ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΥΡΓΙΟΥ ΜΑΣΤΙΧΟΧΩΡΙΩΝ

Διαμέσου της αθλητικής συμμετοχής, οι μαθητές μαθαίνουν την ομαδικότητα, την αξία του fair play, της νίκης και της ήττας, τα οφέλη που συνοδεύουν την σκληρή δουλειά, την αυτο-πειθαρχία, την αυτοπεποίθηση και άλλες δεξιότητες ώστε να ανταπεξέρχονται σε καταστάσεις ανταγωνισμού.

Τα παραπάνω επιστημονικά συμπεράσματα δεν πρέπει να μας προξενούν εντύπωση. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι ο αθλητισμός βοηθά τον αθλητή να θέτει στόχους και να αγωνίζεται προς την επίτευξή τους. Να μην τα παρατάει όταν τα βρίσκει δύσκολα. Να επανακάμπτει έπειτα από ένα ανεπιτυχές αποτέλεσμα. Πιο συγκεκριμένα, στην ειδική συνθήκη των εξετάσεων, όπου για τον μαθητή κρίνονται (ενδεχομένως) αρκετά, η αθλητική εμπειρία αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο. Οι εξετάσεις θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με την παράσταση που καλείται να δώσει ένας καλλιτέχνης ο οποίος κάνει μήνες πρόβες πριν βγει στη σκηνή ή με έναν αθλητικό αγώνα, όπου οι μήνες προπόνησης κρίνονται από ενστικτώδεις αποφάσεις που παίρνει ο αθλητής. Ποια καλύτερη προετοιμασία για τον εξεταζόμενο νέο από το να έχει ξαναβρεθεί σε κατάσταση παρόμοιας πίεσης;

Για αυτό είμαστε ευγνώμονες που στο σχολείο μας, την ημέρα σχολικού αθλητισμού ανέλαβε να μας εμψυχώσει ο αγαπημένος γυμναστής μας ο κ. Μανώλης, ο οποίος, εκτός από έμπειρος δάσκαλος προπονεί ως εντεταλμένος προπονητής καλαθοσφαίρισης της ομοσπονδίας μια από τις κορυφαίες ομάδες μπάσκετ στα νησιά του Αιγαίου.

Ήταν μια αξιοσημείωτη εμπειρία  η οποία αναπαραστάθηκε και  εικαστικά σε μια ομαδική καλλιτεχνική εργασία.

Η οικογένεια Τσαγρή σταθερά διακρίνεται στη Νότια Χίο για το υψηλό μορφωτικό κεφάλαιο. Πάντα προστρέχει στον εθελοντισμό, πανταχού παρούσα στα πολιτιστικά δρώμενα, στην ηγετική ομάδα του μορφωτικού Συλλόγου Αρμολίων. Ευτύχησαν όμως να αποκτήσουν δυο παιδιά, τον Δημήτρη και τη Σίλια που εκτός από λαμπροί μαθητές είναι και ευγενέστατοι χαρακτήρες! Πρωτίστως όμως ακολουθούν το παράδειγμα των Γονέων στην γενναιοδωρία προς το Ακριτικό Σχολείο μας. Και εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι σε τέτοιους γονείς, που αψήφησαν τις σειρήνες της αστυφιλίας και επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο-ουσιαστικά μια μετέωρη πράξη πίστης- της επιστροφής στην Ελληνική αγροτική Περιφέρεια, πρέπει ο έπαινος Δήμου και Σοφιστών!

Ο Δημήτρης και η Σίλια δώρησαν στη βιβλιοθήκη του Δημοτικού Σχολείου άριστα συντηρημένα, σχεδόν καινουργή, βιβλία κατάλληλα για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά, τα οποία ανήκαν στην προσωπική συλλογή της μεγάλης οικογενειακής βιβλιοθήκης. Τέτοιες σημαντικές δωρεές πάντα προκαλούν έκπληξη και μύχιο θαυμασμό σε όσα μέλη του Συλλόγου διδασκόντων έχουν εμπειρία επαρχίας, όπου κατά τεκμήριο, η μεγάλη μάζα του μαθητικού πληθυσμού δεν διατηρεί προσωπική βιβλιοθήκη.

Θερμές ευχαριστίες!

