ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΥΡΓΙΟΥ ΜΑΣΤΙΧΟΧΩΡΙΩΝ

“Το Σάββατο έλα κι εσύ να σμίξουμε λιγάκι

μη φύγουν οι Απόκριες δίχως λίγο γελάκι.

Βάλε στολή, βάλε γιαλιά, περούκα κι ό,τι έχεις

μάζεψε και τους φίλους κι έλα να μας έβρεις”

μας καλεί ο ενθουσιώδης και πρωτοπόρος Σύλλογος.

Στην Κάτω Πλατεία Πυργίου, στην φιλόξενη κοινοτική αίθουσα, στις 22/2/25.  Να πάμε!

Επισκεφτήκαμε, Ε’ και Στ’ τάξη, μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες της Ελλάδας, τη δημόσια βιβλιοθήκη Κοραή, γεμάτη μεγαλοπρέπεια και αίγλη. Στεγάζει, μεταξύ άλλων, αναγνωστήριο, πινακοθήκη, τη βιβλιοθήκη-αίθουσα «του δικού μας», Πυργούση  Γιώργου Θεοτοκά, λαογραφική συλλογή και ξυλόγλυπτα. Η βιβλιοθήκη Κοραή αξίζει μια επίσκεψη γιατί έχει καταφέρει να συγκεντρώσει μια σειρά από πολύ σπουδαία ιστορικά στοιχεία που έχουν να κάνουν με την Χίο και όχι μόνο, επίσης διαθέτει και ένα εξαιρετικό λαογραφικό μουσείο με στολές, καθημερινά εργαλεία, κεντήματα και πολλά αλλά αντικείμενα από διάφορες περιοχές της Χίου. Στο 2ο όροφο υπάρχουν πορτρέτα και τα γενεαλογικά δέντρα όλων των σπουδαίων οικογενειών που μεγαλούργησαν στο νησί.

Η Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Χίου “Κοραής” είναι μια από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Η ιστορία της αρχίζει το 1792, οπότε λειτούργησε ως παράρτημα της Μεγάλης Σχολής της Χίου πρώτο δε πυρήνα της αποτέλεσαν τα βιβλία του Αδαμάντιου Κοραή και Ελλήνων λογίων ομογενών. Κατά τη Σφαγή της Χίου το 1822, η Βιβλιοθήκη καταστράφηκε, αλλά ο Κοραής απέστειλε και πάλι βιβλία. Μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1881, η Βιβλιοθήκη στεγάστηκε στο σημερινό κτίριο. Το 1948 άρχισε, με πρωτοβουλία του Φ. Αργέντη. Στο πέρασμα του χρόνου η Βιβλιοθήκη έχει συγκεντρώσει ανεκτίμητες συλλογές βιβλίων, χειρογράφων, περιοδικών, εφημερίδων, πινάκων, νομισμάτων, κειμηλίων και χαρτών που δώρισαν μεγάλοι πνευματικοί άνθρωποι. Ανεκτίμητο θησαυρό της Βιβλιοθήκης αποτελεί η δωρεά του Μεγάλου Ναπολέοντα προς τιμήν του Αδαμαντίου Κοραή, αποτελούμενη από 14 εικονογραφημένους τόμους !

Αμέσως μετά επισκεφτήκαμε το Ναυτικό Μουσείο Χίου. Το Ναυτικό Μουσείο Χίου στεγάζεται στο κέντρο της πόλης στο παραδοσιακό αρχοντικό των αειμνήστων Αναστασίου και Μαρουκώς Πατέρα, που δωρήθηκε στο ομώνυμο Κοινωφελές Ίδρυμα από τους κληρονόμους τους το 1991. Το Ναυτικό Μουσείο Χίου έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό της ναυτικής ιστορίας του νησιού, που κανένα άλλο ίδρυμα στην πόλη της Χίου δεν καλύπτει αυτή τη στιγμή. Είναι, άλλωστε, σε όλους γνωστή η μακραίωνη προσφορά των Χιωτών στη ναυτιλία και στο εμπόριο. Από τους βασικούς στόχους του Μουσείου είναι να εικονογραφήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής του νησιού, συλλέγοντας αντικείμενα και ταξινομώντας ιστορικά στοιχεία της ναυτικής παράδοσης του τόπου καθώς και τις εξελίξεις της ναυτιλίας και των εμπορικών πλοίων. Στα αξιόλογα εκθέματα της ΠΕΚΕΒ περιλαμβάνονται αρκετά πορτρέτα ιστιοφόρων και ατμοκίνητων πλοίων Χιωτών καραβοκύρηδων, έργα του Χιώτη πλοιογράφου Αριστείδη Γλύκα (Βροντάδος 1870 -1940), πραγματικά αριστουργήματα της λαϊκής τέχνης του τέλους του προηγούμενου και των αρχών του εικοστού αιώνα. Στη συλλογή της ΠΕΚΕΒ ανήκουν επίσης και αντικείμενα τα οποία χρησιμοποιούνται κατά τη ναυσιπλοΐα. Ομοιώματα πλοίων, διαφόρων περιόδων, συμπληρώνουν τα εκθέματα καθώς και σπάνιες φωτογραφίες από τη ναυτική ζωή. Ειδικό βάρος έχει δοθεί στην περίοδο της ναυτιλίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τα χαρακτηριστικά πλοία Liberty καθώς και πλοία άλλων τύπων που κατασκευάσθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου και απετέλεσαν την αρχή της ανάπτυξης της μεταπολεμικής ελληνικής ναυτιλίας.

