Ένα Λαογραφικό Μουσείο γεννιέται
Θέμα: Ένα Λαογραφικό Μουσείο γεννιέται
Τάξη: Δ και Ε
Υπεύθυνοι: Τσαγκούρης Παναγιώτης, Κολενδριανού Αργυρώ, Κόσσυβας Βασίλειος, Τσιαντούλα Ευαγγελία
Συνοδευτικό έντυπο (μέρος) για την συμμετοχή του Δημοτικού Σχολείου Λεωνιδίου. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε από την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αρκαδίας – Γραφείο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Ένας βασικός στόχος της εκπαίδευσης είναι να αποκαταστήσει μια αυθεντική επικοινωνία του παιδιού με το φυσικό αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό και το πολιτισμικό περιβάλλον.
Ένας χώρος που κάνει έρευνες σχετικές με τα υλικά τεκμήρια του ανθρώπου και του περιβάλλοντος του και τα συλλέγει, τα διατηρεί, τα κοινοποιεί και κυρίως τα εκθέτει για μελέτη, παιδεία και ψυχαγωγία είναι το λαογραφικό μουσείο. Εκεί το κοινό συναντά την τέχνη, αποκτά περιβαλλοντική συνείδηση και παρακινείται να δημιουργήσει και το ίδιο.
Σ΄ έναν τέτοιο χώρο στο νεοσύστατο Λαογραφικό μουσείο Μελάνων πραγματοποιήθηκε επίσκεψη των μαθητών των Δ και Ε τάξεως του Δημοτικού Σχολείου Λεωνιδίου στα πλαίσια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Πριν από την επίσκεψη οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να αντλήσουν στοιχεία από Τσακώνικα βιβλία και μαρτυρίες παλαιότερων. Η κατάλληλη προετοιμασία βοηθά στη κατανόηση του θέματος και στην καλύτερη προσαρμογή της ομάδας.
Με αφετηρία την επίσκεψη στο μουσείο οι μαθητές ξεκίνησαν μια σειρά από δραστηριότητες που τους έφεραν σ΄ επαφή με το νοικοκυριό των προηγούμενων γενεών της περιοχής που περιλάμβανε οικιακά σκεύη, ενδυμασίες, χρήσιμα αντικείμενα καθημερινής χρήσης και εργαλεία της αγροτικής οικονομίας.
Στόχοι του προγράμματος αυτού είναι:
- Να μυηθούν οι μαθητές στο ιστορικό και κοινωνικό τους περιβάλλον.
- Να γνωρίσουν τη λειτουργία ενός νοικοκυριού των προηγούμενων γενεών.
- Να εντοπίσουν τις διαφορές με ένα σημερινό.
- Να αποκτήσουν μια βαθύτερη συναισθηματική σχέση με το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
- Να δραστηριοποιηθούν για την ανάδειξη των περιβαλλοντικών στοιχείων της περιοχής.
Στο μουσείο θα ριχτεί ο σπόρος, στο σχολείο θα καλλιεργηθεί για να καρποφορήσει.
Η επίσκεψη έδωσε στα παιδιά το έναυσμα για να γράψουν τις εντυπώσεις τους, να περιγράψουν τα συναισθήματά τους και τελικά να αποφασίσουν να δημιουργήσουν το δικό τους Λαογραφικό Μουσείο.
Οι μαθητές δεν παρέμειναν απλοί μαθητές και παθητικοί δέκτες, αλλά επικοινώνησαν με τα εκθέματα του μουσείου και μέσα απ΄ αυτά με την εποχή τους, με το φυσικό περιβάλλον και με τον άνθρωπο που δημιούργησε και τα χρησιμοποίησε στην καθημερινή του ζωή.
Με τη δημιουργία της “Μουσειακής Γωνιάς” της τάξης τα παιδιά έρχονται σ΄ επαφή με την κοινωνία, συγκεντρώνουν υλικά και γράφουν την ιστορία κάθε αντικειμένου.
Μέσα απ΄ αυτές τις ιστορίες δεν αναβιώνει μόνο το παρελθόν, αλλά αποκτά μια ουσιαστική σύνδεση με το σήμερα και ανακύπτει η ανάγκη για τη διατήρηση και τη διαφύλαξη του φυσικού, κοινωνικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος.