Υ.Γ. Σας ενημερώνουμε ότι κάθε Κυριακή, στις 11 π.μ η Εκκλησία του Πυργίου λειτουργεί κατηχητικό σχολείο.

Ο Κωστής Παντελάκης είναι μια από τις σπουδαιότερες εικαστικές φυσιογνωμίες που ανέδειξαν τα Μαστιχοχώρια μεταπολεμικά. Μαζί με τον καλόγερο Σπυρίδωνα Κοντογιάννη, των Ιεροσολύμων, που τις ελαιογραφίες θαυμάζουμε στο καθολικό της Πάνω Παναγιάς αλλά και τον αείμνηστο συνονόματο ξάδελφό του,  με τη μυθιστορηματική ζωή, κοσμοπολίτη αλλά και κάποτε αναχωρητή στο μοναστήρι του Βρεττού στ’ Αρμόλια, δημιούργησαν αυτό που θα μπορούσε να αποκληθεί ως «Πυργούσικια Σχολή». Ο Κωστής συνεχίζει και ευοδώνει την πορεία του,  διαπρέποντας και στον 21ο αιώνα, με εκθέσεις έργων σε Αθήνα και Χίο. Διετέλεσε μαθητής του κορυφαίου αγιογράφου καλλιτέχνη Ράλλη Κοψίδη, μαθητή του Φώτη Κόντογλου και κοντά στην λαμπρή του αγιογραφία, έχει εκτελέσει και εξίσου ποιοτική δουλειά σε εργασίες συντήρησης έργων τέχνης- η τελευταία αφορούσε συντήρηση των τοιχογραφιών στην ανακαίνιση της Πάνω Παναγιάς, υπό την εμπνευσμένη επιμέλεια των τριών χαρίτων-επιτροπισσών (Αργυρώ Καρνή-Πόπη Ζερβούδη-Βάσω Χλωρού)

Ο Κωστής Παντελάκης είναι κατ’ ουσίαν ένα ατόφιο ταλέντο-χωρίς να κρύβει το δοθέν τάλαντο που έχει δοθεί αφειδώς στους Παντελάκηδες. Οι περισσότεροι Παντελάκηδες, από μικρά παιδιά «έχουν φάει την πετριά» της έκκεντρης εικαστικής δεξιότητας αλλά παραμένει πανδύσκολο στις αντιξοότητες της Χιώτικης υπαίθρου να καρποφορήσει το μπόλι ή βρίσκει διέξοδο σε λαϊκότροπες, επουδενί όμως ευκαταφρόνητες,  τέχνες, όπως στα ξυστά όπου πολλές δεκαετίες διέπρεψε στο νησί  ο αρκετά χρόνια μεγαλύτερος ξάδελφός του Γιάννης Παντελάκης.

Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου, υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Ιδρύματος  Ομίλου Πειραιώς και του Μουσείου Μαστίχας Χίου μαζί, οι μαθητές της Ε’ και Στ’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την μοναδική τεχνική του ξυστού, από τον κ. Κωστή Παντελάκη ο οποίος αφιλοκερδώς, με ιδιαίτερη μεταδοτικότητα και αγάπη εξήγησε στα παιδιά τα εργαλεία και τον τρόπο που ένας απλός τοίχος γίνεται ένα ασπρόμαυρο έργο τέχνης. Με μεράκι και μαεστρία, ένας τοίχος του  Σχολείου της γενέτειρας πατρίδας του   έγινε ο καμβάς πάνω στον οποίο μπήκε ο σοβάς και ο ασβέστης και χαράχτηκε με ακρίβεια. Με  υπομονή και προσήλωση ο Πυργούσης Καλλιτέχνης έδωσε λεπτομερείς λεκτικές οδηγίες και οι μικροί μαθητές  ακολούθησαν τις οδηγίες του τεχνίτη και δημιούργησαν ένα  ξυστό, ενσωματώνοντας ευφάνταστα  στην πρακτική τους στοιχεία  γεωμετρίας από την τυπική εκπαίδευση. Με τη δημιουργία ενός συλλογικού έργου, οι μαθητές έγιναν τεχνίτες αλλά και κοινωνοί της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου -επίκαιρη καθώς γιορτάζουμε  την επέτειο από την καθιέρωση της Παγκόσμιας  Ημέρας Πολιτιστικής Κληρονομιάς- σε μια δράση που ίσως θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια!