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά για τις ωραίες εκθέσεις! Ισχύει, λένε, ότι για να γράψεις μια καλή έκθεση χρειάζεται να έχεις ένα καλό θέμα και οι μαθητές/τριες, όταν γράφανε, είχαν στο νου τους δύο!

Είχαμε ένα περιστατικό αχαριστίας χθες, μια άτυχη στιγμή που δεν περιποιεί τιμή στο σχολείο των ευγενών Μαστιχοχώρων. Κάποια μεγάλα παιδιά του σχολείου προκλητικά έκοβαν και έριχναν τις γωνίες από τα σάντουιτς τα οποία έριχναν προκλητικά στα πόδια της αγαπημένης ευπρεπίστριάς μας. Καθώς τα σκούπιζε με στωικότητα  η κ Άννα τα ρώτησε « γιατί το κάνουν αυτό αφού βλέπουν ότι καθαρίζει την αυλή» κι εκείνα αντί να ζητήσουν συγγνώμη της είπαν ειρωνικά : ” σκούπισε κι εκεί, έχει κι άλλα ψίχουλα”…

Η εκπαιδευτική κοινότητα του σχολείου περιβάλλει με ευγνωμοσύνη το σεπτό πρόσωπο της άοκνης ευπρεπίστριας και διδάσκει στα παιδιά την αξιοπρέπεια που δικαιούται κάθε εργαζόμενος και εργαζόμενη, είτε χειρωνακτικά, είτε πνευματικά. Προς τούτο, η Διευθύντρια επισκέφτηκε την τάξη των συγκεκριμένων παιδιών και  ελέγχοντας την ανάρμοστη πράξη, υπέβαλλε την ρητορική ερώτηση  «αν θα έκαναν το ίδιο στη μητέρα τους την ώρα που καθάριζε!»

Αφιερώνουμε, ζητώντας ως σχολική κοινότητα συγνώμη, το παρακάτω ποίημα στην ακούραστη ευπρεπίστρια του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου:

ΑΝΝΑ, που τα χεράκια σου

τα χιλιοπροκομμένα

ποτέ δεν ησυχάζουνε

ποτέ δεν σταματάνε,

για μας είσαι ένας θησαυρός

μια δεύτερη μητέρα!

Όλη μέρα σφουγγαρίζεις,

όλα τα παιδιά φροντίζεις

κι όλο το σχολείο αστράφτει

και μοσχοβολά απ΄ την πάστρα!

Να σε έχει ο Θεός γερή

όλους να μας προσέχεις

και να φροντίζεις το σχολειό

που το ’χεις σαν παιδί σου.

Η 30η Ιανουαρίου είναι ημέρα τιμής στη δασκαλοσύνη και τους προστάτες της, τους Τρεις μεγάλους Πατέρες της, καθ’ ημάς, Ανατολικής Ορθόδοξης Ομολογίας.

