Σήμερα, Παρασκευή 17-05-2024, επισκέφθηκε τον χώρο μας ο Ιεραπόστολος κ. Παναγιώτης Τηνιακός, ο οποίος μόλις επέστρεψε από το πολύμηνο ταξίδι του στην Αφρική.

Ο κ. Τηνιακός μας είχε επισκεφθεί και την περσινή χρονιά ενημερώνοντας τους μαθητές/τριες του σχολείου μας για την ιεραποστολική δράση που είχε αναλάβει στις χώρες της Κεντρικής Αφρικής. Η επιστροφή του σήμανε και μια νέα επίσκεψη σ’ εμάς, όπου μας παρουσίασε τις συνθήκες ζωής σ’ εκείνες τις χώρες μέσα από βίντεο και εικόνες. Τον ευχαριστούμε θερμά.

Μία πρωτότυπη εκπαιδευτική δράση είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν οι μαθητές/τριές του Δημοτικού Σχολείου Νέων Κυδωνιών.

Εκπαιδευτικοί και παιδιά φιλοξένησαν στον χώρο του σχολείου την κ. Νταϊάνα Ασσάντ, όπου παρακολούθησαν με ενδιαφέρον μία παρουσίαση για την ιστορία της ιαπωνικής τέχνης “Origami”, τις διάφορες τεχνικές της, καθώς και κατασκευές πολλών θεμάτων, όπως χάρτινοι γερανοί, λουλούδια αλλά και πελώριοι δράκοι.

Οι μαθητές/τριες του σχολείου μας συμμετείχαν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Υγρότοποι της Λέσβου – Μια Πλούσια Εθνική Κληρονομιά» του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ευεργέτουλα. Είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν τις Αλυκές της Καλλονής, να κάνουν παρατήρηση των προστατευόμενων πουλιών της λιμνοθάλασσας και να επισκεφτούν το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας στην Αγία Παρασκευή.

Στο πρώτο μέρος η επιμορφωτική δράση περιλάμβανε την παρατήρηση σημαντικών ειδών προστατευόμενων πουλιών, όπως τα ροζ φλαμίνγκο, ερωδιοί, καστανόπαπιες, κορμοράνοι κ.α. Η κ. Καλδέλλη Ηλέκτρα, υπεύθυνη του ΚΠΕ Ευεργέτουλα, καθοδήγησε τα παιδιά στον χώρο της λιμνοθάλασσας και εξήγησε τη τοπική βιοποικιλότητα της περιοχής.

«Ο υγρότοπος της Καλλονής είναι από τους πιο σημαντικούς στην Ελλάδα, βοηθάει το νερό και το μέρος τα φλαμίνγκο να ξεκουραστούν εδώ και μετά να συνεχίσουν το ταξίδι τους στη Μεσόγειο. Παίζει ρόλο και η αλυκή εδώ, γιατί το φλαμίνγκο δε μένει στα γλυκά νερά, θέλει τα πιο αλμυρά νερά, υπάρχουν στις αλυκές τα κατάλληλα συστατικά και το κατάλληλο φαγητό για να επιβιώσει το φλαμίνγκο. Η Λέσβος έχει πολλούς υγροτόπους και είναι το δεύτερο νησί στην Ελλάδα μετά την Κρήτη που έχει τους περισσότερους υγροτόπους».

Ακολούθησε επίσκεψη στις αλυκές της Καλλονής, όπου ο κ. Χατζημιχαήλ Αθανάσιος μας ενημέρωσε για τη λειτουργία των αλυκών, τον τρόπο παρασκευής του αλατιού, καθώς και για τη χρήση του. Μας ξενάγησε στον χώρο των αλυκών και τα παιδιά είδαν από κοντά τους λόφους από αλάτι της φετινής παραγωγής. Προμηθεύτηκαν και από λίγους κόκκους αλάτι ως ενθύμιο για την επίσκεψη.

