Εόρτασε σήμερα το Δημοτικό Σχολείο μας αλλά και όλη η Παιδεία μας, και το εκπαιδευτικό μας σύστημα τους 3 Ιεράρχες. Τους έχει ως Προστάτες του. Είναι η γιορτή των δασκάλων και των μαθητών, των γραμμάτων!
Εκκλησιαστήκαμε στον λαμπρό καθεδρικό ναό της Πάνω-Παναγιάς και αμέσως μετά κόψαμε εθιμοτυπικά την Βασιλόπιτα στο σχολείο με παρουσία του Διοικητικού Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων που πρόσφερε δώρα στους τυχερούς & τυχερές. Από την Α’ τάξη, η Κοραλία Ευτυχία Μαχαιρά, από την Β’ τάξη ο Πέτρος Σαραντάκης, από την Γ’ τάξη η Ειρήνη Μπρη, από την Ε’ ο Νίκος Φράγκος, από την Στ’ η Λουκία Δαλαρούγκα. Για την Δ’ τάξη θα επανέλθουμε- λόγω σημερινών πολλών απουσιών εξαιτίας εποχικών ιώσεων. Συγχαρητήρια σε όλες και σε όλους!
…………………………………………………………………………………………………………………………………
Γιατί όμως σήμερα, που είναι η εποχή της παγκοσμιοποίησης, των γρήγορων ταχυτήτων στο Διαδίκτυο, των θαυμάτων της τεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας, χρειαζόμαστε τους 3 Έλληνες Πατέρες του Χριστιανισμού σε Δύση και Ανατολή;
Όπως γνωρίζουν οι μαθητές & μαθήτριες, την προηγούμενη Παρασκευή είχαμε κάνει λόγο για την Παγκόσμια ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος (27η Ιανουαρίου), για τα 6.000.000 εκατομμύρια Εβραίους -και όχι μόνο- που κάηκαν στους φούρνους του Νταχάου και άλλων στρατοπέδων συγκέντρωσης από τους Ναζί, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που ξεκίνησε το 1939 και τελείωσε το 1945.
Ας ακούσουμε προσεκτικά έναν από τους επιζήσαντες Εβραίους, από ένα τέτοιο φριχτό στρατόπεδο, συγκέντρωσης:
«Είμαι ένας άνθρωπος, λέει ο Χάιμ Τζίνοτ, που επέζησε από στρατόπεδο συγκέντρωσης. Τα μάτια μου είδαν πράγματα που δεν έπρεπε να τα δει ποτέ κανείς.
– Θαλάμους αερίων κατασκευασμένους από σπουδασμένους μηχανικούς.
-Παιδιά δηλητηριασμένα από μορφωμένους γιατρούς.
– Γυναίκες και μωρά να πυροβολούνται και να σκοτώνονται από καθηγητές Γυμνασίου και Πανεπιστημίου. Κάνω μια έκκληση στους εκπαιδευτικούς: Βοηθήστε τους μαθητές να είναι άνθρωποι. Η ανάγνωση και η γραφή, η ορθογραφία, η Ιστορία και η αριθμητική είναι σημαντικά μόνο αν χρησιμεύουν για να γίνουν άνθρωποι οι μαθητές μας»
Χρειαζόμαστε τους Τρεις Ιεράρχες, για να γίνουμε καλύτεροι πολίτες, για να μας θυμίζουν πως ο αληθινός προορισμός του ανθρώπου και της παιδείας, είναι αυτός που δίδαξαν οι ίδιοι, με το λόγο τους και το παράδειγμά τους: Ο συνδυασμός γνώσης και αρετής, που αποβλέπει στη διαμόρφωση ανθρώπου ολοκληρωμένου.
Γιατί γνώση χωρίς αρετή, είναι επικίνδυνη όπως δείχνει η άνοδος της χιτλερικής ιδεολογίας στον πιο εγγράμματο λαό τότε της Ευρώπης, με το μικρότερο, στατιστικά, ποσοστό αναλφαβητισμού, το 1930.
Οι 3 Ιεράρχες ήταν ασυμβίβαστοι με το κακό. Μένουν ακλόνητοι στην ορθή πίστη και ζωή, ασκώντας σκληρή κριτική ακόμα και σε Αυτοκράτορες, αψηφώντας τις συνέπειες.
-Κατάγγειλαν την πλεονεξία. Γράφει ο Μέγας Βασίλειος:
«Μήπως νομίζεις ότι θα ονομαστεί λωποδύτης μόνο εκείνος που γδύνει κάποιον και του αρπάζει τα ρούχα, ενώ εκείνος που δεν ντύνει το γυμνό, αν και μπορεί να το κάνει, αξίζει άλλο όνομα; Το περιττό ρούχο που φοράς είναι του γυμνού, το περιττό παπούτσι του ξυπόλυτου. Ώστε, λοιπόν, τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις. Η ελεημοσύνη από αδικίες δε λογαριάζεται. Ούτε οι ευεργεσίες από δάκρυα αδικημένων»
-Kατάγγειλαν την τότε εξαθλιωμένη ζωή των αγροτών. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος γράφει:
«Τι σημασία έχει, αν δεν σπρώχνεις το ξίφος και δε βυθίζεις τα χέρια σου στις σάρκες του άλλου; Άλλα πιο φοβερά απ’ αυτό κάνεις. Αν έκανες το πρώτο, θα τον απάλλασσες από περιττές φροντίδες. Τώρα όμως, με την πείνα και την δουλεία τον περιβάλλεις με πίκρες κι άλλα κακά».
-Κατάγγειλαν την τότε τρομερά άνιση νομική μεταχείριση της γυναίκας. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος έλεγε:
«Δε δέχομαι τη νομοθεσία ούτε εγκρίνω τη συνήθεια που αδικεί τις γυναίκες. Οι άνδρες νομοθέτησαν, για τους εαυτούς τους φρόντισαν».
- Για τη σκλαβιά, τον απάνθρωπο θεσμό της δουλείας που ήταν τότε παγκόσμια κοινή επισημαίνει: «τί θα πει αφέντης και δούλος; Πονηρές διακρίσεις. Ένας Πλάστης για όλους, ένας και ο νόμος πρέπει».
Δεν αρκεί, μόνο να τους τιμούμε τους 3 Μεγάλους Πατέρες. Πρέπει και να τους ακούμε. Σε καιρούς μπερδεμένους σαν και τους σημερινούς έχουμε ανάγκη από αληθινά πρότυπα, όπως οι Τρεις Ιεράρχες. Η σημερινή ημέρα της μνήμης τους, ας αποτελέσει αφορμή για όλους μας, να τους γνωρίσουμε και να τους μελετήσουμε σε βάθος.