Με μεγάλο ενθουσιασμό δηλώσαμε συμμετοχή στην Ολυμπιακή Εβδομάδα που διοργανώνει η Ελληνική Ολυμπιακή Ακαδημία σε συνεργασία με το ΥΠΑΙΘ και προάγει τις αξίες του αθλητισμού και των Ολυμπιακών αγώνων, και δεν διαψευστήκαμε στις προσδοκίες μας!
Η πρώτη μέρα ήταν φανταστική! Μέσα στο χρονοδιάγραμμα, χωρίς καθυστερήσεις, 2 αρχαιολόγοι μας ξενάγησαν, η μεν πρώτη στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας, ο μεν δεύτερος στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας. Πάμε λοιπόν να δούμε ένα μέρος αυτών που ζήσαμε σήμερα!
Ξεναγώντας μας στον αρχαίο χώρο, η αρχαιολόγος ξεκίνησε από το Φιλιππείο, το μοναδικό κυκλικό οικοδόμημα της περιοχής αφιερωμένο στον Δία από τον Φίλιππο Β’ και ολοκληρωμένο από τον γιο του, Αλέξανδρο τον Μέγα.
Προχωρήσαμε στο ναό της Ήρας ή αλλιώς Ηραίον, όπου φυλάσσονταν πολλά αναθήματα (αφιερώματα), ανάμεσα στα οποία ήταν ο περίφημος Ερμής του Πραξιτέλη.
Έπειτα μας έδειξε το βωμό της Ήρας όπου εκεί γίνεται στη σύγχρονη εποχή η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας που σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη των Χειμερινών και των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων.
Είδαμε τον Κρόνιο Λόφο, που το όνομά του το έδωσε ο Ηρακλής προς τιμήν του θεού Κρόνου.
Ύστερα από αυτό οδηγηθήκαμε στα ερείπια του Ναού του Δία, του μεγαλύτερου ναού της Πελοποννήσου, ο οποίος είχε ύψος 20,25 μ. και μέσα του βρισκόταν το Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία φτιαγμένο από το Φειδία,ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου, που δυστυχώς δε σώζεται αλλά γνωρίζουμε την ακριβή του μορφή.
Προχωρήσαμε στις ζάνες, τα χάλκινα αγάλματα που ήταν αφιερωμένα στο θεό Δία και βρίσκονταν λίγο πριν την είσοδο του Σταδίου. Είχαν κτιστεί με χρήματα από τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στους παρανομούντες αθλητές, αλλά δυστυχώς βλέπουμε μόνο τις βάσεις τους.
Οδηγηθήκαμε έπειτα στην είσοδο του σταδίου
και τέλος στο ίδιο το Στάδιο το οποίο είχε χωρητικότητα 45.000 θεατών. Έχει μήκος 192,27 μ.και πλάτος 28 μ. και μπορούν να τρέξουν 20 αθλητές ταυτόχρονα. Από τη μία πλευρά ακουμπάει πάνω στην φυσική πλαγιά του λόφου και από την άλλη πλευρά έχει διαμορφωθεί τεχνητά. Δεν κτίστηκαν ποτέ κερκίδες. Οι θεατές κάθονταν καταγής. Ήταν ο χώρος όπου τελούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες καθώς και τα Ηραία, τοπικές γιορτές προς τιμήν της θεάς Ήρας.
Για τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας περισσότερα εδώ
Μετά το τον αρχαιολογικό χώρο ξεναγηθήκαμε στο Μουσείο. Το μουσείο διαθέτει δώδεκα αίθουσες και οργανώνεται θεματικά και χρονολογικά: προϊστορικά, γεωμετρικά και αρχαϊκά, αρχαϊκή και κλασική κεραμική, μνημειακή γλυπτική σε τερακότα, αετώματα και μετόπες του ναού του Διός, η «Νίκη του Παιωνίου» Νίκη, το εργαστήριο του Φειδία, ο Ερμής του Πραξιτέλη, αγάλματα ελληνιστικής, ρωμαϊκής εποχής καθώς και των τελευταίων χρόνων ζωής του ιερού.
Ο αρχαιολόγος μας έδειξε πρώτα πρώτα μια μακέτα του χώρου της Αρχαίας Ολυμπίας για να αντιληφθούμε πώς ήταν τότε τα κτίρια. (Πραγματικά μας τα έδειχνε καθώς το χέρι του υπάρχει σχεδόν σε όλα τα στιγμιότυπα!)