Τελευταία στάση του εκπαιδευτικού μας προγράμματος, το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής. Το Μουσείο στεγάζεται στο παλαιό κοινοτικό ελαιοτριβείο του χωριού . Στο κεντρικό κτήριο του Μουσείου οι μαθητές γνώρισαν τα βασικά στάδια της ελαιοπαραγωγής: σύνθλιψη του καρπού, συμπίεση του ελαιοπολτού και διαχωρισμός του λαδιού από το νερό.

Είδαν επίσης τον αλευρόμυλο, που λειτουργούσε συμπληρωματικά κατά τους θερινούς μήνες, όταν δεν λειτουργούσε το ελαιοτριβείο. Άκουσαν, επίσης, να σφυρίζει η μπουρού του εργοστασίου, που καλούσε τους εργάτες στη δουλειά.

Έφτασαν οι Απόκριες!

Οι μαθητές/τριες της Ε’ ΣΤ’ τάξης, με τον εκπαιδευτικό τους, Ιατρού Νικόλαο, πήραν την πρωτοβουλία να αναλάβουν εξ ολοκλήρου τα εργαστήρια που θα γίνονταν στο πλαίσιο των Αποκριών στο σχολείο μας. Ως μέρα διοργάνωσης αυτών ορίστηκε η Παρασκευή 15 Μαρτίου, καθώς ήταν και η τελευταία μέρα των αποκριάτικων εκδηλώσεων στα πλαίσια του σχολικού χώρου.

Τα ανέλαβαν όλα! Λίγες μέρες πριν το γεγονός, έφτιαξαν μια μεγάλη αφίσα-πρόσκληση που την κρέμασαν στην είσοδο του σχολείου, η οποία ενημέρωνε κι επίσημα τους μαθητές/τριες για την ημέρα και την ώρα των εκδηλώσεων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, έφτιαχναν το σχεδιάγραμμα των δράσεων, προετοίμαζαν τους χώρους και συνέλλεγαν τα υλικά που χρειάζονταν, υπό τη βοήθεια κι εποπτεία των εκπαιδευτικών του σχολείου.

Όταν έφτασε η πολυπόθητη ημέρα, όλα ήταν έτοιμα! Τα παιδιά ήρθαν στο σχολείο ντυμένα με αποκριάτικες στολές. Τα περίμενε στην είσοδο ο υπεύθυνος-λαχειοφόρος, όπου τους μοίραζε λαχεία. Μικρά δωράκια περίμεναν τους τυχερούς μετά το πέρας των εκδηλώσεων!

Έπειτα, οι μαθητές/τριες χωρίστηκαν σε τρεις (3) ομάδες, οι οποίες θα συμμετείχαν εναλλάξ στις δράσεις που είχαν ετοιμάσει τα μεγάλα παιδιά. Μία ομάδα κατασκεύαζε και ζωγράφιζε μάσκες από πηλό, καθώς και τρισδιάστατους κλόουν από χαρτόνι. Άλλη ομάδα μεταμφιέστηκε σε κλόουν κι άλλες ευφάνταστες δημιουργίες με το facepainting.

Η τρίτη ομάδα απασχολήθηκε με μουσικοχορευτικά παιχνίδια στον εσωτερικό χώρο του σχολείου αλλά και στην αυλή, που είχαν ως σκοπό την εκτόνωση και διασκέδαση των μικρών μας φίλων. Υπεύθυνοι για την απασχόληση των παιδιών και τήρηση των δραστηριοτήτων ήταν δύο (2) μαθητές/τριες της Ε’- ΣΤ’ Τάξης μαζί μ’ έναν εκπαιδευτικό σε κάθε ομάδα. Η μέρα κύλησε υπέροχα! Ευχαριστούμε πολύ τα παιδιά της Ε’-ΣΤ’ τάξης για την οργάνωση και μεθοδικότητά τους.

Ο σύλλογος εκπαιδευτικών ευχαριστεί θερμά το στέλεχος του ΕΚΑΒ Μυτιλήνης, κ. Παναγιώτη, που επισκέφτηκε το σχολείο μας την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου έπειτα από το αίτημα μας.