Η μνήμη και η δημόσια επιτελεστικότητά της είναι στο επίκεντρο αυτού του θαυμάσιου καλλιτέχνη από τα Μαστιχοχώρια, είτε εμπνεόμενος στην πρώτη του έκθεση από τη μνημειακή ζωγραφική του Αιγυπτιακού Φαγιούμ (η γράφουσα Δ/ντρια σεμνύνεται ότι διαθέτει  ένα   πίνακά του-αντίγραφο αυτής της βαθιά ελληνικής, επικούρειας, υπόμνησης της θνητότητας- ο οποίος θα παραχωρηθεί στο σχολείο) είτε αρθρογραφώντας έξοχα για το Μοναστηράκι του Αϊ Γιώργη και τα Πυργούσικα τοπόσημα στο περιοδικό Πελλιναίο, είτε προπορευόμενος στις λιτανείες των εκκλησιαστικών πανηγύρεων, κρατώντας την ελληνική σημαία, τον Σταυρό ή το λάβαρο.

 Θερμές ευχαριστίες πρέπει να εκφραστούν στην τοπική διαχειρίστρια του Μουσείου Μαστίχας Χίου κ. Ελένη Παϊδούση για την οργάνωση και την ακούραστη παραμονή της κοντά στα παιδιά και στον Δάσκαλο, όπως αποδείχτηκε πια κατά τη διάρκεια της δράσης  Κωστή Παντελάκη που με τόση αγάπη μοιράστηκε μαζί με τους μαθητές  τη γνώση και το χρόνο του!

Χτύπησε το πρώτο κουδούνι της νέας σχολικής χρονιάς, στις 9 το πρωί για τον καθιερωμένο αγιασμό.

Αμέσως μετά η Διευθύντρια του Σχολείου ευχήθηκε οι οικονομικές ζημιές από τη χθεσινοβραδυνή νεροποντή να καταλήξουν να είναι για τους γονείς-μαστιχοπαραγωγούς σχετικά περιορισμένες και χαιρέτησαν ο Αντιδήμαρχος Πυργούσης Ηλίας Παπαδόπουλος και ο πρόεδρος του κοινοτικού Συμβουλίου, ομότιμος Διευθυντής Κώστας Παπαδόπουλος. Την παράσταση έκλεψε, θεωρούμε, η ενθουσιώδης κα Πόπη Βούλγαρη, εκ μέρους του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων, με την εύστοχη παρέμβαση, χαιρετισμό των  μαθητών της Α’ τάξης:

“Έναρξη των σχολείων σήμερα και όλα τα παιδάκια, μικρά και μεγάλα, γέμισαν την αυλή με φωνές και χαμόγελα.

Άλλα ήταν πολύ χαρούμενα που ξεκινάει το σχολείο και θα ξαναδούν τους φίλους τους και άλλα όχι και τόσο χαρούμενα αφού αποχαιρετούν τα παιχνίδια στην γειτονιά και την θάλασσα…

Χάρηκα ιδιαίτερα που είδα πολλούς γονείς στον Αγιασμό. Είχαμε την ευκαιρία σαν γονείς να πούμε τα νέα του καλοκαιριού και να μοιραστούμε τις αγωνίες μας για την νέα χρονιά.

Γνωρίσαμε και τα πρωτακια!! Αν και μόνο 5, είναι όλα τους αξιολατρευτα!

                                                   ΨΗΦΙΣΜΑ

του Συλλόγου Διδασκόντων του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου , για τον θάνατο  του κ. Νίκου Γ. Τσική.

Ο Σύλλογος Διδασκόντων, με την αναγγελία του θανάτου  του  σεβαστού Νίκου Γ. Τσική,   ,  σε ένδειξη πένθους και ελάχιστου φόρου τιμής, για τον εκλιπόντα ,εκλεκτό  απόφοιτο του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου , εκτιμώντας την άοκνη προσφορά του στο Δημοτικό Σχολείο Πυργίου,  το δημοκρατικό ήθος και την ευπροσήγορη ευγένεια   αποφάσισε  τα παρακάτω:

1.-Να εκφραστούν τα ειλικρινή συλλυπητήρια της Διευθύντριας και όλων  των Μελών του Συλλόγου Διδασκόντων στην οικογένεια του εκλιπόντος.

