο συντελεστής γραμμομοριακής απορροφητικότητας  ε_415nm = 1,25 x 10⁵ M^-1cm^-1. Η μέτρηση γίνεται σε κυψελίδα με μήκος διαδρομής φωτός 1 cm.

Α) 0,194    Β) 0,97    Γ) 1,94    Δ) 9,7    Ε) 19,4

(Απ: Γ)

10. Ποιο είναι το pH ενός ρυθμιστικού διαλύματος, που παρασκευάζεται με ανάμιξη ίσων όγκων 0,1 Μ οξικού οξέος CH₃COOH και 0,05 Μ οξικού νατρίου;  (pK_{a CH3COOH} = 4,76).

Α) 4,16     Β) 4,46     Γ) 4,76     Δ) 5,16     Ε) 5,46

(Απ: Β)

11. Σε μια πειραματική διαδικασία απαιτείται μια συγκέντρωση ερυθροκυττάρων της τάξης 2,5 x 10⁹ κύτταρα/ml. Δεδομένου ότι ο συνολικός όγκος αίματος ενός ενήλικου ατόμου είναι περίπου 5 L, και περίπου 50 % αυτού του όγκου είναι ερυθροκύτταρα, πόσο πρέπει να αραιωθεί ένα δείγμα αίματος ώστε να επιτευχθεί η απαιτούμενη συγκέντρωση. (Ο όγκος ενός ερυθροκυττάρου είναι 0,1 pL).

Α) 1 : 100     Β) 1 : 20     Γ) 1 : 10     Δ) 1 : 5       Ε) 1 : 2

(Απ: Ε)

12. Η ραδιενέργεια συνήθως εκφράζεται με δύο τύπους μονάδων:

Curie (Ci): Η ποσότητα ραδονίου σε ραδιενεργό ισορροπία με 1 g ραδίου, ισοδυναμεί με την ποσότητα ισοτόπου που υφίσταται 3,7 x 10¹⁰ διασπάσεις ανά sec (dps) ή 2,22 x 10¹² διασπάσεις ανά min (dpm).

Becquerel (Bq): Η μονάδα ραδιενέργειας στο SI, που ισοδυναμεί με μία διάσπαση το δευτερόλεπτο: 1 dps.

1 Bq = 2,7 x 10^-11 Ci                      1 Ci = 3,7 x 10¹⁰ Bq

Δύο δείγματα (α) και (β) ραδιενεργού λευκίνης [³Η]Leu, σημάνθηκαν μέχρι τα επίπεδα των 5 Ci/mmol και 20 GBq/mmol αντίστοιχα.  Όσον αφορά στην ειδική ενεργότητα, ποια από τις ακόλουθες προσεγγίσεις είναι αληθής:

Α) Η (α) έχει ∼ 100 φορές την ειδική ενεργότητα της (β)

Β) Η (α) έχει ∼ 10 φορές την ειδική ενεργότητα της (β

Γ) Η (α) έχει περίπου την ίδια ειδική ενεργότητα με τη (β)

Δ) Η (α) έχει ∼ 0,1 φορές την ειδική ενεργότητα της (β)

Ε) Η (α) έχει ∼ 0,01 φορές την ειδική ενεργότητα της (β)

(Απ: Γ)

13. Ένα διάλυμα stock ραδιενεργού [¹⁴C]Leu έχει ειδική ενεργότητα 12,7 GBq. mmol^-1 και ραδιενεργό συγκέντρωση 1,85 MBq. ml^-1. (Η σχετική μοριακή μάζα της λευκίνης είναι Μ_r[Leu] = 131).

Ποιος όγκος του διαλύματος δίνει 10⁵ dpm;

Α) 0,3 μL    Β) 0,6 μL    Γ) 0,9 μL    Δ) 1,2 μL    Ε) 1,5 μL

(Απ:  Γ)

14. Πόσα picomoles λευκίνης από το διάλυμα της προηγούμενης ερώτησης, περιέχονται στον όγκο που δίνει 10⁵ dpm;

Α) 33     Β) 66     Γ) 99     Δ) 132     Ε) 165

(Απ: Δ)

15. Ποιος όγκος από το stock διάλυμα Leu (της ερώτησης 13) πρέπει να αραιωθεί ώστε να πάρουμε 100 ml διαλύματος Leu του οποίου 10 ml δίνουν 5 x 10⁴ dpm;

