Ο Γιώργος Περρής είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές της έντεχνης σκηνής. Γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Η καριέρα του ξεκίνησε στα 18 έτη του, όταν και τον «ανακάλυψε» ο Μίμης Πλέσσας. Έκτοτε έχει συνεργασθεί με πολλούς καλλιτέχνες και έχει γίνει διεθνώς γνωστός.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με την μουσική και ιδιαιτέρως με το τραγούδι;
Δεν μπορώ να σας πω κάτι το συγκεκριμένο. Ήταν μία βαθιά γνώση μέσα μου το ότι η μουσική θα ήταν μονόδρομος για μένα. Ίσως γιατί, προκειμένου να καλύψω την τεράστια ανασφάλεια που είχα μέσα μου λόγω των παιδικών μου χρόνων και της διαφορετικότητάς μου, ένιωθα πως μόνο έτσι θα με αγαπούσαν. Μέσα από το τραγούδι.
Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε την επαγγελματική σας ενασχόληση με τη μουσική;
Λίγο πριν κλείσω τα 18 μου, μέσα από μία οντισιόν του Μίμη Πλέσσα στην οποία έλαβα μέρος. Με πήρε κοντά του και με βάφτισε επαγγελματία τραγουδιστή! Θα του χρωστάω πάντα τεράστια ευγνωμοσύνη για αυτό το τόσο «οικογενειακό» ξεκίνημα.
Στη διάρκεια της καριέρας σας υπήρξαν στιγμές που θελήσατε να τα παρατήσετε;
Βεβαίως! Έχουν υπάρξει 2-3 φορές που μέσα μου η απογοήτευση και η αγανάκτηση ήταν τόσο μεγάλη που ήθελα απλώς να τα παρατήσω. Όμως, αυτό που έχω παρατηρήσει στη ζωή μου είναι ότι κάθε φορά που το έλεγα αυτό, μετά από λίγο επέστρεφα ακόμα πιο αποφασισμένος.
Έχετε συνεργαστεί με καλλιτέχνες διεθνούς εμβέλειας. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μυστικό για μια επιτυχημένη συνεργασία;
Πάνω από όλα ο σεβασμός προς τον άλλο καλλιτέχνη, αλλά και ο σεβασμός προς τη μουσική. Πάντα προσεγγίζω τον καλλιτέχνη απέναντι μου με ανοιχτό μυαλό.
Πώς σας επηρέασε η κατάσταση με τον κορωνοϊό όσον αφορά τη δουλειά σας;
Όπως όλοι, είδα όλα μου τα σχέδια να ακυρώνονται από τη μία μέρα στην άλλη. Ήμουν στη Νέα Υόρκη για κάποιες ηχογραφήσεις και τελικά έμεινα εκεί για 4 μήνες, καθώς δεν μπορούσα στην αρχή να επιστρέψω. Αποφάσισα, όμως, αντί να πανικοβληθώ, απλώς να εκμεταλλευτώ αυτό το χρόνο στο σπίτι, για να ξανασκεφτώ τη ζωή μου, τους στόχους μου. Συνειδητοποίησα ότι ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου εδώ και περίπου 10 χρόνια που έμενα στην ίδια πόλη για πάνω από ένα μήνα. Με όλα αυτά τα απανωτά ταξίδια σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια, δεν είχα προλάβει να κάτσω λίγο ήρεμος. Από την άλλη, δε σας κρύβω ότι έχω μεγάλη ανησυχία για το πώς έρχεται η επόμενη μέρα.
Ο τελευταίος σας δίσκος με τίτλο «Σταθερά στα όνειρα» είναι πολύ επιτυχημένος. Πού το αποδίδετε;
Ο δίσκος αυτός ξεκίνησε από έναν καφέ που ήπιαμε με την Ευανθία Ρεμπούτσικα στο αεροδρόμιο. Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε έναν ολόκληρο δίσκο σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Η Λίνα είναι οδηγός μου μέσα μου από τα παιδικά μου χρόνια. Είναι τεράστια η χαρά και η ευλογία που νιώθω για το ότι αυτές οι δύο σπουδαίες γυναίκες ενώθηκαν και έγραψαν τραγούδια για μένα. Πιστεύω πως πέτυχε το πείραμά μας γιατί, όπως σας είπα πριν, υπάρχει σεβασμός.
Ποια θα ήταν η συμβουλή σας προς τους νέους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική;
Το όνειρό σου είναι δικό σου, το πνεύμα σου είναι δικό σου, το σώμα σου είναι δικό σου. Μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σε αποσυντονίσει από αυτό. Κυνήγησε το όραμά σου χωρίς φόβο, έχοντας, όμως, πάντα επίγνωση ότι θέλει σκληρή δουλειά και μελέτη. Και υπομονή!
