Στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων(21 Μαρτίου) προβάλαμε ταινίες μικρού μήκους που αναφέρονται στο θέμα και συζητήσαμε με τα παιδιά πάνω σε αυτά που είδαν και ένιωσαν.
Σημαντικό είναι να καταλάβουν τα παιδιά και όλοι μας, ότι ο ρατσισμός δεν περιορίζεται σστη φυλετική διάκριση, αλλά υπάρχει σε κάθε είδους διάκριση στην καθημερινότητά μας: διάκριση φύλου, θρησκεύματος, χρώματος, κοινωνικής τάξης, αντίληψης, φυσικής παρουσίας.
Όπως και λίγες ημέρες πριν, με αφορμή την ημέρα “ενδοσχολικής βίας” αναφέρθηκα στο ότι δεν μπορούμε να περιορίζουμε την βία “ενδοσχολικά” γιατί η βία στο σχολείο -πέρα από την φυσική ορμή είναι γέννημα μιας βίαιηςτων παιδιών που εκφράζεται ποικιλοτρόπως- είναι γέννημα μιας βίαιης κοινωνίας, έτσι και στον ρατσισμό πρέπει να δώσουμε μια ευρεία διάσταση.
Σαφώς οι κατευθύνσεις της πολιτικής και παιδαγωγικής είναι η αποδοχή του ξένου-γιατί οι κοινωνίες που δηνιουργήθηκαν είναι πολυπολιτισμικές- αλλά η επιβολή αυτής της αποδοχής δεν απευθύνεται στη Σμύρνη των αρχών του αιώνα, ούτε στη Βυζαντινή αυτοκρατορία.
Υπήρχαν κοινωνίες πολυπολιτισμικές αιώνες πριν. Σήμερα αυτό που μας ζητούν να αποδεχτούμε σήμερα είναι κάτι παραπάνω από τον “ξένο”, είναι η αποδοχή του μίσους, της μοιρολατρείας και του “διαίρει και βασίλευε¨που κρατάει τους υπήκοους χαμηλότερα και χωρίς αντιστάσεις. Ή μάλλον, που στρέφει τις αντιστάσεις του σε λάθος κατεύθυνση.
Κάτω από : 6η Μαρτίου - Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας, Περιοδικό ποικίλης ύλης
Αφήστε μια απάντηση