3.-Να καθιερωθεί βραβείο Αριστείας «Νίκος Τσικής» σε αριστεύσαντα μαθητή/τρια της Στ’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου σε λογοτεχνικό διαγωνισμό.

4.-Να ονομαστεί η πτέρυγα της σχολικής βιβλιοθήκης με βιβλία Χίων συγγραφέων & τοπικής ιστορίας με το όνομα «Βιβλιοστάσιο «Νίκος Τσικής».

4.-Να δημοσιευθεί το παρόν στον Χιακό τύπο , την σελίδα του  Συλλόγου και στα μέσα κοινωνικής  δικτύωσης.

Ο Νίκος  Γ. Τσικής , από το Πυργί της Χίου , λαμπρός λόγιος και άριστος εκπαιδευτικός, εργάστηκε με αφοσίωση  στη μέση εκπαίδευση και αποχώρησε με τον βαθμό του Γενικού Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης. Υπηρέτησε ως πρόεδρος του κληροδοτήματος «Κωνσταντίνος & Γαρουφαλιά Λαγούδη», με αφοσίωση και εντιμότητα ,βασικός συντελεστής σε ετήσιες ευεργετικές παροχές στο Δημοτικό Σχολείο Πυργίου, μέχρι και την παράδοσή του κληροδοτήματος στη Σχολική Επιτροπή Δήμου Χίου.

Θερμός υποστηρικτής του Σχολείου μας, ο καθηγητής Νίκος Τσικής  έγραψε και μας άφησε παρακαταθήκη στην σχολική βιβλιοθήκη   4 βιβλία που εξέδωσε  ο Σύλλογος Πυργούσων Αττικής “Γλωσσικά από το Πυργί της Χίου”, “Το χάσμα που άνοιξε ο σεισμός ο Μέγας”,  την συλλογή άρθρων για την ιστορία του Πυργίου μαζί με τον φιλόλογο  Ισίδωρο Πρώϊο και εξαίρετους συγχωριανούς, “Ένα κειμήλιο, το Πυργί της Χίου ”, “Σύμμεικτα για τους  Πυργούσους”.΄ Δημοσίευσε επίσης πλείστες ιστορικές μελέτες όπως την “Πρός Γιαννίρην επιστολή του Humbert Pernot”, την “Ιστορία της Βολισσού”  την  “ Ιστορική Αλήθεια για την Μακεδονία”κ.α

Η Διευθύντρια και ο Σύλλογος Διδασκόντων του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου καταθέτουν  την βαθιά εκτίμησή τους στο πρόσωπο του  εκλιπόντα, τον ειλικρινή θαυμασμό και αποχαιρετούν έναν άνθρωπο που τον διέκρινε το δημοκρατικό ήθος, η επιστημονική επάρκεια,  η αγάπη προς τη γενέτειρά του και η απαράμιλλη αφοσίωση στο παιδαγωγικό καθήκον.

Για τον Σύλλογο Διδασκόντων,

Η Διευθύντρια

Άρτεμις Πίττα

Πυργί 2/9/24

Ο Σύλλογος Διδασκόντων του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου περαιώνει το σχολικό έτος λειτουργώντας ως μοντέλο μίμησης για τα ελληνικά σχολεία. Μια σειρά από παιδαγωγικά πρωτοπόρες πρακτικές ενορχηστρώθηκαν από τις δασκάλες και τους δασκάλους του σχολείου μας και απαρτίωσαν αυτό που ονομάζεται διεθνώς ως καλή πρακτική (good practice), ένα σχολικό πρωτόκολλο  που εννοιολογείται ως ρεαλιστικό και αναπτυξιακά κατάλληλο. Όλες και όλοι βάλαμε τα δυνατά μας ώστε επιτέλους μια καλή πρακτική να μην είναι ένα προνόμιο κάποιων τυχερών σχολείων στην πρωτεύουσα, που διαθέτουν γόνους εύπορων κοινωνικών στρωμάτων, με πολιτισμική ομοιογένεια.

