
Οι επιλογές μας για τη φετινή εκδρομή, υποστηρίζοντας πάντα ότι η ολοήμερη εκδρομή θα πρέπει να περιλαμβάνει εκπαίδευση και ψυχαγωγία ήταν οι εξής: ξεκινώντας από το σχολείο, επισκεφτήκαμε τον Σύλλογο για την προστασία του μικρόσωμου αλόγου ¨Φαέθων¨, όπου οι υπεύθυνοι μας ενημέρωσαν για το ενδημικό αυτό είδος που εκλείπει και στη συνέχεια μικροί και μεγάλοι ίππευσαν με τα μεγάλα άλογα του κέντρου.
Το 2001 στον Αρχάγγελο της Ρόδου ιδρύθηκε ο μη κερδοσκοπικόςω σύλλογος προστασίας μικρόσωμου αλόγου Ρόδου «Ο ΦΑΕΘΩΝ», που σκοπό είχε την προστασία και την ανάδειξη της μοναδικής φυλής αλόγου που υπάρχει στο νησί της Ρόδου. Από τότε πολλά έχουν γίνει προκειμένου το άλογό μας να ζει σε ένα χώρο κατάλληλο μα και προσβάσιμο για τους ανθρώπους. Όραμα των μελών του συλλόγου ήταν και είναι η επανένταξη του αλόγου στην κοινωνία, και η ανάδειξη του ως φαινομένου μοναδικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τα αλογάκια της Ρόδου είναι απόγονος ενός πανάρχαιου φύλου, είναι μικρόσωμα καθώς το ύψος του δεν ξεπερνά τους 80-115 πόντους. Έχουν εξαιρετική σωματική διάπλαση, τελείες αναλογίες, τρίχωμα πλούσιο σε χαίτη και
ουρά. Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του μικρόσωμου αυτού αλόγου μοιάζουν με τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά των μεγαλόσωμων φύλων αλόγου. Να ξεχωρίσουμε ότι δεν είναι άλογα νάνοι, τα γνωστά pony. Επομένως το αλογάκι της Ρόδου ανήκει στο γένος EquusCabalus, αλλά λόγο του μικρού σωματικού μεγέθους του και της μακραίωνης ιστορίας του επιβάλλεται να το χαρακτηρίσουμε ξεχωριστεί φυλή. Έχει εξαιρετική σωματική διάπλαση, κεφάλι μικρό και τράχηλο μακρουλό και μυώδη, ευρύ θώρακα, ισχυρούς επικλινείς γλουτούς, μυώδη και ισχυρά πόδια που καταλήγουν σε σκληρές μαύρες οπλές. Ο χρωματισμός του ποικίλει από σκούρο καφέ έως βαθύ κόκκινο ή κανελί, πλούσια μακριά χαίτη με δεξιόστροφη ή αριστερόστροφη φορά, ζωηρά μάτια, μεγάλα ρουθούνια και ευκίνητα αυτιά. Τεντωμένα τα αυτιά εκφράζουν φόβο, ανασηκωμένα ανησυχία και κατεβασμένα ηρεμία. Έχει γίνει εξέταση στο DNA τους, στα εργαστήρια του Cambridge. Στη ράχη και στο στόμα έπειτα σημάδια <<dorsalstripe>>, γραμμή στην πλάτη και <<mealymarking>>, λευκά σημάδια, που επιβεβαιώνουν την αρχέγονη καταγωγή του. Κυριότερες αιτίες της μείωσης του πληθυσμού των αλόγων είναι η κατά καιρούς πυρκαγιές και οι ανομβρίες, οι Ιταλοί στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου σκότωναν τα μικρόσωμα αυτά ζώα για τροφή, η κακοποίηση του οικοσυστήματος και ο περιορισμός της έκτασης βοσκής τους από άλλες δραστηριότητες κυρίως η αναρχία στη διαχείριση των αιγοπροβάτων και η έλλειψη ευαισθησίας από πολλούς για τη προστασία τους ιδίως κτηνοτρόφους της περιοχής.
https://animals-rodou.wikispaces.com/%CE%91%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BA%CE%B9+%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε παραδοσιακό αγγειοπλαστείο της περιοχής Αρχαγγέλου, όπου τα παιδιά είδαν από κοντά τη δουλειά του αγγειοπλάστη, αλλά και του ζωγράφου των παραδοσιακών κεραμικών της Ρόδου.
Ακολούθησε προσκήνυμα στην Παναγία Τσαμπίκα, όπου επισκεφτήκαμε και το ενδιαφέρον εκκλησιαστικό μουσείο με αρκετά μεγάλο αριθμό αντικειμένων.
Η Παναγιά η Τσαμπίκα είναι μονή της Ρόδου. Βρίσκεται στην ανατολική ακτή του νησιού κοντά στο χωριό Αρχάγγελος. Αποτελείται από την παλαιά και την νέα μονή, που ονομάζονται από τους ντόπιους «η Ψηλή» και η «η Χαμηλή», αντιστοίχως. Η παλαιά μονή βρίσκεται στην κορυφή λόφου, πάνω από την ομώνυμη παραλία, ενώ η νέα βρίσκεται χαμηλότερα κοντά στην εθνική οδό που ενώνει τον Αρχάγγελο με την πόλη της Ρόδου. Η μονή γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο, στο Γενέσιον της Θεοτόκου, ενώ πλήθος πιστών εορταστών συρρέουν από όλες τις μεριές του νησιού
Η Παναγιά η Τσαμπίκα
Στην περιοχή που βρίσκεται η Παναγιά η Τσαμπίκα σήμερα, αυτό το γνωστό και παλιό μοναστήρι της Παναγιάς της Τσαμπίκας, υπήρχε στα κλασικά χρόνια, ο ναός της θεάς Αρτέμιδος, όπως δηλώνει ένα επίγραμμα, ένας Ιερός Νόμος, όπου αναφέρονται θυσίες και τάματα προς τη θεά.
Το μοναστήρι αυτό είναι διαστάσεων 17 x 8 μέτρα και καλύπτεται με σταυροθόλια. Πρόκειται για ναό, όπως λέει και ο έγκριτος αρχαιολόγος Γιάννης Βολανάκης, του λεγόμενου Δωδεκανησιακού Τύπου που εξωτερικά φέρει κοίλα κεραμίδια.
Το δάπεδο του ναού καλύπτεται με χοχλάκι που εικονίζει διάφορα εκκλησιαστικά σχέδια. Ήταν συνήθεια για την παλιά εποχή, να στρώνουν τις αυλές και τα πατώματα σπιτιών και εκκλησιών με βότσαλα, και θαλασσινό και μαυρόασπρο. Η είσοδος του ναού είναι δυτικά καθώς και ένα πρόπυλο που καλύπτει τη δυτική αυτή πύλη του ναού. Ο ωραίος αυτός ναός φέρει εικονοστάσιο ξυλόγλυπτο με εξαίρετο διάκοσμο πολύ καλής ποιότητας. Οι δεσποτικές εικόνες είναι του 19ου αιώνα, ενώ το τέμπλο είναι παλαιότερο.
Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AE_%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82
Η εκδρομή μας ολοκληρώθηκε με φαγητό σε ταβέρνα της περιοχής και στον Αγ. Νεκτάριο της Αρχίπολης, όπου κάναμε στάση για καφέ.
Και του χρόνου!
Κάτω από : Εκπαιδευτικές επισκέψεις - Εκδρομές, Λαογραφία, Περιβάλλον












































































Αφήστε μια απάντηση