Ο Θεσσαλονικιός ράπερ ΛΕΞ, ή αλλιώς Αλέξης Λαναράς, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, αποτελεί ένα από τα πιο «δυνατά» ονόματα στη σκηνή του σύγχρονου ελληνικού χιπ χοπ. Έχοντας χαρακτηριστεί από πολλούς «Ο ποιητής του περιθωρίου», έχει κατορθώσει να αγαπηθεί πολύ και να «μπει» στα playlists πολλών νέων σήμερα.
Ο ΛΕΞ ξεκινά την πορεία του στη μουσική το 1999, ως μέλος του σχήματος «Βόρεια Αστέρια» μαζί με τους Μικρό Κλέφτη, Τζαμάλ, Ζήνων και Μόντι και ύστερα δημιουργεί με τον Μικρό Κλέφτη το σχήμα «Ανάποδα Καπέλα». Το 2010, όμως, ακολουθεί σόλο πορεία με την αρχή της μεγάλης του επιτυχίας να σημειώνεται το 2014. Τότε, κυκλοφορεί τον πρώτο του σόλο δίσκο με τίτλο: «Ταπεινοί και Πεινασμένοι», ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο εμβληματικούς δίσκους της ελληνικής χιπ χοπ μουσικής. Ο δεύτερος του δίσκος με τίτλο: «2XXX», έρχεται το 2018 και κάνει ακριβώς την ίδια επιτυχία.
Γιατί, όμως, έχει αγαπηθεί τόσο η μουσική του; Με στίχους σκληρούς και με ύφος «ωμό», ο ΛΕΞ προβάλλει με ειλικρίνεια τη δύσκολη καθημερινότητα κάποιων ανθρώπων στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, κάνοντας λόγο για την ανεργία, την πείνα, την αστυνομική βία, τον φασισμό, τα ναρκωτικά και τις μικροπαραβατικότητες στη νυχτερινή Θεσσαλονίκη. Δεν κρατά ταξική ουδετερότητα στα κομμάτια του. Εκπροσωπεί τα «χαμηλότερα κοινωνικά» στρώματα. Ραπάρει για τους ταπεινούς, τους φτωχούς, τους πεινασμένους, τους «αγωνιστές εργαζόμενους», τους ανέργους. Με λίγα λόγια, αναφέρεται στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, αλλά μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που ζει στο λεγόμενο «περιθώριο».
Ο αυθεντικός, λοιπόν, τρόπος με τον οποίο ο ΛΕΞ αποτυπώνει την πραγματικότητα της Ελλάδας, έχει καταφέρει όχι μόνο να κάνει τους νέους να προβληματίζονται αλλά και ανθρώπους που δεν ακούν ραπ να τον εκτιμούν ως καλλιτέχνη.