Φθάνοντας στο τέλος μιας αρχής, διαπιστώνουμε, όχι χωρίς κάποια εσωτερική περηφάνια για τους εταίρους του φετινού ταξιδιού, καρτερόψυχους,  αξιοπρεπείς, με όραμα την σύγκλιση με τα καλά ευρωπαϊκά σχολεία, ότι δεν υπήρξε κανένας να υστέρησε- γι’ αυτό και δεν θα μνημονεύσουμε ονόματα. Οι νεοδιόριστοι, ως νέοι κινητήρες, βάλανε τον ενθουσιασμό και την καινοτομία, οι βετεράνοι πάλι βάλανε την βαριά εργατική πείρα και την  επίγνωση της ιστορικής τροχιάς που διήνυσε το σχολείο.

Παλέψαμε το Πυργί να είναι ζώνη εκπαιδευτικής προτεραιότητας, παλέψαμε να αναγνωριστεί ως προνομιακό παρατηρητήριο των αλλαγών που πραγματοποιούνται στον Ευρωπαϊκό αγροτικό Νότο, αλλαγές που αφορούν την δημογραφία, την ραγδαία πολύ-πολιτισμικότητα των σχολειών του, την ευαλωτότητα να είσαι μαθητής σε νησί και μακριά από την πρωτεύουσα του νομού και όλα τα επίδικα ζητήματα να ευοδώνονται χωρίς να διολισθήσουν τα μέλη της σχολικής κοινότητας σε αυταρχικές λογικές . Μέγα καύχημα του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου, η βαθιά δημοκρατική δομή, η αναζήτηση κοινών τόπων, συναινέσεων, αυτό που στην Αμερική της μεγάλης Πυργούσικης διασποράς -που ευελπιστούμε στην στοχευμένη αρωγή της, ονομάζουν «checks and balances», αντίβαρα και ισορροπίες.

Και να που έρχεται καιρός και «ανεπαισθήτως» μοιάζει το Πυργί, όχι μόνο στην τουριστική δημοφιλία, «πόλις πάνω σε λόφο». Και διαπιστώνουμε ότι για πρώτη φορά το σχολείο γίνεται πρώτη επιλογή  διορισμού για αρκετές/ους εκπαιδευτικούς που διαθέτουν μάλιστα επαυξημένα προσόντα και η επιθυμία τους είναι, όπως πληροφορούμαστε,  να βρουν σπίτι εντός του παραδοσιακού οικισμού.

Διόλου παράδοξο, όταν πληροφορούνται νέοι εκπαιδευτικοί, με εξαιρετικές σπουδές τις εκπαιδευτικές καινοτομίες που παράγει ένα μακρυσμένο, νησιωτικό, σχολείο. Που μοιάζει να επιβεβαιώνει έναν ακόμη Ευαγγελικό λόγο: «Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλήν γωνίας», λιθάρι, που το παραπέταξαν οι χτίστες, αυτό έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος στην οικοδομή.

