Η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει τόσο μεγάλο ποσοστό προσφύγων είναι η Ελλάδα. Το γεγονός ότι οι πρόσφυγες είναι πλέον ένα από τα κύρια «συστατικά» της είναι γνωστό τοις πάσι. Γι’ αυτό μετά από πρωτοβουλία μη κυβερνητικών οργανώσεων, του Οικουμενικού Προγράμματος Προσφύγων της Εκκλησίας της Ελλάδος, του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και του Γραφείου της Αθήνας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, το 1994 καθιερώθηκε η «Πανελλήνια Ημέρα Προσφύγων» στις 5 Απριλίου. Μια ημέρα ιδιαίτερης σημασίας για την Ελλάδα, καθώς η ίδια αποτελεί έναν «φάρο» για τους ανθρώπους που προσπαθούν να μεταφερθούν σε μια φιλόξενη χώρα που θα τους βοηθήσει και ταυτόχρονα θα αποτελεί την πύλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μόνο το 1922 ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης έφτασαν στην Ελλάδα μετά από διώξεις και σφαγές από τον τουρκικό εθνικισμό. Η τραγωδία αυτή, όμως, δεν ξεχάστηκε ποτέ, γιατί η ζωή φρόντισε να τη θυμίζει συνεχώς. Την παραδοχή επιβεβαιώνουν οι ελληνικές ομάδες που έρχονται από τα μέσα του ’80 μέχρι και σήμερα στο ελλαδικό κράτος από ελληνικές κοινότητες του Καυκάσου όπως το Ναγκόρνο Καραμπάχ, η Αμπχαζία, η Τσετσενία κτλ που καταστράφηκαν από τους πολέμους.
Εκτός από ελληνικά προσφυγικά κύματα η χώρα μας δέχεται την τελευταία δεκαετία και πολλούς πρόσφυγες από χώρες όπως η Συρία, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν κτλ. Από το 2015 μέχρι το 2019 υπολογίστηκαν πως ήρθαν στην Ελλάδα 1.187.872 άτομα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στην Ελλάδα, με σκοπό να έχουν μια καλύτερη ζωή, χωρίς πόλεμο και διχόνοια, σε μια χώρα ελεύθερη σαν τη δική μας.
