Δήμητρα Σδράλη

Συνέντευξη Σδράλη
Ελένη Αδάμογλου

Ποιος από εμάς, όταν γράφει έκθεση για την τέχνη, δεν αναφέρει το σχολείο στους τρόπους αντιμετώπισης; Ποιος είναι πιο κατάλληλος να μιλήσει για τέχνη από μια εκπαιδευτικό– καλλιτέχνη; Η κα Δήμητρα Σδράλη εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση από το 2007 και «βλέπει» την τέχνη μέσα από τα μάτια των παιδιών. Φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Lecce στην Ιταλία  και ασχολείται επαγγελματικά με τη ζωγραφική για περισσότερο από είκοσι χρόνια. Έργα της θα βρείτε σε πολλά νησιά μας. Ταλαντούχα ζωγράφος, όμως, πρώτα εξαιρετικός άνθρωπος!

 

Τι είναι για εσάς η τέχνη και πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει στο σχολικό πρόγραμμα;

Η τέχνη είναι σημαντική γενικά για τον άνθρωπο, όχι μόνο για τους μαθητές και όχι μόνο η ζωγραφική αλλά κι άλλες μορφές τέχνης όπως μουσική, θέατρο κι άλλα. Ο άνθρωπος από την εποχή των σπηλαίων ακόμη, είχε την ανάγκη να εκφραστεί με κάποιο τρόπο και να βγάλει τα συναισθήματά του. Δεν είναι τυχαίο που αρκετοί επιλέγουν ως χόμπι την ζωγραφική. Για να ασχοληθούν με κάτι δημιουργικό και το αποτέλεσμα αυτού να τους αφήσει μια γλύκα στην ψυχή σαν να έχουν πάρει το χάπι της ευτυχίας! Τώρα στο σχολείο, όσο κι αν φαίνεται περίεργο σε κάποιους, θεωρώ ότι είναι από τα σημαντικότερα μαθήματα. Θα έπρεπε να υπάρχει για περισσότερες ώρες στο σχολικό πρόγραμμα και μάλιστα να είναι συνεχόμενες, γιατί είναι εργαστηριακό μάθημα και τα 45 λεπτά δεν αρκούν.

 

Ποιο καλλιτεχνικό ρεύμα σας εκφράζει περισσότερο;

Τα έργα μου, κυρίως σειρά με τα αυτοκίνητα, θα έλεγα ότι είναι κοντά στο φωτορεαλισμό, όχι όμως ότι δε μου αρέσουν κι άλλα είδη τέχνης ίσως και πιο αφαιρετικά. Θα έλεγα μάλλον ότι μου αρέσουν κάποιοι καλλιτέχνες μεμονωμένα και όχι καλλιτεχνικά ρεύματα. Ο Hunderwasser, για παράδειγμα είναι από τους αγαπημένους μου και ένα από τα έργα του το ζωγραφίσαμε σε ένα σχολείο της Καβάλας σε έναν ολόκληρο όροφο.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τα έργα σας;

Δε νομίζω ότι υπήρχε κάποιος καλλιτέχνης ως πηγή έμπνευσης για εμένα. Όμως ξεκίνησα να ζωγραφίζω αυτοκίνητα από το τελευταίο έτος της σχολής μου, όπου έπρεπε να διαλέξω ένα θέμα δικό μου. Θυμάμαι ότι μου φαινόταν πολύ περίεργο που Ιταλοί όλη τη βδομάδα κυκλοφορούσαν με τα μικρά αυτοκινητάκια τους, τύπου cinquecento και την Κυριακή έβγαζαν «τα καλά τους». Πολλοί από αυτούς είχαν αντίκες! Έτσι εντυπωσιασμένη άρχισα να ζωγραφίζω αυτοκίνητα αντίκες.

Θεωρείτε ότι το ταλέντο στη ζωγραφική είναι έμφυτο ή κατακτάται;

Το ταλέντο ναι είναι έμφυτο, αυτό δε σημαίνει όμως ότι κάποιος που έχει πείσμα δε θα τα καταφέρει. Για μένα χρειάζονται και τα δύο, καλό το έμφυτο ταλέντο αλλά πρέπει να το αξιοποιήσεις και κατάλληλα. Εκεί είναι που πρέπει να επεμβαίνει και ο εκπαιδευτικός ή ο γονιός, όταν βλέπει πως ένα παιδί – μαθητής έχει κλίση  στη ζωγραφική ή οπουδήποτε αλλού. Και να τον επιβραβεύσει και να τον παροτρύνει να το συνεχίσει. Έτσι ήταν οι γονείς μου όταν από μικρή κατάλαβαν ότι είχα κλίση στην ζωγραφική και αργότερα κι εγώ αποφάσισα να το κάνω και επάγγελμα. Και τι καλύτερο από το να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμά;