Κυριακή του Πάσχα

Κυριακή του Πάσχα (Μ. Σάββατο πρωί και νύχτα από τις 12.00 π.μ)

Το Μεγάλο Σάββατο (ημερολογιακά) το πρωί, έχουμε την λεγόμενη «Πρώτη Ανάσταση», δηλαδή το προανάκρουσμα της Αναστάσεως που μεταδίδουν οι ύμνοι και της προσμονής της λυτρώσεως όλης της κτίσεως από την φθορά και τον θάνατο!

Το Μεγάλο Σάββατο στις 12.00 (δηλαδή ουσιαστικά την Κυριακή), έχουμε την ζωηφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας, την ήττα του θανάτου και της φθοράς και την αφή του Αγίου Φωτός στον κόσμο από το Πανάγιο Τάφο.

anastasi christou.1

Ακολουθία της Αναστάσεως

Η Ανάσταση του Χριστού είναι ο θεμέλιος λίθος της Ορθόδοξης Πίστης. Είναι ο ακλόνητος βράχος, επάνω στον οποίο είναι κτισμένη η «Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».

Η Ανάσταση του Θεανθρώπου συμβολίζει τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή, και κατ’ επέκταση την ανάσταση της δικής μας ταπεινής υπόστασης. Σημαίνει και ενισχύει την ελπίδα για την ανθρώπινη Θέωση, καθώς μέσω της Ανάστασης αποκτά άλλο νόημα η Ζωή και ο Θάνατος. Ο θάνατος για τους χριστιανούς δεν είναι πια το τέλος της παρούσας ζωής, αλλά ο προσωρινός αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα. Ο Χριστός άνοιξε τις πύλες του Άδη, αναστήθηκε και μαζί Του ανέστησε τον άνθρωπο. Νίκησε το Θάνατο και τη φθορά της φύσης τη μετάλλαξε σε αφθαρσία. Μέσω της θυσίας Του, μας έδειξε το δρόμο για την αθανασία, για την ελευθερία του Πνεύματος.

Την Κυριακή του Πάσχα η Εκκλησία αφήνει πίσω τον πόνο, τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης και διακηρύττει την αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.
Ο Εσπερινός της αγάπης

Το απόγευμα της Κυριακής οι απανταχού Ορθόδοξοι τελούν τον «Εσπερινό της Αγάπης». Το Ιερό Ευαγγέλιο διαβάζεται σε δεκάδες ξένες γλώσσες για να διατρανωθεί παγκοσμίως η εποχή της Αναστάσιμης ελπίδας. Ο Εσπερινός ονομάζεται και «Αγάπη», επειδή ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε για την αγάπη των ανθρώπων. Για να μπορέσει ο άνθρωπος να μορφώσει λυτρωτική σχέση κοινωνίας με το Θεό. Για να αποκτήσει ο άνθρωπος προοπτική σωτηρίας, μια προοπτική θεμελιωμένη στην άφθαρτη, άνευ όρων και ορίων αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο.

Το Ευαγγέλιο
(Ἰω. κεφ. κ´ 19-25)

Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ

τῇ μιᾷ σαββάτων,
καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων
ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι
διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων,
ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς
καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς·
Εἰρήνη ὑμῖν.
καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας
καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ.
ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον.
εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν·
Εἰρήνη ὑμῖν.
καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ,
κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς.
καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς·
Λάβετε Πνεῦμα ἅγιον·
ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς,
ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.
Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα ὁ λεγόμενος Δίδυμος,
οὐκ ἦν μετ᾿ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς.
ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί·
Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον.
ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς·
Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων,
καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων,
καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ,
οὐ μὴ πιστεύσω.

Απόδοση του Ευαγγελίου στη Νέα Ελληνική

Κατὰ τὴν ἑσπέραν τῆς ἡμέρας ἐκείνης,
τῆς πρώτης ἑβδομάδος,
καὶ ἐνῷ οἱ πόρτες ἦσαν κλειστές,
ἐκεῖ ποὺ ἦσαν συγκεντρωμένοι οἱ μαθηταί,
διότι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους,
ἦλθε ὁ Ἰησοῦς
καὶ στάθηκε εἰς τὸ μέσον καὶ τοὺς λέγει,
«Εἰρήνη νὰ εἶναι μαζί σας».
Ὅταν εἶπε αὐτό, τοὺς ἔδειξε τὰ χέρια του
καὶ τὴν πλευράν του.
Οἱ μαθηταὶ ἐχάρησαν διότι εἶδαν τὸν Κύριον.
Ὁ Ἰησοῦς τοὺς εἶπε πάλι,
«Εἰρήνη νὰ εἶναι μαζί σας.
Καθὼς ἔστειλε ἐμὲ ὁ Πατέρας
καὶ ἐγὼ στέλλω ἐσᾶς».
ὅταν εἶπε αὐτὸ ἐφύσησε εἰς τὸ πρόσωπον καὶ τοὺς λέγει,
«Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον,
ἐὰν κάποιων συγχωρήσετε τὶς ἁμαρτίες νὰ εἶναι συγχωρημένες,
ἂν κανενὸς δὲν τὶς συγχωρήσετε, θὰ μείνουν ἀσυγχώρητες».
Ὁ Θωμᾶς, ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα, ὁ ὀνομαζόμενος Δίδυμος,
δὲν ἦτο μαζί τους ὅταν ἦλθε ὁ Ἰησοῦς.
Τοῦ εἶπαν λοιπὸν οἱ ἄλλοι μαθηταί,
«Εἴδαμε τὸν Κύριο».
Αὐτὸς δὲ τοὺς εἶπε,
«Ἐὰν δὲν εἰδῶ εἰς τὰ χέρια του τὸ σημάδι ἀπὸ τὰ καρφιὰ
καὶ δὲν βάλω τὸ δάκτυλό μου εἰς τὸ σημάδι ἀπὸ τὰ καρφιὰ
καὶ δὲν βάλω τὸ χέρι μου εἰς τὴν πλευράν του,
δὲν θὰ πιστέψω».

Ποιο είναι όμως το βαθύτερο νόημα των Παθών και της Αναστάσεως; Οι πιστοί κατά την περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδας βιώνουμε τα πάθη και την Ανάσταση του Χριστού συμμετέχοντας ενεργά σε αυτά με «συμπόρευση», «συσταύρωση» και «συνανάσταση»! Ο Χριστός με την θέλησή του (εκουσίως), έπαθε και ανέστη για να σωθούμε όλοι εμείς! Αυτό σημαίνει ότι δεν λυπούμαστε «μοιρολατρικά» για το Πάθος του, αλλά για τις δικές μας αμαρτίες και αφού μετανιώνουμε ειλικρινά, μπορούμε την αντικειμενική σωτηρία που χάραξε ο Χριστός να την κάνουμε και υποκειμενική – προσωπική σωτηρία!

Κυριακή των Βαΐων

Την Κυριακή των Βαΐων γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ.

.jpg

Άλλοι με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα «επί πώλον όνου». Πορεύεται και οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές ως Βασιλιά. Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι, στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί στο σταυρό και την Ανάσταση. «Πώλω καθίσας, ο λόγω τείνας πόλον, Βροτούς εκζητεί λύσαι της αλογίας».

Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι τελικά η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου. καθώς λίγες ημέρες μετά θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί στο σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.

Απολυτίκιο:

Ήχος δ’.

Συνταφέντες σοι διά του Βαπτίσματος, Χριστέ ο Θεός ημών, της αθανάτου ζωής ηξιώθημεν τη Αναστάσει σου, και ανυμνούντες κράζομεν· Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, εν ονόματι Κυρίου.

Την Κυριακή των Βαΐων, σε ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όλοι οι ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια, από φοίνικες δηλαδή ή από άλλα νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά. Μετά τη λειτουργία μοιράζονται στους πιστούς.

Μεγάλο Σάββατο

Μεγάλο Σάββατο (Μεγάλη Παρασκευή πρωί και βράδυ)

Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί γιορτάζουμε:

α) την Ταφή Του Κυρίου όπως περιγράφεται στο κατά Ματθαίον(27, 57-66), κατά Μάρκον (15, 42-46) κατά Λουκάν(23, 50-56) και κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (19, 38-42)   και

5 Apokathilosi tafi toy iisou

β) την Κάθοδό Του στον Άδη, όπως καταδεικνύεται στο κατά Ματθαίον(12,40), κατά Λουκάν (23,43), όπου κήρυξε σε όλους τους νεκρούς.

Εις Άδου Κάθοδος

Έτσι την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί (ημερολογιακά), τελούνται οι εξής ακολουθίες: Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών και στις 12.00 το μεσημέρι η Ακολουθία της Αποκαθήλωσης, δηλαδή η Ταφή Του Κυρίου από τον Ιωσήφ τον Αριμαθαίας και το Νικόδημο τον Φαρισαίο, μέλος του Μ. Συμβουλίου και κρυφό μαθητή του Κυρίου.

Τι είναι η ακολουθία των Μεγάλων Ωρών εδώ

Την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ (ημερολογιακά) ψάλλονται τα Εγκώμια και έχουμε την περιφορά του Επιταφίου! Τα Εγκώμια στη βυζαντινή υμνολογία είναι τροπάρια που ψάλλονται κατά τον όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου, δηλαδή το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής μέσα στους ναούς και μπροστά από τον Επιτάφιο. Πρόκειται για 185 σύντομα τροπάρια τα οποία είναι χωρισμένα σε τρεις στάσεις:

Η πρώτη αρχίζει με το «Η ζωή εν τάφω, κατετέθης, Χριστέ…».

Η δεύτερη στάση με το «Άξιον εστί μεγαλύνειν σε τον Ζωοδότην…» και

Η τρίτη στάση με το «Αι γενεαί πάσαι ύμνον τη ταφή Σου προσφέρουσι, Χριστέ μου».

Εγκώμια Μεγάλης Παρασκευής

Μια ανάρτηση που μας δείχνει τα παλιά:

Η σημερινή παραμυθοϊστορία:

 

Το Σάββατο του Λαζάρου

Κατά το Σάββατο του Λαζάρου, γιορτάζουμε την ανάσταση του Λαζάρου, που αποτελεί ένα ακόμη θαύμα του Ιησού Χριστού.

eikona anastasi lazarou1

Ο Λάζαρος, ζούσε στην Βηθανία της Ιουδαίας. Αρρώστησε κάποια στιγμή βαριά και οι αδελφές του, Μάρθα και Μαρία στην προσπάθειά τους να τον βοηθήσουν απευθύνθηκαν στον Κύριο στην Γαλιλαία.

Ο Ιησούς όμως έφτασε στην Βηθανία, τέσσερις ημέρες μετά την ταφή του Λαζάρου. Ο Ιησούς προσευχήθηκε για αρκετή ώρα μπροστά από τον τάφο του Λαζάρου και στην συνέχεια ζήτησε να του ανοίξουν την πλάκα του τάφου. Μόλις συνέβη αυτό, Εκείνος είπε: «Λάζαρε δεύρο έξω».

Ο Λάζαρος μετά την εντολή του Κυρίου, σηκώθηκε – αναστήθηκε από τον τάφο. Έζησε για αρκετά χρόνια, όπου στο τέλος της ζωής του στην Κύπρο, έγινε επίσκοπος.

Η Ανάσταση του Λαζάρου σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Ιωάννη (11,1-44)

Τα Λαζαράκια

Σύμφωνα με την παράδοση, οι γυναίκες ζυμώνουν για τα παιδιά μικρά ψωμάκια, τα οποία τα ονομάζουν «Λαζαράκια», «Λαζάρηδες» ή αλλιώς και «Λαζαρούδια». Σε αυτά δίνουν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως παριστάνεται στις εικόνες ο Λάζαρος, λέγοντας: «Λάζαρο, αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις».

Το έθιμο λέει ότι όσα παιδιά έχει η οικογένεια τόσους «λαζάρηδες», δηλαδή κουλουράκια, πλάθουν. Στη θέση των ματιών βάζουν δυο γαρίφαλα ενώ τα λαζαράκια έχουν σταυρωμένα χέρια.

Μια πολύ νόστιμη συνταγή: 

1 κιλό αλεύρι

3/4 ποτηριού ηλιέλαιο

1 ποτήρι ζάχαρη

1 1/2 φακελάκι μαγιά

1 1/2 ποτήρι νερό

1 πρέζα κανέλα

γέμιση: μισό καρύδι και λίγες σταφίδες μέσα σε κάθε λαζαράκι

γαρίφαλα για μάτια

ψήσιμο: 180 βαθμοί για 30 λεπτά περίπου σε προθ. φούρνο

1 17

Μεγάλη Παρασκευή

Μεγάλη Παρασκευή (Μεγάλη Πέμπτη βράδυ)

Την Μεγάλη Παρασκευή έχουμε την Κορύφωση του θείου δράματος, τελείται η «Ακολουθία των Παθών» και θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και Φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας. Δηλαδή:

α) Τα πτυσίματα

β) τα μαστιγώματα

γ) τις κοροϊδίες

δ) τους εξευτελισμούς

ε) τα κτυπήματα

στ) το αγκάθινο στεφάνι και κυρίως την

ζ) Σταύρωση και

η) τον θάνατο του Χριστού.

xrist stavrosi1l 1754520398 550x550h

Το κείμενο της ακολουθίας των Παθών εδώ

 

Η σημερινή παραμυθοϊστορία:

Πασχαλινές κατασκευές

Τελευταία ημέρα πριν τις διακοπές του Πάσχα, δεν μπορούσαμε να μην αφιερώσουμε χρόνο στις πασχαλινές κατασκευές, με πρώτο και κυριότερο το καλαθάκι το γεμάτο λιχουδιές!

Οι κατασκευές του Β-Γ-Δ τμήματος:

1 16 2 6 3 6

Οι κατασκευές του τμήματος Α-Ε-Στ:

5 4 1  7 6

Έθιμα του Πάσχα

Οι μαθητές της Ε-Στ τάξης ήθελαν να βρουν πληροφορίες για τα πασχαλινά έθιμα, όπως ακριβώς είχαν κάνει μερικούς μήνες πριν για τα έθιμα των Χριστουγέννων. Ορίστε λοιπόν:



Λήψη αρχείου

Μεγάλη Πέμπτη

Μεγάλη Πέμπτη (Μεγάλη Τετάρτη βράδυ)

Την Μεγάλη Πέμπτη γιορτάζουμε 4 γεγονότα :

α) Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Κύριο, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου(23, 6-12), του Λουκά(22, 24-28) και του Ιωάννη(13, 1-20), δείχνοντας για το ποια πρέπει να είναι η διακονία των πιστών στην Εκκλησία, δηλαδή να είναι ταπεινοί και να υπηρετούν τους συνανθρώπους τους.

Ιερός Νιπτήρας

β) Τον Μυστικό Δείπνο, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου (26, 17-30α), του Μάρκου (14, 12-26) και του Λουκά (22, 7-23),δηλαδή την παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.

EIKONA MYSTIKOS DEIPNOS 2nq2 zc

γ) Την Προσευχή του Κυρίου, στο Όρος των Ελαιών, στη Γεσθημανή, την τελευταία Του προσευχή πριν συλληφθεί, γεμάτη αγωνία, αλλά και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού-Πατέρα, όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (26: 36-46), του Μάρκου (14, 32-42) και του Λουκά (22,39-46)

επι του όρου των ελαιών

δ) την Προδοσία του Ιούδα με ένα φιλί στο μάγουλο, καταδεικνύοντας έτσι στον Καϊάφα τον δάσκαλό του, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου (26, 47-56), του Μάρκου (14, 43-50), του Λουκά(22, 47-53) και του Ιωάννη(18, 1-11), δηλαδή την αρχή του Πάθους του Κυρίου.

prodosia

 

Η σημερινή ιστορία:

 

Μεγάλη Τετάρτη

Μεγάλη Τετάρτη (Μεγάλη Τρίτη βράδυ)

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή γυναίκα (Λουκ. 7,47), που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο και συγχωρέθηκε για τα αμαρτήματά της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο. Ψάλλεται το περίφημο τροπάριο (δοξαστικό) της Υμνογράφου Μοναχής Κασσιανής.

1 14

Κατά Λουκάν Κεφ 7: Το μύρο της αμαρτωλής

 

Η σημερινή παραμυθοϊστορία: