O ρωμαλέος Γάλλος διανοητής Gaston Bachelard στην Ποιητική του Χώρου αναφέρει “ο κάτοικος του χώρου οικειώνεται συχνά σε τέτοιο βαθμό τα στοιχεία που τον αρθρώνουν, ώστε αυτά να αποτελούν πια ευαισθητοποιημένα όρια του ιδίου του σωματικού του σχήματος, που συνηχούν με τους παλμούς της καθημερινής ζωής του, ο χώρος δεν είναι μια άψυχη γεωμετρικοποιημένη παρουσία, είναι μια φανέρωση στο πνεύμα και στη ψυχή του θεατού του”
Η λαϊκή τέχνη εκφράζει τις κυριότερες πλευρές της συλλογικής ζωής του κάθε τόπου, έτσι ένας τύπος διακόσμησης ξεχωρίζει ως πολιτισμικό φαινόμενο στο Πυργί της Χίου με τη τεχνοτροπία των ξυστών, μιας παράδοσης που διατηρείται από τον μεσαίωνα και εξελίσσεται ακόμα. Εισήχθη στη Χίο πιθανότατα από τη Γένοβα της Ιταλίας, η τεχνική του sgraffito της οποίας τα απώτερα πρότυπα βρίσκονται στην ιταλική αναγεννησιακή αρχιτεκτονική. Από τις αρχές του 20ου αιώνα, διακρίνεται ένας συγκερασμός Ανατολής και Δύσης καθώς η εξέλιξη των ξυστών μοιάζει να ακολουθεί την θεματολογία της “καθ’ ημάς Ανατολής”.
Ο Δημήτρης Πικιώνης απέδωσε με ακρίβεια αριστουργηματικά σχέδια με σινική μελάνη και ελαφρές τέμπερες, δίνοντας αμέτρητες πληροφορίες για την αρχιτεκτονική του τόπου.
Με αφορμή την παραπάνω οργανωμένη έρευνα και μελέτη οι μαθητές της ΣΤ’ τάξης με τη βοήθεια της εξαιρετικής δασκάλας εικαστικών (που μας αποχαιρετά με μετάθεση στο νησί των Φαιάκων, την τουριστική Κέρκυρα) γνώρισαν τις ζωγραφικές αποτυπώσεις του μεγάλου δασκάλου που πέρασε και έμεινε στο Πυργί, αποτυπώνοντάς το στις περίφημες ακουαρέλες του. Μέσω μιας εικαστικής δράσης πο μαθητές και οι μαθήτριες επεξεργάστηκαν και μεταχειρίστηκαν τεχνικές για να εκφράσουν με απλά μορφολογικά και γεωμετρικά στοιχεία διακοσμητικά μοτίβα και αναπαραστάσεις από το άμεσο οικιστικό τους περιβάλλον, με σκοπό να συναισθανθούν το ρυθμό και την ισορροπία των σχηματικών αντιθέσεων προβάλλοντας την ταυτότητα του βιωμένου χώρου.
Τα ξυστά αποτελούν μια αισθητική εμπειρία τόσο για τους ίδιους τους κατοίκους του
Πυργίου όσο και για τους επισκέπτες, ένα μοναδικό κεφάλαιο του λαϊκού μας πολιτισμού.




