Ήταν από την αρχή μια τυχερή μέρα. Εκκλησιαστήκαμε, παρακολουθώντας από την αρχή, από το  “Ευλογημένη η Βασιλεία” την θεία Λειτουργία, μέσα στην θαλπωρή της ζεστής Πάνω-Παναγιάς και όταν είπαμε να αποχωρήσουμε, στο “δι’ ευχών”, έπιασε μια τρομερή ολιγόλεπτη καταιγίδα. Οι αρχαίοι δάσκαλοι καπετάνιοι έλεγαν σε αυτές τις περιπτώσεις “και πίσω δρόμος είναι!” Ευτυχώς, η Διευθύντρια αφουγκράστηκε τον παραπάνω  παροιμιακό λόγιο και έδωσε εντολή να  επιστρέψουμε ξανά στο ναό όπου μας περίμενε ο ψάλτης & παλαιότερος δάσκαλός μας Κώστας Προμπονάς ο οποίος μας ξενάγησε στις καταπληκτικές ελαιογραφίες του Ιεροσολυμίτη Πυργούση καλόγερου, καλλιτέχνη του χρωστήρα, αείδημου πατρός Κοντογιάννη. Στο μεταξύ, η μπόρα κόπασε, επιστρέψαμε στο Δημοτικό Σχολείο για την κοπή της Βασιλόπιττας και, τί αγαθή τύχη, μόλις είχε έλθει ένα δέμα με ολόφρεσκα, καινούργια βιβλία παιδικής λογοτεχνίας από το ίδρυμα Library for All που γιορτάζει τα 11 χρόνια γενναιόδωρης προσφοράς και ανταποκρίθηκε σε πρόσφατο αίτημα του σχολείου για εμπλουτισμό της σχολικής βιβλιοθήκης που κτίζουμε σιγά-σιγά..! Ένα πραγματικά μεγάλο εγχείρημα!

Θερμές ευχαριστίες!

Στις 27 Ιανουαρίου, η παγκόσμια κοινότητα τιμά τη μνήμη των θυμάτων του
Ολοκαυτώματος, μιας από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας. Στο
πλαίσιο του μαθήματος των Αγγλικών, αποφασίσαμε να αφιερώσουμε μια ολόκληρη
ώρα για να μιλήσουμε σε απλή και ευαίσθητη γλώσσα για αυτό το δύσκολο θέμα, με
στόχο να ευαισθητοποιήσουμε τους μαθητές μας και να τους εμπνεύσουμε να γίνουν
φορείς αλλαγής σε έναν κόσμο γεμάτο ανοχή και σεβασμό.
Η Δραστηριότητά μας

Αρχικά έγινε μια σύντομη συζήτηση σχετικά με το τι είναι η Ημέρα Μνήμης του
Ολοκαυτώματος. Χρησιμοποιώντας απλή γλώσσα, εξηγήσαμε στα παιδιά πώς, κατά
τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εκατομμύρια άνθρωποι, μεταξύ των
οποίων έξι εκατομμύρια Εβραίοι, υπέστησαν απίστευτες αδικίες και βιαιότητες λόγω
των πεποιθήσεών τους, της καταγωγής τους ή και των ιδεών τους. Τα παιδιά έδειξαν
μεγάλο ενδιαφέρον και ερωτήσεις, προσπαθώντας να κατανοήσουν πώς μπορεί να
συμβεί κάτι τόσο άδικο.
Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε ένα σύντομο βίντεο (the butterfly project) που
διηγούνταν μια ιστορία ελπίδας και ανθρωπιάς κατά τη διάρκεια του
Ολοκαυτώματος. Η ιστορία αυτή μας θύμισε ότι ακόμα και στις πιο σκοτεινές
στιγμές, υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να βοηθούν και να προσφέρουν φως.
Μετά το βίντεο, ακολούθησε μια συζήτηση γύρω από τις έννοιες της προκατάληψης,
της ανθρωπιάς και της αντοχής. Τα παιδιά μοιράστηκαν τις σκέψεις τους για το πώς
μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την αδικία και να στηρίξουμε όσους βρίσκονται σε
δύσκολη θέση.

Δημιουργική Έκφραση: Σύμβολα Ελπίδας

Για να δώσουμε στους μαθητές μας την ευκαιρία να εκφραστούν δημιουργικά, τους
ζητήσαμε να σχεδιάσουν ή να γράψουν κάτι που για εκείνους συμβολίζει ελπίδα,
ειρήνη ή ανθρωπιά . Πολλά παιδιά επέλεξαν να ζωγραφίσουν πεταλούδες, ένα
σύμβολο που συνδέεται με το έργο The Butterfly Project, ενώ άλλοι δημιούργησαν

κεριά, φωτιές ή ακόμα και καρδιές. Κάθε σχέδιο και κάθε λέξη ήταν μοναδική,
φέρνοντας ένα μήνυμα αγάπης και αλληλεγγύης.

Κλείνοντας τη Δραστηριότητα

Η ώρα μας έκλεισε, με μια στιγμή σιωπής προς τιμήν των θυμάτων του
Ολοκαυτώματος. Τα παιδιά μοιράστηκαν τις σκέψεις τους για το πώς μπορούν να
εφαρμόσουν τις αξίες της ανθρωπιάς και του σεβασμού στην καθημερινή τους ζωή.
Το μάθημα έληξε με μια βαθιά αίσθηση ελπίδας και δέσμευσης για έναν κόσμο χωρίς
μίσος και προκατάληψη.

