Κάπου εδώ τελειώνει το ταξίδι μου σε αυτό που ονομάζουμε «Ανοιχτά Χαρτιά» και δεν θα μπορούσα να γράψω κάτι λιγότερο για Γκραντ Φινάλε… Bungo Stray Dogs. Μια από τις καλύτερες anime σειρές (και η δική μου αγαπημένη φυσικά) που ακόμα και οι φαν των συμβατικών σειρών είναι σίγουρο ότι θα λατρέψουν.
Όλα ξεκινούν, όταν ο 18χρονος Atsushi διώχνεται από το ορφανοτροφείο στο οποίο ζούσε και καταλήγει άστεγος. Εκεί που όλα μοιάζουν να έχουν τελειώσει, κατά τύχη σώζει από απόπειρα αυτοκτονίας τον Dazai, ντεντέκτιβ μιας υπηρεσίας για ανθρώπους με ειδικές «ιδιότητες». Αυτός αντιλαμβάνεται πως ο Atsushi αποτελεί άτομο με τέτοια «ιδιότητα» και του προσφέρει δουλειά στην υπηρεσία.
Γενικότερα, αποτελεί μια πολύ προσεγμένη anime σειρά, από τα τραγούδια των τίτλων μέχρι το animation artwork, το τεχνικό κομμάτι είναι άρτιο. Παρ’ όλα αυτά, την παράσταση κλέβουν οι λεπτομέρειες. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία είναι πως τα ονόματα των χαρακτήρων και οι προσωπικότητες είναι εμπνευσμένα από μεγάλους συγγραφείς (Ιάπωνες αλλά και ξένους), γεγονός που κάνει τη σειρά ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Osamu Dazai, Fyodor Dostoyesky, Francis Scott, Key Fitzgerald είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτήρες. Παράλληλα, οι ιδιότητές τους φέρουν τα ονόματα κάποιων έργων των συγγραφέων, όπως το «No longer human» του Dazai και το «Crime and Punishment» του Dostoyesky.
Όλα όσα ανέφερα αποτελούν το βασικό κορμό σύνθεσης της σειράς. Πέρα όμως από όλα αυτά, αυτό που θα σε σαγηνεύσει είναι η ψυχοσύνθεση και η πολυπλοκότητα των χαρακτήρων, καθώς και η ιστορία και το βάρος που κουβαλά ο καθένας από αυτούς. Είναι μια σειρά που θα πρότεινα σε όλους ανεπιφύλακτα.
