Το κυνήγι μαγισσών ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο κατά τον 16ο – 17ο αιώνα εξαιτίας μιας σειράς ατυχών γεγονότων: Η αντιμεταρρυθμιστική δραστηριότητα συντηρητικών καθολικών κύκλων, οι αλλαγές στη νομοθεσία, η οποία νομιμοποιούσε πλέον το κυνήγι μαγισσών, η διάδοση βιβλίων μαύρης μαγείας και αποκρυφισμού, η εξαιρετικά φτωχή σοδιά στις καλλιέργειες και οι ακραίες καιρικές συνθήκες της εποχής, που αποδόθηκαν σε αυτές. Τι ήταν, ωστόσο, οι μάγισσες; Τίποτα άλλο παρά μορφωμένες γυναίκες του Μεσαίωνα, που διώκονταν για τη ριζοσπαστική τους φύση.
Και την ίδια στιγμή, όσο εγώ συντάσσω αυτό το άρθρο και εσύ μπορεί να αναρωτιέσαι για ποιον λόγο γίνεται αναδρομή σε μία τόσο παλαιά προκατάληψη όπως οι μάγισσες, έρχονται στο προσκήνιο οι νέες «μάγισσες» της εποχής· «Εγώ μένω σπίτι, αλλά σπίτι μένει και αυτός», αναφέρουν πολλές γυναίκες στην Αργεντινή, μόλις τις πρώτες δέκα μέρες της καραντίνας. «Φοιτήτρια της ιατρικής δολοφονείται από σύντροφό της στην Ιταλία», «Κορωνοϊός: Η καραντίνα οξύνει τη βία κατά των γυναικών», «Στην Ισπανία μετριούνται 11 γυναικοκτονίες τις μέρες της καραντίνας», «12 γυναικοκτονίες και 8 καταγγελθείσες απόπειρες», και η λίστα συνεχίζει.
«Όταν όλα επιτρέπονται, είναι οι γυναίκες που χάνουν», είπε η Camilla Paglia. Και ενώ εσύ βρίσκεσαι σε καραντίνα μεν, αλλά σε ένα ασφαλές σπίτι δε, είναι μία γυναίκα στην άλλη άκρη του κόσμου ή σε μία διπλανή χώρα, που κακοποιείται – ακόμα και έως θανάτου. Μην επιτρέψεις, λοιπόν, να δημιουργηθεί ένα καινούριο κύμα μαγισσών που θα σκοτώνονται όχι στην πυρά, αλλά στο σπίτι, απλούστατα, επειδή μία γυναίκα μένει μέσα και ένας άνδρας αποφασίζει να μεταφέρει τον τρόμο στο σπίτι αυτό.
