Θεωρείται ο πιο σημαντικός αριθμός στα μαθηματικά και χωρίς αμφιβολία είναι ο πιο διάσημος. Συμβολίζεται με το ελληνικό γράμμα «π», είναι σταθερός και ορίζει τη σχέση της περιφέρειας ενός κύκλου με τη διάμετρό του. Εχει άπειρα δεκαδικά στοιχεία και οφείλουμε την πρώτη επιστημονική του απόδειξη στον Αρχιμήδη. Κι έπρεπε να περάσουν 22 αιώνες για να αμφισβητηθεί η ουσία του. Ο λόγος της περιφέρειας με τη διάμετρο ενός κύκλου παραμένει 3,14, όμως, σύμφωνα με ομάδα μαθηματικών, είναι λάθος να συσχετίζεται με τις ιδιότητες του κύκλου. Υποστηρίζουν ότι στα σχολικά βιβλία το «πι» πρέπει να δώσει τη θέση του στο «ταυ». Και καθώς η τιμή του «ταυ» είναι 6,28, δηλαδή το 3,14 Χ 2, οι διαφωνούντες μαθηματικοί ανακήρυξαν την 28η Ιουνίου (28/6 ή 6.28 στις ΗΠΑ) Παγκόσμια Ημέρα του Ταυ.
«Ολα αυτά τα χρόνια κοιτάζουμε τον λάθος αριθμό όταν βλέπουμε το π» δηλώνει στους «Τάιμς» ο Κέβιν Χιούστον, καθηγητής στη Μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λιντς και επικεφαλής του βρετανικού βραχίονα της εκστρατείας υπέρ του τ. «Το π δεν είναι ο πιο φυσικός αριθμός που μπορούμε να συνδέσουμε με έναν κύκλο. Ο σωστός αριθμός είναι το 2π ή τ» προσθέτει. Το π χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα μαθηματικά, τη φυσική και τη μηχανολογία. Για παράδειγμα, η περιφέρεια ενός κύκλου υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τη διάμετρό του με το 3,14. Τόσο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι όσο και οι Βαβυλώνιοι υπολόγιζαν τον αριθμό με μια μικρή απόκλιση της τάξης του 1%, ενώ κατά προσέγγιση εμφανίζεται στη Βίβλο. Η σταθερά βαφτίστηκε «π» το 1706 από τον Ουίλιαμ Τζόουνς με βάση το πρώτο γράμμα της λέξης «περιφέρεια».
Η άποψη ότι η σταθερά που πρέπει να χρησιμοποιείται είναι το 6,28 πρωτοδιατυπώθηκε από τον μαθηματικό Μπομπ Παλάις και τον συνάδελφό του Μάικλ Χαρτ. Οι δυο αμερικανοί επιστήμονες επέλεξαν το «τ» για την ομοιότητα που έχει με το «π». Οπως υποστηρίζουν, με τη χρήση του «τ» τα ανώτερα μαθηματικά θα γίνουν πολύ πιο εύκολα και κατανοητά.
