Το να μπορέσει κανείς να αποτυπώσει σε μερικέςλέξεις ενός κειμένου την προσμονή ,τη
χαρά , την αγωνία και τη λαχτάρα των
μαθητών , τα γεγονότα , την αγάπη, την φιλία
αλλά και την συνολική απόκτηση
πολύπλευρων γνώσεων και εμπειριών από
μια σχολική πολυήμερη εκπαιδευτική εκδρομή
, εάν δεν είναι ακατόρθωτο είναι τουλάχιστον αρκετά δύσκολο. Για όσους
μαθητές , γονείς και συνοδούς εκπαιδευτικούς έκαναν κτήμα τους όλα τα παραπάνω με την συμμετοχή τους σε αυτήν την βιωματική εμπειρία,
η παρακάτω εξιστόρηση απλά θα τους υπενθυμίσει το τι έζησαν, είδαν ή άκουσαν,
ενώ για τους υπόλοιπους μπορεί απλά να τους οδηγήσει νοερά στα μονοπάτια που
βάδισε αυτή η ομάδα ανθρώπων , κολλώντας τους ίσως το μικρόβιο της συμμετοχής
τους σε μια επόμενη παρόμοια εκδρομή.
Ας αφήσουμε όμως τα πολλά λόγια
και πάμε να ξαναζήσουμε το ταξίδι μας από την αρχή.
και πάμε να ξαναζήσουμε το ταξίδι μας από την αρχή.
Πέμπτη: Η αποστολή, αποτελούμενη
από 21 μαθητές των Ε΄ και Στ΄ τάξεων , 4
εκπαιδευτικούς και 6 συνοδούς γονείς , χωρίστηκε
σε δύο υποομάδες και με διαφορετική ώρα αναχώρησης, αλλά με τον ίδιο προορισμό , ξεκινήσαμε από το αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης»
των Χανίων για το αεροδρόμιο «Μακεδονία»
της Θεσσαλονίκης. Εκεί μας περίμενε ο οδηγός του λεωφορείου , ο Μιχάλης. Με το
χαμόγελο στα χείλη, το οποίο δεν έφυγε όλο το τριήμερο, ο Μιχάλης, αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι της
εκδρομής και τον ευχαριστούμε για την ασφαλή μεταφορά των μαθητών όπως και για
την υπομονή του.
από 21 μαθητές των Ε΄ και Στ΄ τάξεων , 4
εκπαιδευτικούς και 6 συνοδούς γονείς , χωρίστηκε
σε δύο υποομάδες και με διαφορετική ώρα αναχώρησης, αλλά με τον ίδιο προορισμό , ξεκινήσαμε από το αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης»
των Χανίων για το αεροδρόμιο «Μακεδονία»
της Θεσσαλονίκης. Εκεί μας περίμενε ο οδηγός του λεωφορείου , ο Μιχάλης. Με το
χαμόγελο στα χείλη, το οποίο δεν έφυγε όλο το τριήμερο, ο Μιχάλης, αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι της
εκδρομής και τον ευχαριστούμε για την ασφαλή μεταφορά των μαθητών όπως και για
την υπομονή του.
Η ένωση των δύο υποομάδων έγινε
λίγο έξω από το αεροδρόμιο και από τότε δεν ξαναχωριστήκαμε. Το ρολόι έδειχνε ήδη 19:30μ.μ. Ενωμένοι πια μεταφερθήκαμε
στην Ηρωική πόλη της Νάουσας. Εκεί δεχθήκαμε την θερμή υποδοχή των ανθρώπων του Κ.Π.Ε Ναούσης όπου
και φιλοξενηθήκαμε για δύο βράδια μαζί με ένα ακόμη σχολείο, το δημοτικό του Αγαθονησίου. Λόγω
της περασμένης ώρας (21:30) , το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να γεμίσουμε
τα άδεια μας στομάχια . Με υπομονή και προσμονή αναμέναμε την έναρξη του εκπαιδευτικού προγράμματος την
επομένη.
λίγο έξω από το αεροδρόμιο και από τότε δεν ξαναχωριστήκαμε. Το ρολόι έδειχνε ήδη 19:30μ.μ. Ενωμένοι πια μεταφερθήκαμε
στην Ηρωική πόλη της Νάουσας. Εκεί δεχθήκαμε την θερμή υποδοχή των ανθρώπων του Κ.Π.Ε Ναούσης όπου
και φιλοξενηθήκαμε για δύο βράδια μαζί με ένα ακόμη σχολείο, το δημοτικό του Αγαθονησίου. Λόγω
της περασμένης ώρας (21:30) , το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να γεμίσουμε
τα άδεια μας στομάχια . Με υπομονή και προσμονή αναμέναμε την έναρξη του εκπαιδευτικού προγράμματος την
επομένη.
Παρασκευή: Περίπου στις
9:00π.μ όλα τα παιδιά ,αφού είχαν ολοκληρώσει την πρωινή τους καθαριότητα και φαγητό, μαζεύτηκαν
στην αίθουσα διαλέξεων του Κ.Π.Ε όπου και έγινε μια πρώτη γνωριμία με τον
υπεύθυνο του προγράμματος κ Γιώργο Μπεκιάρη . Ο κ Μπεκιάρης μας μίλησε για την
ιστορία του ποταμού της Νάουσας , την Αράπιτσα,
για την χλωρίδα και την πανίδα που υπάρχει γύρω σε αυτήν ενώ με ένα
ακουστικό κουίζ μας έφερε πιο κοντά στους ήχους του νερού.
9:00π.μ όλα τα παιδιά ,αφού είχαν ολοκληρώσει την πρωινή τους καθαριότητα και φαγητό, μαζεύτηκαν
στην αίθουσα διαλέξεων του Κ.Π.Ε όπου και έγινε μια πρώτη γνωριμία με τον
υπεύθυνο του προγράμματος κ Γιώργο Μπεκιάρη . Ο κ Μπεκιάρης μας μίλησε για την
ιστορία του ποταμού της Νάουσας , την Αράπιτσα,
για την χλωρίδα και την πανίδα που υπάρχει γύρω σε αυτήν ενώ με ένα
ακουστικό κουίζ μας έφερε πιο κοντά στους ήχους του νερού.
Ύστερα από περισσότερο της μιας
ώρας, πλήρεις πια σε θεωρητικό υπόβαθρο, ήρθε η στιγμή
να επισκεφθούμε το Άλσος του
Αγίου Νικολάου. Ένα πολύ μεγάλο σε μέγεθος πάρκο λίγα χιλιόμετρα έξω από την
Νάουσα , όπου έχει δημιουργηθεί ένα
πολυποίκιλο οικοσύστημα. Εκεί η Αράπιτσα έχει τις πηγές της. Κυριολεκτικά
τα παιδιά βρέθηκαν και περπάτησαν πάνω
στα όχθες του ποταμού. Ο υπεύθυνος του προγράμματος με συχνές στάσεις μέσα στο
μονοπάτι που ακολουθήσαμε μας εξηγούσε
ένα ένα τα κυριότερα φυτά ή δέντρα που υπήρχαν γύρω μας , ενώ μας υποδείκνυε τα
ίχνη των ζώων που τυχόν είχαν περάσει από εκεί ή έστρεφε την προσοχή μας στους
ήχους των πουλιών. Όταν μάθαμε πώς να
ξεχωρίζουμε αν το νερό των ποταμών είναι καθαρό ή όχι, η
περιπλάνησή μας μέσα στο άλσος
έλαβε τέλος.
ώρας, πλήρεις πια σε θεωρητικό υπόβαθρο, ήρθε η στιγμή
να επισκεφθούμε το Άλσος του
Αγίου Νικολάου. Ένα πολύ μεγάλο σε μέγεθος πάρκο λίγα χιλιόμετρα έξω από την
Νάουσα , όπου έχει δημιουργηθεί ένα
πολυποίκιλο οικοσύστημα. Εκεί η Αράπιτσα έχει τις πηγές της. Κυριολεκτικά
τα παιδιά βρέθηκαν και περπάτησαν πάνω
στα όχθες του ποταμού. Ο υπεύθυνος του προγράμματος με συχνές στάσεις μέσα στο
μονοπάτι που ακολουθήσαμε μας εξηγούσε
ένα ένα τα κυριότερα φυτά ή δέντρα που υπήρχαν γύρω μας , ενώ μας υποδείκνυε τα
ίχνη των ζώων που τυχόν είχαν περάσει από εκεί ή έστρεφε την προσοχή μας στους
ήχους των πουλιών. Όταν μάθαμε πώς να
ξεχωρίζουμε αν το νερό των ποταμών είναι καθαρό ή όχι, η
περιπλάνησή μας μέσα στο άλσος
έλαβε τέλος.
Επόμενοι σταθμοί με έντονο το
στοιχείο της ιστορίας αποτέλεσαν ο χώρος
θυσίας των γυναικών της Νάουσας κατά το Ολοκαύτωμα της πόλης τον Απρίλιο του 1822,,ο χώρος της σχολής του Αριστοτέλη (ο Μέγας
Αλέξανδρος ήταν ανάμεσα στους μαθητές του) , όπως και οι αρχαίοι μακεδονικοί
τάφοι της Μίεζας. Εν συνεχεία μεταφερθήκαμε στον περίφημο καταρράκτη της
Έδεσσας. Αφού περάσαμε πίσω από τον Εδεσσαίο ποταμό και με λίγη αλλά
απαραίτητη ξεκούραση , πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Προτελευταίος σταθμός
της ημέρας ήταν το οινοποιείο «Δαλαμάρα». Είδαμε από κοντά τις καλλιέργειες
αμπελιών και την μονάδα παραγωγής του διάσημου ξινόμαυρου κρασιού της Νάουσας ενώ μιλήσαμε και με τον ίδιο τον παραγωγό. Το
βραδινό μας γεύμα σε παραδοσιακή ταβέρνα
στο χωριό Αρκοχώρι μας αποζημίωσε πλήρως για όλη αυτή την κουραστική
μέρα. Το ρολόι έδειχνε 11:00μ.μ. και ήταν ώρα για ουσιαστική ξεκούραση καθώς το
ταξίδι μας είχε ακόμα μια μέρα γεμάτη εμπειρίες.
στοιχείο της ιστορίας αποτέλεσαν ο χώρος
θυσίας των γυναικών της Νάουσας κατά το Ολοκαύτωμα της πόλης τον Απρίλιο του 1822,,ο χώρος της σχολής του Αριστοτέλη (ο Μέγας
Αλέξανδρος ήταν ανάμεσα στους μαθητές του) , όπως και οι αρχαίοι μακεδονικοί
τάφοι της Μίεζας. Εν συνεχεία μεταφερθήκαμε στον περίφημο καταρράκτη της
Έδεσσας. Αφού περάσαμε πίσω από τον Εδεσσαίο ποταμό και με λίγη αλλά
απαραίτητη ξεκούραση , πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Προτελευταίος σταθμός
της ημέρας ήταν το οινοποιείο «Δαλαμάρα». Είδαμε από κοντά τις καλλιέργειες
αμπελιών και την μονάδα παραγωγής του διάσημου ξινόμαυρου κρασιού της Νάουσας ενώ μιλήσαμε και με τον ίδιο τον παραγωγό. Το
βραδινό μας γεύμα σε παραδοσιακή ταβέρνα
στο χωριό Αρκοχώρι μας αποζημίωσε πλήρως για όλη αυτή την κουραστική
μέρα. Το ρολόι έδειχνε 11:00μ.μ. και ήταν ώρα για ουσιαστική ξεκούραση καθώς το
ταξίδι μας είχε ακόμα μια μέρα γεμάτη εμπειρίες.
Σάββατο: Η έναρξη της επόμενη
ημέρας μας βρήκε όλους ξεκούραστους και
πάλι στον χώρο διαλέξεων του Κ.Π.Ε . Τα παιδιά αφού κατέθεσαν τις εμπειρίες της
προηγούμενης μέρας και δώρισαν ένα ενθύμιο στο Κ.Π Ε , κλήθηκαν να ζωγραφίσουν πάνω σε χαρτί
του μέτρου τις εντυπώσεις τους από το ποτάμι. Κάπου εκεί ευχαριστήσαμε
και αποχαιρετήσαμε τους ανθρώπους του
Κ.Π.Ε που μας φιλοξένησαν, όπως και την πόλη της Νάουσας .
ημέρας μας βρήκε όλους ξεκούραστους και
πάλι στον χώρο διαλέξεων του Κ.Π.Ε . Τα παιδιά αφού κατέθεσαν τις εμπειρίες της
προηγούμενης μέρας και δώρισαν ένα ενθύμιο στο Κ.Π Ε , κλήθηκαν να ζωγραφίσουν πάνω σε χαρτί
του μέτρου τις εντυπώσεις τους από το ποτάμι. Κάπου εκεί ευχαριστήσαμε
και αποχαιρετήσαμε τους ανθρώπους του
Κ.Π.Ε που μας φιλοξένησαν, όπως και την πόλη της Νάουσας .
Επόμενος σταθμός μας η Βεργίνα.
Τα παιδιά με την καθοδήγηση ενός ιδιαίτερα έξυπνου αρχαιολόγου–ξεναγού ,και
αφού γέλασαν με τα αστεία του , γνώρισαν
τους αρχαίους μακεδονικούς τάφους του Φιλλίπου Β΄, ταξίδεψαν νοερά στα αρχαία
χρόνια και ήρθαν σε επαφή με την ιστορία
του τόπου.
Τα παιδιά με την καθοδήγηση ενός ιδιαίτερα έξυπνου αρχαιολόγου–ξεναγού ,και
αφού γέλασαν με τα αστεία του , γνώρισαν
τους αρχαίους μακεδονικούς τάφους του Φιλλίπου Β΄, ταξίδεψαν νοερά στα αρχαία
χρόνια και ήρθαν σε επαφή με την ιστορία
του τόπου.
Τελικός προορισμός μας ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Β. Ελλάδος , η Θεσσαλονίκη. Αμέσως μόλις φτάσαμε γευτήκαμε το τοπικό έδεσμά της , την
μπουγάτσα. Η βόλτα στα κάστρα της άνω πόλης με την πανέμορφη θέα, ο αρκετά
μεγάλος περίπατος στην παραλιακή οδό
κάτω από τον Λευκό Πύργο, η
ζωντάνια του κόσμου και της νεολαίας της συμπρωτεύουσας και τέλος το φαγητό της ήταν τα τελευταία
πράγματα που πήραμε μαζί μας πριν
διανυκτερεύσουμε μέχρι τα ξημερώματα της επομένης σε κεντρικό ξενοδοχείο.
Ύστερα από λίγες ώρες πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το νησί μας την
Κρήτη.
μπουγάτσα. Η βόλτα στα κάστρα της άνω πόλης με την πανέμορφη θέα, ο αρκετά
μεγάλος περίπατος στην παραλιακή οδό
κάτω από τον Λευκό Πύργο, η
ζωντάνια του κόσμου και της νεολαίας της συμπρωτεύουσας και τέλος το φαγητό της ήταν τα τελευταία
πράγματα που πήραμε μαζί μας πριν
διανυκτερεύσουμε μέχρι τα ξημερώματα της επομένης σε κεντρικό ξενοδοχείο.
Ύστερα από λίγες ώρες πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το νησί μας την
Κρήτη.
Οι εμπειρίες που αποκτήθηκαν ήταν
πλούσιες και γεμάτες αντιθέσεις. Το έντονο στοιχείο της φύσης, η ιστορία ενός
τόπου, η τοπική παράδοση και κουζίνα ενώθηκαν με τις σύγχρονες εικόνες μιας μεγαλούπολης και των ανθρώπων της. Τα βλέμματα και τα
πρόσωπα των παιδιών γέμισαν χαρά αλλά και ερωτήματα. Σίγουρα αυτή η εκδρομή θα
μείνει στο μυαλό τους για πάντα.
πλούσιες και γεμάτες αντιθέσεις. Το έντονο στοιχείο της φύσης, η ιστορία ενός
τόπου, η τοπική παράδοση και κουζίνα ενώθηκαν με τις σύγχρονες εικόνες μιας μεγαλούπολης και των ανθρώπων της. Τα βλέμματα και τα
πρόσωπα των παιδιών γέμισαν χαρά αλλά και ερωτήματα. Σίγουρα αυτή η εκδρομή θα
μείνει στο μυαλό τους για πάντα.
Πρόσφατα σχόλια