Α) 0,45 μL     B)0,90 μL     Γ) 4,50  μL     Δ) 9,00 μL     Ε) 18,0 μL

(Απ: Γ)

16. Πόση ποσότητα μη-ραδιενεργού λευκίνης πρέπει να προστεθεί σε διάλυμα της ερώτησης 13, όγκου 100 ml που δίνει 5 x 10⁵ dpm ώστε να προκύψει τελική συγκέντρωση 1 mM;

Α) 1,31 μg     Β) 13,1 μg     Γ) 131,00 μg     Δ) 1,31 mg     E)13,10 mg

(Απ: Ε)

17. Μονόκλωνο DNA μήκους 6870 νουκλεοτιδίων, ελήφθη με εκχύλιση σωματιδίων βακτηριοφάγου, και το διάλυμα που παρασκευάστηκε είχε συγκέντρωση DNA 120 ng . μL^-1. Ένα δείγμα 12 μL από το διάλυμα αυτό, αναμίχτηκε με 5 μL ενός διαλύματος 17μερούς ολιγονουκλεοτιδίου το οποίο είχε συγκέντρωση 2,5 ng. μL^-1. Υπολογίστε τη γραμμομοριακή αναλογία του ολιγονουκλεοτιδίου προς το μεγαλύτερο μονόκλωνο DNA.

Α) 3,5:1     Β) 2,5:1     Γ) 1,5:1     Δ) 1:1,5     Ε) 1:2,5

(Απ: Α)

18. Τα νουκλεοτίδια μπορούν να διαχωριστούν με χρήση δι- διάστατης χρωματογραφίας λεπτής στοιβάδας, σε χρωματογράφημα πολεαιθυλενοϊμίνο (PEI) – κυτταρίνης. Χρησιμοποιώντας αυτή τη διεργασία, [¹⁴C]-ιχνηθετημένο ATP απομονώθηκε από 500 μL ενός αιωρήματος ερυθροκυττάρων που παρείχε 0,0315 cpm ανά κύτταρο από το[¹⁴C]-ATP. Με δεδομένο ότι η μερηθείσα  απόδοση για τον [¹⁴C] ήταν 81 %, η ειδική ραδιο-ενεργότητα του [¹⁴C]-ATP που απόμονώθηκε ήταν 5 pCi/pmol και ο κυτταρικός όγκος ενός ερυθροκυττάρου είναι 0,1 pL, ποια είναι η συγκέντρωση της ATP στα ερυθροκύτταρα αυτά; (1 pCi = 2,22 dpm).

A) 3,5 x 10^-4    Β) 7,0 x 10^-4   Γ) 3,5 x 10^-3   Δ) 7,0 x 10^-3   Ε)3,5 x 10^-2

(Απ: Γ)

19. Η συγκέντρωση αλκοόλης στο πλάσμα ενός οδηγού που εμφάνισε θετικό τεστ εκπνοής, μετρήθηκε με την ακόλουθη μέθοδο που στηρίζεται στην αναγωγή του NAD⁺ από την αιθανόλη. Σε πλάσμα αίματος όγκου 0,1 μL, που αραιώθηκε σε λόγο 1/50 με 0,9 % NaCl, προστέθηκαν 2,6 ml “αντιδρώντος μίγματος”, που περιλαμβάνει όλους τους απαραίτητους παράγοντες για την ολοκλήρωση της αντίδρασης. Η απορρόφηση μετρήθηκε σε φασματοφωτόμετρο στα 340 nm, σε κυψελίδα διαδρομής φωτός 1 cm, και συγκρίθηκε  με εκείνη ενός δείγματος ελέγχου που δεν περιείχε καθόλου αιθανόλη. Οι απορροφήσεις ήταν

δείγμα του οδηγού 0,485      δείγμα ελέγχου 0,341

Με δεδομένο ότο ο συντελεστής γραμμομοριακής απορροφητικότητας για το NADH είναι 6,20 x 10³ M^-1cm^-1, ποιά ήταν η ακριβής συγκέντρωση αλκοόλης σε g/100 ml πλάσματος;

Α) 0,432     Β) 0,139     Γ) 0,235     Δ) 2,35     Ε) 0,144

(Απ Ε)