Η Δύναμη της Επικοινωνίας

Παρασκευή, 14 Ιουνίου 2024
Το κουδούνι του σχολείου μας χτυπάει για τελευταία φορά πριν τις καλοκαιρινές
διακοπές των μαθητών. Οι περισσότεροι χαίρονται που για τους επόμενους δύο
μήνες θα μετράνε μόνο μπάνια και παγωτά…
Για κάποιους όμως αυτό το κουδούνι είναι πράγματι το τελευταίο. Για τους
μαθητές και τις μαθήτριες της ΣΤ΄ τάξης, η σημερινή μέρα σηματοδοτεί το τέλος
των μαθητικών τους χρόνων στο Δημοτικό και τη μετάβασή τους στον άγνωστο
κόσμο του Γυμνασίου. Ένα όμορφο και συναρπαστικό ταξίδι έξι χρόνων
τελείωσε! Έξι ολόκληρα χρόνια. Σε αυτό το σχολείο. σε αυτές τις αίθουσες,
σε αυτή την αυλή,  όλοι οι χώροι αντηχούν από το γέλιο τους, τις φωνές, τα
πειράγματά τους, τις δύσκολες στιγμές τους.
Η σημερινή μέρα έχει μία περίεργη γεύση, γλυκόπικρη με μια δόση μελαγχολίας,
είναι γεμάτη αναμνήσεις, ήχους, μυρωδιές, που δημιουργούν ένα αίσθημα
νοσταλγίας, συγκίνησης, χαράς, φόβου και πόσα άλλα ακόμη.
Αποχαιρετώντας λοιπόν το σχολείο που για έξι χρόνια ήταν το δεύτερο σπίτι τους
οι μαθητές και οι μαθήτριες της ΣΤ΄ τάξης έβαλαν τα δυνατά τους και
προετοίμασαν μία γιορτή που ελπίζουμε να τους θυμίζει να περνούν μέσα από τις
καταιγίδες της ζωής τους, με τον ίδιο τρόπο. Δυνατά, με θόρυβο, με ένα μεγάλο
χαμόγελο αλλά έχοντας την ελπίδα μιας αισιόδοξης κατάληξης.
Οι δάσκαλοι και οι δασκάλες του σχολείου τους ευχόμαστε ολόψυχα να ανοίξουν
τα φτερά τους και να ξεκινήσουν με θάρρος για αυτό το υπέροχο ταξίδι που
διαγράφεται μπροστά τους. Να μοιράζουν την αγάπη γιατί μόνο έτσι
πολλαπλασιάζεται, να σέβονται και να βοηθούν τους άλλους και κυρίως να
πιστεύουν στον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες έκαναν με τη σειρά τους μία δική τους ευχή…Να
βρεθούνε ξανά όταν όλα θα έχουν περάσει και δεν σταματούν να μας
υπενθυμίζουν ότι το τέλος είναι μόνο η αρχή!
Άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Τα αγαπημένα μας εκτάκια μάς
αποχαιρετούν με μια γλυκιά, ευαίσθητη, τρυφερή, κεφάτη και δημιουργική γιορτή που την επιμελήθηκαν τα ίδια σε συνεργασία με τα παιδιά της Ε’ Τάξης με  την όχι αμελητέα βοήθεια σε σκηνοθεσία & σενάριο  από  Βιργινία Καναβούρη (δασκάλα ΣΤ’ Τάξης), Κώστα Ζιγλάκη (δάσκαλος Ε’ τάξης) και  Αγγελική Αργυράκη (δασκάλα Αγγλικών).
Βάζουν πλώρη για νέους προορισμούς στο ταξίδι της γνώσης. Τα συναισθήματα ανάμεικτα: Χαρά κι ανυπομονησία για το ξέγνοιαστο καλοκαιράκι, γλυκιά νοσταλγία για το αγαπημένο δημοτικό και αδημονία για το άγνωστο του Γυμνασίου.
Οι αναμνήσεις ατέλειωτες, πώς να τις χωρέσεις στην αποχαιρετιστήρια γιορτή; Ας μείνουν
χαραγμένες στην καρδιά, να έχουν μια ξεχωριστή θέση μαζί με τα γέλια, τις φωνές χαράς,
τις φιλίες και τους υπομονετικούς-ές δασκάλους-ες.
Αγαπημένα Εκτάκια, σας ευχαριστούμε για όλες τις υπέροχες στιγμές που μας χαρίσατε.
Συγχαρητήρια για τη θαυμάσια γιορτή που μας ετοιμάσατε με τους/τις δασκάλους/ες σας.
Μας συγκινήσατε! Ευχόμαστε να έχετε υγεία, ευτυχία και καλή πρόοδο! Να κυνηγάτε τα
όνειρά σας και να δείχνετε τόλμη στη ζωή! Το δημοτικό σχολείο θα έχει για εσάς πάντα μια ανοιχτή αγκαλιά!

Καλό καλοκαίρι ευχόμαστε σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες του
σχολείου μας. Να ζείτε, να αγαπάτε και να μαθαίνετε!
Με αγάπη,
Η Διευθύντρια, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές -τριες του Δ.Σ. Πυργίου.

