Οι μαθητές τραγούδησαν τα κάλαντα του Λαζάρου , ένα όμορφο έθιμο ,όμως ξεχασμένο.
Κάλαντα Λαζάρου
Σήμερα έρχετ’ ο Χριστός
Ο επουράνιος θεός
Εις την πόλη Βηθανία
Μάρθα κλαίει και Μαρία.
Λάζαρον τον αδελφόν τους
Και πολύ αγαπητόν τους
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν
Και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέρα την Τετάρτη
Κίνησ’ ο Χριστός για να ρθει
Και βγήκε η Μαρία
Έξω από τη Βηθανία.
Και μπρος Του γονυκλινεί
Και τους πόδας του φιλεί.
«Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου,
δεν θα πέθαιν’ αδελφός μου.
Μα και τώρα γω πιστεύω
Και καλότατα ηξεύρω,
Ότι δύνασ’ αν θελήσεις
Και νεκρούς να αναστήσεις».
Ζύμωσαν Λαζαράκια. Πρόκειται για μικρά ψωμάκια σε σχήμα ανθρώπου. Μέσα στη ζύμη έβαλαν μέλι , καρύδια, σταφίδες. Επίσης τα παιδιά κατασκεύασαν λαμπάδες και Πασχαλινές κάρτες.
Το έθιμο λέει ότι όποιος δεν πλάσει Λαζαράκια δεν θα χορτάσει ψωμί.