Με τη βοήθεια γραφημάτων, εικόνων, προσομοιώσεων αλλά και των ερωτήσεων των μαθητών, μας έδειξε τι μπορούμε να κάνουμε σε περίπτωση που έχουμε κάποιο ατύχημα από χτύπημα ή πνιγμονή. Επιπροσθέτως, μας ενημέρωσε για τα χρήσιμα τηλέφωνα και τη σωστή χρήση των τηλεφωνημάτων έκτακτης ανάγκης.

Μας έδειξε επίσης τι είναι η ΚΑΡΠΑ (καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση) και γιατί είναι τόσο σημαντικό να την γνωρίζουμε όλοι. Στο τέλος, όσοι μαθητές και μαθήτριες ήθελαν, δοκίμασαν να κάνουν ΚΑΡΠΑ στην ειδική “κούκλα” που φωτιζόταν όταν η διαδικασία γινόταν σωστά.

Στο τέλος της παρουσίασης, οι μαθητές/τριες οδηγήθηκαν στον εξωτερικό χώρο του σχολείου έτσι ώστε να δουν από κοντά το ασθενοφόρο και να μάθουν για όλες τις λειτουργίες του. Μπήκαν στον εσωτερικό χώρο του οχήματος όπου ενημερώθηκαν για τον ιατρικό εξοπλισμό που διαθέτει.

Μουσείο Θεόφιλου

Την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου το Δημοτικό Σχολείο Νέων Κυδωνιών πραγματοποίησε εκπαιδευτική εκδρομή στο Μουσείο του Θεόφιλου και στο Μουσείο Τεριάντ της Μυτιλήνης.

Στο καταπράσινο προάστιο της Μυτιλήνης, τη Βαρειά, μέσα σ’ ένα απέραντο ελαιώνα λειτουργεί από το 1965 το Μουσείο έργων του Θεόφιλου. Ένα κτίριο με μυτιληνιά πέτρα περιτριγυρισμένο από τον απέραντο ελαιώνα με τον οποίο κι εναρμονίζεται κατάλληλα.

Ο περιφημός ζωγράφος Θεόφιλος γεννήθηκε γύρω στα 1868 στη Μυτιλήνη, στο γραφικό προάστιο της Βαρείας, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια. Ανήσυχος κι ονειροπαρμένος, ζώντας σ’ ένα κόσμο δικό του δεν έδειξε καμιά επιμέλεια ούτε στα γράμματα ούτε στην τέχνη του σοβατζή στην οποία τον ώθησαν οι δικοί του. Μοναδικό του “μεράκι” ήταν να ζωγραφίζει. Σε χαρτιά, σε κεραμίδια, σε ξύλα κι όποια άλλη επιφάνεια του ήταν προσιτή.

Για να κυνηγήσει το όνειρό του, περιπλανήθηκε στη Σμύρνη και στο Πήλιο, όπου επί τριάντα χρόνια, μέσα στη φτώχεια και τη μιζέρια, περιπλανάται στα χωριά, ντυμένος άλλοτε Τσολιάς κι άλλοτε Μεγαλέξανδρος, αφηγούμενος ιστορίες των απελευθερωτικών αγώνων του Έθνους, παίζοντας θέατρο και δημιουργώντας θαυμαστά έργα ζωγραφικής, μέσα σ’ έναν κόσμο που τον περιγελούσε αλλά που όμως εκείνος αγαπούσε με μια απέραντη ανεξικακία.

Ο κύκλος της ζωής του κλείνει στο αγαπημένο του νησί, τη Λέσβο, όπου επιστρέφει μετά την απελευθέρωσή της και δημιουργεί τα πιο ώριμα έργα ζωγραφικής του μέχρι και τον Μάρτιο του 1934 όπου και πεθαίνει. Τη ζωγραφική του την χαρακτηρίζει η ζωντάνια, η δροσιά, ο αυθορμητισμός, η χρωματική ευφορία. Μια ζωγραφική στην οποία ανακατεύονται συχνά μ’ ένα τρόπο διασκεδαστικό, αλλά ταυτόχρονα και συγκινητικό, ερωτευμένες κοπέλες, παλικάρια , πόλεμοι, ναυμαχίες, ειδυλλιακές σκηνές.

