Το νερό το συναντάμε στην παλαιά Διαθήκη στον κατακλυσμό του Νώε. Το συναντάμε επίσης στη διάβαση της Ερυθράς θάλασσας αλλά και στην πορεία των Ισραηλιτών μέσα στην Έρημο. Όταν δίψασε ο Μωυσής χτύπησε ένα βράχο με το ραβδί του και εκείνος έβγαλε νερό.
Στην Καινή Διαθήκη έχουμε τον Ιωάννη τον Πρόδρομο να βαπτίζει τον Ιησού Χριστό στον Ιορδάνη ποταμό. Έχουμε επίσης την κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Ήταν μια κολυμπήθρα που είχε ιαματικό νερό. Μια φορά το χρόνο κατέβαινε ένας άγγελος ανακάτευε το νερό και οποίος έμπαινε πρώτος γινότανε καλά, οποία αρρώστια κι αν είχε. Στο γάμο της Κανά ο Χριστός έκανε το πρώτο του θαύμα. Είχε τελειώσει το κρασί και ρώτησαν τον Ιησού, τι θα γίνει. Εκείνος τους είπε να γεμίσουν τις κανάτες με το νερό και να τις φέρουν. Προσευχήθηκε και έγινε το νερό κρασί.
Το νερό παίζει μεγάλο ρολό και στης εκκλησιαστική ζωή. Όλοι οι χριστιανοί βαπτίζονται στην κολυμπήθρα ο ιερέας λέει «βαπτίζετε ο δούλος του θεού ή η δούλη του θεού …. Εις το όνομα του πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος Αμήν». Υπάρχει και μια άλλη γιορτή και είναι τα Θεοφάνια όπου ο ιερέας λέει «και αγίασον το ύδωρ τούτο» και κάποιοι άνδρες πέφτουν στο νοερό και προσπαθούν να πιάσουν το σταυρό που έριξε ο ιερέας.
