http://vod-new.sch.gr/asset/detail/RmKtVRraE6WeOSGELEzakTtZ/
ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
Όμιλος Ρητορικής Τέχνης, Θεατρικού Παιχνιδιού και Δημιουργικής Γραφής
Υπεύθυνη καθηγήτρια, εμψυχώτρια: Γκόνου Ελένη (ΠΕ02)
Το Σάββατο, 14 Φεβρουαρίου 2015, ο Όμιλός μας αποτελούμενος συνολικά από 21 μαθητές και μαθήτριες της Α΄ και Β΄ τάξης Γυμνασίου συμμετείχε με μία αντιπροσωπεία εννέα συνολικά μαθητών. στη Διημερίδα
«Ο Λόγος της Πειθούς», 2η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΜΙΛΩΝ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.
Τη διημερίδα διοργάνωσε η «Ελληνική Ένωση για την προώθηση της Ρητορικής στην Εκπ/ση» σε συνεργασία με το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας και Μελέτης της Λογοτεχνίας και της Ρητορικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεγασία με τα Γραφεία Πολιτιστικών Θεμάτων Α΄/θμιας και Β΄/θμιας Α΄, Β΄, Γ΄ Δ΄ Αθήνας, Ανατολικής και Δυτικής Αττικής και Πειραιά και το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.
Αρχικά παρουσίασε κάποιες ασκήσεις Αυθόρμητου Λόγου απαντώντας σε ερωτήσεις της υπεύθυνης εμψυχώτριας του Ομίλου, όπως: «Ονομάζομαι ….. και ονειρεύομαι να ……..», «Ποια η γνώμη σου για το σχολείο σου και ποιο μάθημα σε ενδιαφέρει περισσότερο;», «Πρέπει να υπάρχει ένας Όμιλος ρητορικής σε κάθε σχολείο και γιατί;».
Στη συνέχεια οι μαθητές παρουσίασαν με τη μορφή Δραματοποίησης το ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ, Νανούρισμα στο γιο μου, από την ποιητική συλλογή «Το ερωτευμένο σύννεφο» (και στο βιβλίο Ν. Κειμένων της Β΄ Γυμνασίου).
ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ, Νανούρισμα στο γιο μου
Ο γιος μου κρυολόγησε. Καίει στον πυρετό, ύπνος δεν τον παίρνει. Τα μάτια του βγάζουνε φωτιές. Κι η μάνα του: «Να νανουρίσω το μωρό μου», λέει. «Τι να του τραγουδήσω; “Νάνι νάνι το παιδί μου” ή το “Ας κοιμηθεί να μεγαλώσει κι ύστερα πασάς να γένει”;» Μα ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Η μάνα του γιου μου έτσι θα ‘θελα να τον νανουρίσει:
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι…
Στον ύπνο σου έρχεται μια θάλασσα απέραντη. Βουνά
τα κύματά της, φουσκώνουν αφρισμένα, λυσσομανάνε…
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι…
Στον ύπνο σου έρχεται ένα καράβι, κι εσύ στη γέφυρα
του καπετάνιου. Στα δεξιά σου, το κύμα που χτυπιέται,
και στα ζερβά σου… Για δες το που σε πολεμάει…
Μα μη σε νοιάζει, γιε μου, μη φοβάσαι! Οι μηχανές δουλεύουνε
σαν την καρδιά σου. Το σκαρί γερό και το τιμόνι στα χέρια σου…
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι…
Πελώρια αέρινη γέφυρα δένει τα περιγιάλια.
Στ’ αστραφτερό δοκάρι της εσύ αγναντεύεις.
Κοίτα κάτω, μη ζαλιστείς. Κοίτα πάνω,
το κεφάλι σου λες κι ακουμπάει στον ουρανό…
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι…
Τι πολλά βιβλία είν’ αυτά; Όλα τα έχεις διαβάσει;
Ρυτίδες στο μέτωπό σου, τα μαλλιά σου κατάλευκα.
Τα μάτια σου είναι τα μόνα στη γη που έχουν καταλάβει.
Το πρόσωπό σου όμορφο σαν την αιωνιότητα.
Μην αμφιβάλλεις, μη φοβάσαι μη και δεν βρήκες ό,τι έψαχνες.
Διάβαζε πολεμώντας, διάβαζε αυτό που διαβάζεις
χωρίς να το ξεχωρίζεις από τη μάχη…
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι…
Άκου• φωνές ακούς. Κοίτα τι όμορφα χρώματα που βλέπεις…
Τα χέρια σου χαϊδεύουν το μάρμαρο, και να, του δίνουν το πιο σταθερό,
το πιο ζωντανό σχήμα…
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι…
Άφοβος σαν θαλασσινός, μάστορας δημιουργός,
φιλόσοφος γνώστης και καλλιτέχνης τολμηρός• έτσι να γίνεις…
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι…
Ν. Χικμέτ, Το ερωτευμένο σύννεφο,
μτφρ. Έρα Σαββαΐδου, Ύψιλον
Συγκεκριμένα ένας μαθητής παρίστανε τον πατέρα του παιδιού και απήγγελλε το ποίημα, ενώ οι υπόλοιποι μαθητές ερμήνευαν με παντομίμα τις οπτικές, κινητικές και ηχητικές εικόνες του ποιήματος. Το στίχο «Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου˙ νάνι …», που επαναλαμβάνεται στην αρχή κάθε στροφής, τον τραγουδούσε μία μαθήτρια, που υποδυόταν τη μητέρα του παιδιού καθιστή με μία κούκλα στην αγκαλιά της.
Στη δραματοποίηση χρησιμοποιήθηκαν ακόμη κάποια αντικείμενα, όπως μουσικά όργανα (φλογέρες, μικρή αυτοσχέδια κιθάρα, κλακέτες, πήλινα μουσικά πουλάκια, φυσαρμόνικα, σωληνόσχημο, ξύλινο όργανο, που παράγει τον ήχο του νερού), ναυτικό καπέλο, γυαλιά και βιβλίο, πολύχρωμες κορδέλες.
Στο τέλος όλοι μαζί οι μαθητές, αφού στάθηκαν γύρω από τη «μητέρα» με το «παιδί», τραγούδησαν τον τελευταίο στίχο του ποιήματος: «Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου˙ νάνι …».
Την δραματοποίηση παρουσίασαν οι ίδιοι μαθητές και στο Γυμνάσιο Δελφών, το οποίο επισκεφθήκαμε με τον Όμιλο τον Απρίλιο του 2014, σε ειδική Εκδήλωση στα πλαίσια της Αδερφοποίησης, που συνάψαμε με τους μαθητές του ιστορικού αυτού σχολείου.
Η υπεύθυνη καθηγήτρια του Ομίλου
Ελένη Γκόνου
