Η Βασιλόπιτα έχει πανάρχαια καταγωγή. Από τις αρχαίες ελληνικές γιορτές – προσφορές στους θεούς- πέρασε ως συνήθεια στους Ρωμαίους και διατηρήθηκε και μετά την εξάπλωση του Χριστιανισμού. Όμως ως έθιμο της τοποθέτησης του φλουριού οφείλεται στο Μέγα Βασίλειο. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, όταν ο Άγιος Βασίλειος ήταν Επίσκοπος στην Καισάρεια, ο τότε Έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε να εισπράξει φόρους. Οι φοβισμένοι κάτοικοι ακολουθώντας την προτροπή του Αγίου μάζεψαν ό,τι πολύτιμο είχαν και βγήκαν με τον δεσπότη τους να προϋπαντήσουν τον έπαρχο. Ο Άγιος Βασίλειος με την πειθώ του και την εμφάνισή του έπεισε τον έπαρχο να μην πάρει τα τιμαλφή τον κατοίκων. Έτσι ανέκυψε το πρόβλημα της επιστροφής των δώρων στους ιδιοκτήτες τους. Ο Άγιος σκέφτηκε και προέτρεψε τους κατοίκους να παρασκευάσουν μικρές πίτες και έβαλε μέσα σε κάθε μια ένα αντικείμενο. Με θαυματουργό τρόπο καθένας πήρε ό,τι είχε προσφέρει. Η παράδοση αυτή αγαπήθηκε πολύ από τους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας όπου ο Άγιος ήταν ιδιαίτερα οικείος.  

Φέτος καλέσαμε τους μαθητές μας στο Γραφείο Διδασκόντων και η κοπή έγινε με τη μορφή μικρής εορτής εφόσον μετά ακολούθησε φαγοπότι και παιχνίδι στον αύλειο χώρο. Η τυχερή μαθήτρια που κέρδισε το φλουρί πήρε και ένα μικρό συμβολικό δώρο και της ευχόμαστε καλή πρόοδο και πολλές επιτυχίες!