Εργαστήριο ευαισθητοποίησης κι εκπαίδευσης μαθητών στα ανθρώπινα δικαιώματα πραγματοποιήθηκε στο 5ο Λύκειο Λάρισας με στόχο την ευαισθητοποίησή τους, καθώς και την καλλιέργεια της αίσθησης των νέων ότι αποτελούν φορέα ατομικής ευθύνης για την προώθηση των αξιών της ανεκτικότητας και του σεβασμού στους άλλους.
Την εκπαίδευση διεξήγαγε η Βασιλική Σταμάτη, τελειόφοιτη του τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, στο πλαίσιο προγράμματος Storytelling for Human Rights του Συμβουλίου της Ευρώπης με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Νέων, υπό την συνεργασία των Ηνωμένων Κοινωνιών των Βαλκανίων ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης ενώ από την πλευρά του σχολείου το συντονισμό είχε η εκπαιδευτικός Αρχοντία Γιαννακάκη.
Στο πλαίσιο της δράσης υλοποιήθηκε η δραστηριότητα Opportunities and Me:
Κάθε συμμετέχοντας μαθητής πήρε στην τύχη έναν ρόλο ενός καθημερινού ανθρώπου της κοινωνίας, τον οποίο κλήθηκε να βιώσει. Οι ρόλοι είχαν να κάνουν με νεαρό φτωχό φοιτητή, άτομο με αναπηρία, άνεργη με ασθένεια, ομοφυλόφιλο, γυναίκα μάνα πρόσφυγα, παιδί πρόσφυγα, νεαρό οικονομικό μετανάστη, νεαρό απόφοιτο μεταπτυχιακού με σπουδές στο εξωτερικό κλπ. Μερικοί συμμετέχοντες είχαν τους ίδιους ρόλους. Όλοι μαζί οι μαθητές κλήθηκαν να απαντήσουν σε 10 ερωτήσεις μέσα από τους ρόλους τους. Κάθε θετική απάντηση σήμαινε ένα βήμα μπροστά από τις θέσεις τους. Οι προτάσεις αφορούσαν θέματα σχετικά με την κοινωνική τάξη, την οικονομική κατάσταση, όσο και την ψυχολογική κατάσταση του κάθε συμμετέχοντα. Οι προτάσεις είναι κοινώς αποδεκτές πως σε περιπτώσεις ανισοτήτων, οι ευκαιρίες δεν αποδίδονται ισόνομα και καθολικά.
Κατά την υλοποίηση οι μαθητές βίωσαν την έκπληξη κάποιοι να μην έχουν μετακινηθεί, κάποιοι με τους ίδιους ρόλους να έχουν προχωρήσει διαφορετικά και μόνον ένας μετακινούνταν συνεχώς. Κατάλαβαν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή, όλα μπορούν να ανατραπούν. Την ανατροπή ο καθένας τη διαχειρίζεται με το δικό του τρόπο, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του και την οπτική που βλέπει τις απώλειες ή τις επιτυχίες. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι αυτονόητα. Δεν είναι αυτονόητο σε κάποιους ούτε το ένα πιάτο φαγητό. Προβληματίστηκαν για το πόσο τα δικαιώματα που απολαμβάνουν κάποιοι τυχεροί είναι εξασφαλισμένα για πάντα, αν τα δικαιώματα είναι εξασφαλισμένα ισότιμα κι αυτή η εξασφάλιση συνέβαινε και στο παρελθόν και τις καταπιέσεις που υφίστανται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό που θέλει να αναδειχθεί μέσω της παρούσας δράσης είναι πως όταν μπαίνεις στη θέση του άλλου, του διαφορετικού από εσένα-και διαφορετικού λόγω τύχης- τα δεδομένα αλλάζουν. Τα δεδομένα αλλάζουν και αντιστρέφονται. Για κάποιους κυριαρχεί η αβεβαιότητα, το άγχος, η θλίψη, η ψυχική κόπωση, ενώ για κάποιους άλλους τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Θέλαμε μέσω της δραστηριότητας οι συμμετέχοντες να βιώσουν μια διαφορετική πραγματικότητα, η οποία πολλές φορές μπορεί να είναι άδικη, να είναι γεμάτη δύσκολες διαδρομές και ανατροπές. Έτσι αναδεικνύονται οι κοινωνικές ανισότητες, οι ανισότητες των ευκαιριών, ο παράγοντας της τύχης και τα γεγονότα ζωής που μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα.
Ο προβληματισμός που αναπτύσσεται σχετικά με τις «διαφορετικές» συνθήκες ζωής των «διαφορετικών» παιδιών οδηγεί στην ανάδειξη της αναγκαιότητας του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αποδοχής του «διαφορετικού».