Η Δική μας Δέσμευση

Στο σχολείο μας, πιστεύουμε ότι η εκπαίδευση δεν αφορά μόνο τη γνώση, αλλά και
την ανάπτυξη ανθρώπινων αξιών. Η Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος μας θύμισε
ότι η μνήμη του παρελθόντος μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον.
Ελπίζουμε ότι τα παιδιά μας θα συνεχίσουν να φέρνουν φως και αγάπη στον κόσμο,
θυμόμενα πάντα ότι **"Ποτέ Ξανά"** δεν είναι απλώς μια φράση, αλλά μια
δέσμευση.
Ελπίζουμε ότι αυτή η δραστηριότητα έδωσε στα παιδιά μας την ευκαιρία να
κατανοήσουν τη σημασία της ανθρωπιάς και να αναπτύξουν ενσυναίσθηση και
σεβασμό για όλους τους ανθρώπους. Η μνήμη του Ολοκαυτώματος θα παραμείνει
ζωντανή μέσα από τις πράξεις και τις αξίες που επιλέγουμε να ακολουθήσουμε
καθημερινά.

Είναι δύσκολο να μιλάμε άμεσα στα παιδιά για την ανθρώπινη  μισαλλοδοξία και τη δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων. Καλύτερα να μιλάμε σήμερα, 27 Ιανουαρίου – Διεθνή Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Ολοκαυτώματος.  με παραβολές που γλυκαίνουν. «Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές, γράφει ο Σεφέρης  είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή»

Γι’ αυτό επιλέγουμε να μιλήσουμε για την « τελευταία μαύρη γάτα»  ένα βιβλίο σταθμός στη συγγραφική πορεία του Ευγένιου Τριβιζά!

Το μέγα ζήτημα με την φονική ρατσιστική ιδεολογία  είναι ότι δεν ξέρεις πότε θα σταματήσει να χτυπά η πένθιμη καμπάνα. Στην αρχή είναι ένας λαός, κατόπιν παίρνουν σειρά όλοι οι διαφορετικοί, τα παιδιά με αναπηρία, οι διανοητικά υστερούντες και δεν έχει τελειωμό.

Έτσι και στην τελευταία μαύρη γάτα. Πρώτα εξαφανίστηκε ο Μεταξονούρης. Μετά ο Σαλταπήδας. Μετά εξαφανίστηκαν ο Νιαουρίνος, ο Γκιουζέπε, ο Ραμσής, η Αραπίνα, ο Σαρδανάπαλος και η Μπιζού. όλες αυτές οι γάτες δεν είχαν κανένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα εκτός από ένα. Ένα μόνο. Το χρώμα τους που διέφερε.

Στο μακρινό νησί της Ιστορίας τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει τον σκοπό τους. Πείθουν μάλιστα την κοινή γνώμη ότι για όλα τα δεινά που μαστίζουν την κοινωνία από την ποδάγρα και τον λεκέ στη γραβάτα μέχρι τα γκολ που δεν μπαίνουν ευθύνονται οι μαύρες γάτες. Μέχρι και ο πρωθυπουργός πείστηκε να υποστηρίξει τη ρατσιστική καμπάνια της αδελφότητας. Με αυτό τον τρόπο θα αποποιηθεί των ευθυνών η κυβέρνησή του και η οργή του λαού για τα κακώς κείμενα θα στραφεί στις μαύρες γάτες! Οι γάτες θα θεωρηθούν υπεύθυνες για τις χαμηλές συντάξεις, τα ετοιμόρροπα σχολεία, τα βρώμικα νοσοκομεία. Οι γάτες θα φταίνε για τις δωροδοκίες, τις δωροληψίες και τις επιλήψιμες δοσοληψίες!

Οι μαύρες γάτες βεβαίως δεν έμειναν με σταυρωμένες ουρές. Ζήτησαν βοήθεια από τις υπόλοιπες γκρι, καφέ κι άσπρες γάτες. Όμως εκείνες, φοβούμενες μήπως η οργή στραφεί πάνω τους, αρκέστηκαν στην νοερή συμπαράσταση. Άλλωστε, “όσο λιγοστεύουν οι γάτες , τόσο περισσότερα γίνονται τα ποντίκια, τα ψαροκέφαλα και οι σκουπιδομεζέδες που αναλογούν σε όσες απομένουν. Με άλλα λόγια, το κατά κεφαλήν σκουπίδι αυξάνεται”. Όταν σχεδόν όλες οι μαύρες γάτες είχαν εξολοθρευτεί, το μένος της μυστικής αδελφότητας στράφηκε και στις υπόλοιπες γάτες ανεξαρτήτως χρώματος. Όλες κρίθηκαν ένοχες για την κακοτυχία του νησιού κι εξοντώθηκαν.

