Γιορτάσαμε την Παγκόσμια μέρα του βιβλίου αυτή την εβδομάδα και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την δημιουργία μιας φιλόξενης, σχολικής βιβλιοθήκης που εμπνέει τα παιδιά και ξεδιψά πνευματικά την τοπική κοινωνία με το δανειστικό της τμήμα. Έτσι εδώ και μερικό καιρό κάνουμε μεθοδικά βήματα να διαμορφωθεί ένας χώρος του σχολείου και να μετατραπεί σε ένα “θησαυροφυλάκιο” του βιβλίου…
Στην εποχή της επιταχυνόμενης τεχνολογίας, του ΑΙ, του αυξανόμενου χρονικού περιορισμού και της διάσπασης προσοχής από θελκτικές οθόνες, το βιβλίο πρέπει να παραμείνει ο σταθερός σύμμαχος των ανθρώπων….
Τα βιβλία μπορούν να ανοίξουν συναισθηματικά, ευφάνταστα και ιστορικά τοπία που ισοδυναμούν και επεκτείνουν τους διαδρόμους του εγκεφαλικού μας ιστού. Μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία και την ενίσχυση της αίσθησης του ίδιου μας του εαυτού. Εάν η ανάγνωση συρρικνωνόταν, έως εξαφανιζόταν θα άλλαζε την ίδια τη φύση του είδους μας.
Πάντα, στις πιο δύσκολες συνθήκες οι άνθρωποι φτιάχνουν μια κιβωτό για ιδέες, λέξεις, σκέψεις, συναισθήματα, που είναι πίστη, ελπίδα και επανεκκίνηση από το μηδέν. Εάν, στο μέλλον, λοιπόν, παραμείνουμε μόνο καλωδιωμένοι σε ψηφιακά μονοπάτια μοναχικά, θα είμαστε αλλοιωμένοι, μικρότεροι, πιο μίζεροι ως είδος. Και μόνο τα βιβλία μπορούν να μας σώσουν…
Μια βιβλιοθήκη πρωτίστως είναι μια κίνηση εκπαιδευτικών που διακρίνονται από παιδαγωγική αισιοδοξία όπως του ενθουσιώδους κ. Κώστα που έγραψε ένα ελπιδοφόρο σύνθημα σε έναν από τους τοίχους της:
” Ένας δάσκαλος, ένα παιδί, ένα βιβλίο, ένα μολύβι…μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο”