Στο μουσείο αυτό, οι μαθητές/τριες του σχολείου μας είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν από κοντά 86 ζωγραφικούς πίνακες του Θεόφιλου από τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής του. Τα θέματα των πινάκων που είναι παρμένα από την ελληνική μυθολογία κι ιστορία κέντρισαν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των παιδιών.

Μουσείο/Βιβλιοθήκη – Στρατή Ελευθεριάδη – Teriade

Σε κοντινή απόσταση από το μουσείο του Θεόφιλου υπάρχει ένα άλλο μουσείο-κόσμημα της παγκόσμιας τέχνης, το μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Τεριάντ. O Στρατής Ελευθεριάδης (Teriade) ήταν άνθρωπος που κατανόησε την σημασία της σύγχρονης τέχνης και στάθηκε στο πλευρό των νέων δημιουργών, όπως έγινε και στην περίπτωση του Θεόφιλου. Δώρισε την οικεία του κι όλα τα έργα που είχε συλλέξει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του στο Δήμο Μυτιλήνης όπου και τέθηκε σε λειτουργία ως μουσείο το 1979.

(Οι μαθητές της Ε’ τάξης Τσεκμετζέλλης Χρήστος και Χοτζαλλάρι Κέβι προετοίμασαν μια σύντομη παρουσίαση για τη ζωή και το έργο του Στρατή Ελευθεριάδη)

Οι μαθητές/ τριες, αφού παρακολούθησαν δύο επιμορφωτικά παρουσιάσεις για την ιστορία της μοντέρνας τέχνης, ξεναγήθηκαν στις μεγάλες αίθουσες του μουσείου όπου και θαύμασαν  έργα γνωστών καλλιτεχνών, όπως του Σαγκάλ, Ματίς, Πικάσο, Λεζέ, Τσαρούχη, καθώς και αντίγραφα μεσαιωνικών χειρογράφων. Ευχαριστούμε πολύ την ξεναγό του μουσείου που μας βοήθησε να κατανοήσουμε τα θέματα και την πολυπλοκότητα της τέχνης διαφόρων καλλιτεχνών.

Στη συνέχεια, στον χώρο του δημοτικού σχολείου, τα παιδιά δημιούργησαν αφίσες με τον πίνακα που τους έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση κι έπαιξαν με τις δημιουργικές διαδραστικές δραστηριότητες που προσφέρει στο κοινό το Μουσείο Teriade.

Εκτόνωση – Το ταξίδι της επιστροφής

Μετά την εξερεύνηση των δύο μουσείων κατευθυνθήκαμε στον γειτονικό χώρο 5×5, όπου τα παιδιά έφαγαν, ήπιαν κι εκτονώθηκαν για λίγη ώρα μέχρι να έρθει η ώρα της επιστροφής.

Τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2024, στα πλαίσια του μαθήματος διαχείρισης φυσικών καταστροφών, σεισμού και πυρκαγιάς, κλιμάκιο της πυροσβεστικής υπηρεσίας Μυτιλήνης ήρθε στο σχολείο μας. Οι μαθητές/τριες και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας ενημερώθηκαν για τις ενέργειες σε περίπτωση σεισμού, πυρκαγιάς και πλημμύρας σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους και επίσης για τον αριθμό 199 κλήσης της πυροσβεστικής υπηρεσίας.

Έπειτα “εξερεύνησαν” μαζί με τους πυροσβέστες τον εσωτερικό εξοπλισμό ενός οχήματος της πυροσβεστικής. Είδαν την εξάρτηση (μάνικες, τσεκούρια, στολές, φιάλες) και ενημερώθηκαν πώς και πότε χρησιμοποιείται το καθετί.

Μεγάλος ενθουσιασμός επικράτησε όταν επιτράπηκε σε όλους τους μαθητές με τη σειρά να ρίξουν με τη μάνικα με τη βοήθεια του πυροσβέστη.