Μόνο μια μαύρη γάτα έχει απομείνει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν. Αλλά και η γάτα είναι αποφασισμένη όχι μόνο να επιζήσει αλλά και να ξεσκεπάσει τη συνωμοσία που κρύβεται πίσω από όλη αυτή την υπόθεση. Και θα τα καταφέρει παρ’ όλους τους διωγμούς, τις δυσκολίες και την πικρή προδοσία του παντοτινού έρωτα.

Στον επίλογο ο παγκοσμίως επιδραστικός Έλληνας Συγγραφέας παιδικών βιβλίων-αλλά και καθηγητής Εγκληματολογίας σε αγγλικό πανεπιστήμιο γράφει:

Σας τα λέω όλα αυτά

γιατί εδώ στο νησί μας,

όπως κι αλλού,

οι γάτες ξεχνάνε

και η τρέλα

δε θέλει πολύ

να φουντώσει πάλι

φτου ξανά κι απ’την αρχή…

………………………………………………………………………………………………

Η Δημοκρατία δεν ενδιαφέρεται λιγότερο για την ασφάλεια των πολιτών. Αρκεί να είμαστε εναργείς και  ανυποχώρητοι στα δίκαια αιτήματα. Ένα τέτοιο αίτημα, για την κατασκευή χειρολαβής στις σκάλες του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου, την επισκευή και πάκτωση των κιγκλιδωμάτων στα παράθυρα αλλά και την επιδιόρθωση στα καζανάκια που εμφάνιζαν απώλεια του πολύτιμου για τη Χίο νερού, ικανοποιήθηκε με την συνδρομή της τεχνικής Υπηρεσίας Δήμου Xίου. Ευχαριστούμε πολύ!

Ο Ιατρικός Σύλλογος Χίου  προσκαλεί σε Εκδήλωση – Συζήτηση με θέμα:
«Βία στους Εφήβους: Αίτια, Συμπτώματα, Αντιμετώπιση»
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί: το Σάββατο, 25 Ιανουαρίου 2025 στις 6μμ στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου Δήμου Χίου.
Ομιλίες
1. «Σχολική βία: O ρόλος της οικογένειας και η σχέση οικογένειας – σχολείου»
Δρ. Γιάννα Κουμή, Εκπαιδευτική Ψυχολόγος
2. “Σχολική Διαμεσολάβηση και πρόληψη βίας στο Σχολείο”
Δρ. Eυτυχία Βλυσίδου, Φιλόλογος – Ιστορικός, Διευθύντρια Δευτεροβάθμιας
Εκπαίδευσης Χίου
3. «Bίαιος και επιθετικός έφηβος, αιτίες και διαχείριση»
κος Πυλαρινός Γεώργιος, Παιδοψυχίατρος
Ο Συντονισμός της συζήτησης θα γίνει από τους
• κα Έλενα Πιππίδη, Παιδίατρος- Διευθύντρια Παιδιατρικής Κλινικής Νοσ. Χίου
• κα Ηλιάνα Φύλλα, Ψυχίατρος- Επιστημονικά Υπεύθυνη Κινητής Μονάδας Ψυχικής
Υγείας Χίου του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου
Συζήτηση – σχολιασμός με τη συμμετοχή των κ.κ:
• Αθηνάς Χρήστου, Αντεισαγγελέως Χίου
• Ιωάννη Αραμπατζή, Αστυνομικού Διευθυντή Χίου
• Γεωργίου Αμέντα, Προέδρου Ένωσης Γονέων & Κηδεμόνων Χίου

Στο εργαστήριο Δεξιοτήτων “Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ”  καλλιεργούμε τις πολύτιμες κοινωνικές δεξιότητες της ενσυναίσθησης και Ευθύνης: Οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης εστιάζουμε ιδιαιτέρως στα ανθρώπινα δικαιώματα  και τον σεβασμό στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και την προσωπικότητα του καθενός . Δημιουργήσαμε ένα βίντεο με τις ζωγραφιές τους, ώστε να συνοδεύουν το τραγούδι “ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ” το οποίο και επιλέξαμε να συζητήσουμε και να παρουσιάσουμε με το δικό μας τρόπο!