Η «Βαβυλωνία» του Δημητρίου Κ. Βυζαντίου, αν και γράφτηκε το 1836, παραμένει μέχρι σήμερα-και από ό,τι φαίνεται θα παραμείνει και στο μέλλον-ένα βαθιά διαχρονικό έργο, αφού… ακόμη να συνεννοηθούμε μεταξύ μας! Έτσι, το πολυπαιγμένο αυτό αριστούργημα ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο, για να προκαλέσει άφθονο γέλιο, να ταξιδέψει αλλά και να προβληματίσει το κοινό, που μπορεί να παρακολουθήσει την παράσταση σε διαδικτυακή μετάδοση.
Ο χρόνος γυρνάει πίσω. Συγκεκριμένα, στο 1827 και σε μια Ελλάδα που νιώθει την πολυπόθητη Ελευθερία να κοντοζυγώνει, επιτέλους, χάρη στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Έλληνες από διαφορετικές γωνιές της Ρωμιοσύνης συναντιούνται τυχαία σε ένα πανδοχείο και γιορτάζουν το γεγονός όλοι μαζί. Όμως, κανένας δεν καταλαβαίνει κανέναν! Ένα κομφούζιο διαλέκτων δημιουργείται, το οποίο οδηγεί σε μια σειρά τραγελαφικών παρεξηγήσεων και σε έναν τραυματισμό. Η αστυνομία επεμβαίνει και οι συνδαιτυμόνες καταλήγουν από το γλέντι στη φυλακή.
Η σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα «χτίζει» δεξιοτεχνικά στη σκηνή τη Βαβυλωνία του τότε, του σήμερα και του πάντα. Οι ηθοποιοί ζωντανεύουν αυτούς τους γνώριμους και μοναδικούς Ρωμιούς ακροβατώντας στο λεπτό σκοινί της κωμωδίας που υπάρχει πάνω από το τεράστιο γλωσσικό χάσμα. Τα κοστούμια και τα σκηνικά είναι πραγματικά εντυπωσιακά και μας μεταφέρουν άμεσα στην εποχή. «Η Ελλάδα είναι η Βαβυλωνία» σημειώνει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης και αυτός είναι και ο λόγος που καθιστά επίκαιρο το έργο. Μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε. Για να δούμε… θα τα καταφέρουμε κάποτε;