Έπειτα μας έδειξε όλο το ανατολικό αέτωμα του Ναού του Δία
και τις μετόπες. Μια από τις πιο γνωστές, που υπάρχει και στα σχολικά μας βιβλία, αυτή όπου ο Ηρακλής, βοηθούμενος από τη θεά Αθηνά, κρατάει στους ώμους του τον ουρανό και ο Άτλας του προσφέρει τα μήλα των Εσπερίδων.
Προχωρήσαμε στην Νίκη του Παιωνίου, φτιαγμένη από παριανό μάρμαρο. Έχει συνολικό ύψος 2,90 μέτρα μέχρι την κορυφή των φτερών, ενώ ήταν τοποθετημένο επάνω σε τριγωνικό κίονα ύψους 9 μέτρων, έτσι, συνολικά το ύψος φτάνει τα 12 μέτρα. Είναι η στιγμή που η Θεά Νίκη κατεβαίνει από τον ουρανό στη γη, σταλμένη από τους θεούς για να φέρει την πολυπόθητη νίκη. Πατάει με την άκρη των δακτύλων του ενός ποδιού στη γη ενώ ετοιμάζεται να ακουμπήσει και το άλλο πόδι. Δίπλα της, καταγής, διακρίνεται το κεφάλι ενός αετού, σύμβολο του Θεού Δία.
Συνεχίσαμε με το κράνος του Μιλτιάδη που είναι κορινθιακού ρυθμού και φέρει την επιγραφή «ΜΙΛΤΙΑΔΕΣ ΑΝΕ[Θ]ΕΚΕΝ [Τ]ΩΙ ΔΙ». Είναι δηλαδή το κράνος του Μιλτιάδη, το οποίο ο ίδιος αφιέρωσε στον Δία για να τον ευχαριστήσει για την έκβαση της μάχης του Μαραθώνα. Ο θόλος του κράνους έχει καταστραφεί.
Ο αρχαιολόγος συνέχισε την ξενάγησή του δείχνοντας μας πώς ήταν το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία
και περάσαμε στον Ερμή του Πραξιτέλη. Ο θεός Ερμής εικονίζεται ως έναν νεαρό, όρθιος, γυμνός άνδρα χωρίς γένια, ο οποίος στηρίζεται στο δεξί πόδι και λυγίζει προς τα πίσω το αριστερό, ακουμπώντας στο έδαφος μόνο τα ακροδάχτυλα. Στο αριστερό χέρι ο Θεός κρατά τον Διόνυσο σε βρεφική ηλικία, ενώ στο δεξί, το οποίο δεν σώζεται ολόκληρο, υποτίθεται ότι κρατούσε σταφύλι, το οποίο προέτεινε με παιγνιώδη διάθεση προς το βρέφος. Η στάση του Ερμή καθιστά απαραίτητη την προσθήκη στηρίγματος, το οποίο έχει την μορφή κορμού και καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από ιμάτιο.
Η λέξη άγαλμα προέρχεται από τη λέξη αγάλλομαι = ευχαριστιέμαι. Το άγαλμα είναι λοιπόν ένα αντικείμενο που μας προσφέρει ευχαρίστηση όταν βλέπουμε πόσο όμορφα είναι σμιλεμένο και πόσο τέλειες αναλογίες έχει. Μην ξεχνάμε ότι το Ερμής του Πραξιτέλη είναι ένα από τα πιο γνωστά αγάλματα της αρχαιοελληνικής γλυπτικής!
Η ξενάγησή μας τελείωσε με την αίθουσα του Νυμφαίου η οποία είχε αγάλματα ρωμαϊκής περιόδου.
Για το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας περισσότερα εδώ
Όλα αυτά από τις 8:20 – 9.00! Στα πλαίσια του προγράμματος στο τέλος αυτής της πρώτης ημέρας, είπαμε να εντάξουμε κάτι διαφορετικό, μια δραστηριότητα που απαιτεί συνεργασία και ομαδική δουλειά και φυσικά γυμνάζει το σώμα. Έτσι σας παρουσιάζουμε το συγχρονισμένο χορό των μαθητών του σχολείου μας!