Η φετινή μας γιορτή μας έλαβε χώρα στο σχολείο, όπου τα παιδιά, αφού έγινε μια μικρή προβολή ιστορικού περιεχομένου, παρουσίασαν στους γονείς το χρονικό των γεγονότων που οδήγησαν στην Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου (Ε΄και Στ΄), απήγγειλαν ποιήματα για τα νησιά (Α΄και Β΄), παρουσίασαν νησιά με δικά τους κείμενα(Γ΄και Δ΄), ενώ ταυτόχρονα βλέπαμε παρουσιάσεις από τον προτζέκτορα με εικόνες από τα νησιά μας.
Η γιορτή έκλεισε με τα παιδιά των τάξεων Γ΄και Δ΄να παρουσιάζουν το έθιμο των Χελιδονισμάτων, που τραγουδώντας το καθώς κρατούσαν τα χελιδόνια που φτιάξαμε στην τάξη. Συνδυάσαμε την ημέρα της γιορτής και του εθίμου που κρατά – κυρίως στη Χάλκη- με το καλωσόρισμα της άνοιξης.
Χελιδονίσματα
Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα. Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.
Την «χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά.
Οι «Χελιδονιστές», οι οποίοι ήταν κυρίως παιδιά αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ενήλικες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Παλιά, οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι, αυγά και σε λίγες περιπτώσεις χρήματα. Τα λεφτά καθώς και ότι προϊόντα μάζευαν τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.
Κάποια «χελιδονίσματα» χαιρετίζουν το έαρ, την άνοιξη και απαγγέλλουν στίχους, για να διώξουν τον χειμώνα ή τον τελευταίο μήνα του, τον Φλεβάρη.
Κάτω από : 7η Μαρτίου- Η Ενσωμάτωση, Δραστηριότητες, Τοπική Ιστορία
Αφήστε μια απάντηση