Έχετε πάει βόλτα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης; Αν ναι, σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει τα δεκάδες μαγαζιά με τις επιβλητικές βιτρίνες και τη μεγάλη παραλία. Αλλά εκτός από αυτά έχετε παρατηρήσει πουθενά τις ράμπες και τις ειδικές θέσεις για τα άτομα με αναπηρία και για τις μαμάδες με τα καρότσια; Αν ναι, είναι σε καλή κατάσταση; Αν δεν τα έχετε παρατηρήσει, σας δικαιολογώ γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν αρκετά!
Σύμφωνα με μια έρευνα που ξεκίνησα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, διαπίστωσα ότι δεν υπάρχουν πολλές ράμπες για τα άτομα με αναπηρία, και αν υπάρχουν, είναι ελάχιστες αυτές που βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι η κυκλοφορία για αυτά τα άτομα στους κεντρικούς δρόμους είναι ένας Γολγοθάς.
Στα πεζοδρόμια υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, καθώς είτε δεν υπάρχουν ράμπες, είτε έχουν υποστεί ζημιές, με αποτέλεσμα τα άτομα με αναπηρία ή οι μαμάδες με τα καροτσάκια να μην μπορούν να μετακινηθούν ελεύθερα για τη βόλτα τους ή τις δουλειές τους.
Όσο ήμουν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης πήρα την πρωτοβουλία να ρωτήσω μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους, για να μου πουν τη γνώμη τους πάνω σε αυτό το θέμα, με την εξής ερώτηση: «Πιστεύετε ότι ο δήμος και οι πολίτες σας βοηθάνε στη μετακίνηση σας;», και η απάντηση ήταν ότι …
«Αρχικά, υπάρχουν υποδομές για εύκολη προσβασιμότητα από τις υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης, αλλά τις περισσότερες φορές δεν είναι βοηθητικές, γιατί συνήθως οι άνθρωποι αγνοούν τα ειδικά σήματα για τις θέσεις και παρκάρουν τα αμάξια τους. Δε σέβονται οι πολίτες τους ανθρώπους που έχουν πραγματικά την ανάγκη από αυτά τα σημεία».
Τέλος, σύμφωνα με συνεντεύξεις που έχει δώσει ο αντιδήμαρχος τεχνικών έργων, περιβάλλοντος και καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης, έχουν ξεκινήσει προσπάθειες για να βελτιωθούν τα έργα. Σε πάρα πολλούς δρόμους. Βέβαια, οι δρόμοι χρειάζονται ακόμα αρκετή δουλειά.
Γι’ αυτό όλοι θα πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας για μια καλύτερη κοινωνία, καθώς τα άτομα με αναπηρία ή οι μαμάδες με τα καροτσάκια των παιδιών τους, χρειάζονται να έχουν μια εξίσου ομαλή μετακίνηση όπως και όλοι οι άλλοι πολίτες. Αυτό θα μπορούσε να έχει ως βάση την παιδεία που παίρνουν οι άνθρωποι μέσα από τις οικογένειές τους και το σχολείο.