Οι αθλητικές δραστηριότητες είναι με διαφορά η αγαπημένη μας ενασχόληση!
Συνδυάζουν το παιχνίδι και τη διασκέδαση με την κριτική σκέψη, την άθληση, την
ενσυναίσθηση και την ευγενή άμιλλα και πάνω από όλα μας βοηθούν να δέσουμε σαν
ομάδα και να ενισχύσουμε τις μεταξύ μας σχέσεις. Τι καλύτερο λοιπόν από το να
οργανώσουμε την παραμονή του κλεισίματος των σχολείων αθλοπαιδιές στην αυλή.
Φυσικό ακόλουθο ήταν να γεμίσει ο χώρος με τρελά γέλια, χαρούμενα τραγούδια,
διασκεδαστικά παιχνίδια και δροσινά μπουγελώματα!!! Ενεργά και δραστήρια ήταν όλα τα παιδιά του σχολείου αλλά και οι εκπαιδευτικοί και οι παρευρισκόμενοι γονείς καθώς όλοι, μικροί και μεγάλοι, λάβαμε μέρος και ευχαριστηθήκαμε με την ψυχή μας! Μία τέτοια μέρα έκλεισε με παραδοσιακούς χορούς που είναι το δυνατό μας ταλέντο το οποίο το έχουμε κληρονομήσει από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας και είμαστε πολύ περήφανοι που το συνεχίζουμε και το εξελίσσουμε.
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος! Οι προσπάθειες όλων ήταν
αξιοθαύμαστες! Μπράβο παιδιά, για την επιμονή, τον ζήλο και την ευγένεια σας καθώς και για τον τρόπο που διαχειριστήκατε και την παραμικρή λεπτομέρεια τη σημερινή μέρα.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ όλους τους γονείς που μας τίμησαν με την παρουσία τους
και τη συμμετοχή τους στις δράσεις καθώς και για όλη τη συνεργασία κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Πολλά – πολλά ευχαριστώ και συγχαρητήρια από καρδιάς από όλους μας στον
αγαπημένο μας γυμναστή κ. Μανώλη Λευκόπουλο που μας χάρισε απλόχερα μία μέρα
εκτόνωσης και πραγματικής χαράς! Κύριε Μανώλη η δική σας παρουσία πάντα είναι
καταλυτικής σημασίας αφού καταφέρνετε να τιθασεύετε την παρορμητικότητά μας και να
μας εμπνέετε να αξιοποιούμε το μέγιστο των δυνατοτήτων μας για την επίτευξη ενός
κοινού στόχου. Σας ευχαριστούμε για τις ευφάνταστες ιδέες σας, το κέφι, το μεράκι και την αγάπη σας!

Πλησιάζοντας στη λήξη της φετινής χρονιάς, σκεφτήκαμε να φτιάξουμε ένα μικρό καλοκαιρινό αναμνηστικό για να φυλάξουμε στην καρδιά μας όλα όσα βιώσαμε και μοιραστήκαμε στο σχολείο μας. Πήραμε λοιπόν μερικά μπουκαλάκια και κλείσαμε μέσα όλες τις πολύχρωμες στιγμές μας. Βάλαμε κι ένα βαρκάκι να διασχίζει τα πελάγη των ονείρων μας κι από πάνω έναν λαμπερό ήλιο να του φωτίζει το ταξίδι. Στην κορυφή αρμενίζει μια πυργούσικη σημαία για να μας θυμίζει πάντα πως υπήρξαμε εδώ όλοι μαζί, μια παρέα αγαπημένη.

Τα αναμνηστικά είχαν την τύχη να μοιραστούν σε πολύ καλά χέρια, παιδιών κι εκπαιδευτικών και χάρισαν σε όλους μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Με πρωτοβουλία των παιδιών κάναμε και μία στάση στο νηπιαγωγείο Πυργίου για να αφήσουμε κι εκεί μερικά αναμνηστικά και να ευχηθούμε «καλό καλοκαίρι». Η υποδοχή ήταν θερμότατη κι εγκάρδια και φύγαμε γεμάτοι δώρα!

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που συνεργάστηκαν υπομονετικά για μέρες προκειμένου να κατασκευάσουν τα αναμνηστικά.

Ευχαριστούμε θερμά τo φιλόξενο όμορο Σχολείο των μικρότερων αδελφών μας για την καλλιέργεια της  φιλαναγνωσίας – τα παιδιά του Δημοτικού έφυγαν από την πλουσιότατη βιβλιοθήκη  κρατώντας ένα κόμιξ για να μην ξεχνάμε και  την ψυχαγωγική ανάγνωση με τις βουτιές  του καλοκαιριού- η γενναιοδωρία μας θύμισε έμπρακτα πως οι χειρονομίες αγάπης που προσφέρουμε επιστρέφουν σε μας μεγεθυμένες.

Καλό καλοκαίρι με υγεία σε όλους! Με το καλό να ξανανταμώσουμε!