Το φθινόπωρο έκανε αισθητή την παρουσία του σήμερα και οι πρώτες βροχούλες μας υπενθύμισαν ότι το καλοκαίρι τελείωσε…Παρόλα αυτά η μυρωδιά του φρεσκοβρεγμένου χώματος και οι ψιχάλες που χτυπούσαν μελωδικά στα παράθυρα του σχολείου, μας ενέπνευσαν να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στα ¨Πρωτοβρόχια¨
Τα πρωτοβρόχια
Γεώργιος Δροσίνης – Ποιήματα
Μὲ τὰ πρωτοβρόχια θἄρθουν τὰ μηνύματα
τοῦ χειμώνα: τὸ ποτάμι θὰ θολώσει,
θὰ τριζοβολοῦν ξερὰ τὰ πλατανόφυλλα
θὰ κρυώσει ἡ νύχτα καὶ θὰ μεγαλώσει.
Θὰ δροσοσταλάζουν κόκκινα τὰ κούμαρα,
κυκλαμιὲς θ᾿ ἀνθοῦν στὸ χῶμα ταίρια ταίρια,
θὰ καπνίζουν σφαλιστὰ τὰ χωριατόσπιτα
καὶ θ᾿ ἀρχίσουν τὰ σπιτιάτικα νυχτέρια.
Θὰ σωπάσει ὁ τζίτζικας κι ἑτοιμοτάξιδα
γι᾿ ἄλλων τόπων ἄνοιξη, μακριὰ ἀπ᾿ τὰ χιόνια
βράδυ βράδυ ὡς τὰ μεσούρανα θὰ χύνονται
μαῦροι φτερωτοὶ σταυροὶ τὰ χελιδόνια.
Ὦ χαρά μας! τὸ χειμώνα θὰ προσμένομε,
δίχως πάγους καὶ χιονιὲς νὰ φοβηθοῦμε:
τὴ ζωή μας τὸ στερνὸ ταξίδι ἐκάναμε
καὶ τὴν ἄνοιξη ἄλλων τόπων δεν ποθούμε.
Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951): ποιητής και πεζογράφος
απ την Αθήνα, ακαδημαϊκός.
https://www.youtube.com/watch?v=_fGelUP451I
«ΤΟ ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙ»
του Χρήστου Ζώγα
Συννεφιασμένο ουρανό
είχαμε χθες το δείλι,
ένα πρωτοβρόχι φθινοπωρινό
το καλοκαίρι πίσω του αφήνει….
Νεροποντές νεροσυρμές
πλημύρισαν οι δρόμοι,
πανικός στις φτωχογειτονιές
που δεν υπάρχουν υπονόμοι.
Ένα πρωτοβρόχι δυνατό
ξέσπασε χθες το γιόμα,
ήταν κι ευεργετικό
ξεδίψασε το χώμα.
Έδωσε πνοή ζωής
στη βλάστηση στη φύση,
από τη μια εμείς καταστροφείς,
από την άλλη τ’ οξυγόνο της μας λείπει.
Μια καταιγίδα ζωηρή
ζητούμε και μες το καλοκαίρι,
ο καύσωνας φέρνει τη στιγμή,
που ο κόσμος υποφέρει.
Ένα πρωτοβρόχι όμως είν’ αλλιώς,
ταιριάζει στην εποχή του,
κι χειμώνας είν’ καλός,
αλλά, μας στερούν τη θέρμανσή του.