Από την Μάγδα Σταυρίδου
‘‘ Έμαθα πολλά πράγματα και αυτό το κρατάω ως κάτι πολύ σημαντικό γιατί θα με συνοδεύει για πάντα’’
Ο Θοδωρής Φραντζέσκος σπούδαζε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Ηράκλειο της Κρήτης αλλά αποφάσισε να τα παρατήσει όλα και να ασχοληθεί με το θέατρο, την τηλεόραση και τη μουσική. Έγινε γνωστός μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Το Κόκκινο Ποτάμι», στην οποία υποδύεται έναν Τούρκο αξιωματικό, τον «Κερέμ». Είχα την τιμή να τον συναντήσω και με μεγάλη χαρά αφιέρωσε χρόνο, για να απαντήσει στις ερωτήσεις μου.
1) Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση, όταν σας έκαναν πρόταση για «Το Κόκκινο Ποτάμι»;
Ενθουσιάστηκα, μου άρεσε πάρα πολύ, αν και στην αρχή, όταν μου είπαν ότι θα κάνω έναν Τούρκο, φοβήθηκα και παραξενεύτηκα. Αλλά μετά, όταν διάβασα το κείμενο, είδα πως δεν είναι ένας Τούρκος σαν όλους τους άλλους. Είναι πάνω απ’ όλα άνθρωπος και σκέφτεται αυτούς που αγαπάει και για αυτό πολλές φορές έρχεται σε αντίθεση με αυτό που του επιβάλλεται. Οπότε, νομίζω πως είναι ένας ρόλος ο οποίος μου ταιριάζει, καθώς είμαι και εγώ υποστηρικτής των ανθρώπων και όχι των αποφάσεων που είναι ενάντια σε αυτούς.
2)Ποια ήταν η πιο έντονη και συναισθηματική σκηνή που είχατε στα γυρίσματα;
Η πιο έντονη σκηνή ήταν, όταν κάναμε μια πορεία και υπήρχαν πολλά μικρά παιδιά. Κάποιοι έκαναν τους Τούρκους και χτυπούσαν τα παιδιά, όχι αληθινά βέβαια, αλλά επειδή ήταν μικρά παιδάκια είχαν σοκαριστεί, φώναζαν και ήταν μια εικόνα πάρα πολύ άσχημη. Η οποία όμως, από όσα διαβάζουμε και από όσα ξέρουμε, δυστυχώς συνέβη και στην πραγματικότητα.
3)Τι θα σας μείνει αξέχαστο από αυτή σας την εμπειρία;
Αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο είναι το ότι με αφορμή αυτή τη σειρά έμαθα πολλά πράγματα για όλα όσα έγιναν εκείνη την εποχή, για όλα αυτά που έπαθαν οι άνθρωποι εκεί στον Πόντο και αυτό το κρατάω ως κάτι πολύ σημαντικό, γιατί θα με συνοδεύει για πάντα.
4)Πόσο εύκολο ή δύσκολο αντιστοίχως ήταν να δεθείτε με τον χαρακτήρα σας τον «Κερέμ» και γιατί;
Ήταν πολύ εύκολο να δεθώ μαζί του, γιατί έχουμε πολλά κοινά στοιχεία. Είμαι και εγώ ένας άνθρωπος ο οποίος πιστεύει στο δίκαιο και πιστεύω ότι όλα πρέπει να γίνονται, οι αποφάσεις που λαμβάνονται δηλαδή, με γνώμονα τον άνθρωπο και το καλό των ανθρώπων και όχι με βάση το μίσος και τους πολέμους.
5)Πώς νιώθετε που αποτελείτε μέρος ενός τόσου διάσημου έργου, αλλά και που εργάζεστε δίπλα σε τόσο καταπληκτικούς ανθρώπους;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος, διότι μαθαίνω και από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς, όπως και από τον συγγραφέα του βιβλίου Χάρη Τσιρκινίδη. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος και εύχομαι να συνεχιστεί όλο αυτό και να συνεχίσω να συνεργάζομαι με τόσο αξιόλογους ανθρώπους.
6)Τι ήταν αυτό που σας άγγιξε περισσότερο στο Κόκκινο Ποτάμι;
Αυτό που με άγγιξε είναι καταρχάς η πολύ μεγάλη αποδοχή του κόσμου. Αλλά και η αγάπη, ο σεβασμός και η εκτίμηση των ανθρώπων για όλα όσα είχαν συμβεί. Και το γεγονός ότι όλο αυτό δεν άγγιξε μόνο τους Πόντιους αλλά και όλο τον πληθυσμό που έχει μάθει αυτήν την ιστορία.
7)Υποδύεστε έναν Τούρκο. Ποια κοινά στοιχεία των δυο λαών διαπιστώνετε;
Κοινά στοιχεία υπάρχουν πολλά ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους, αλλά νομίζω πως οι Τούρκοι πολλές φορές
παρασύρονται και φανατίζονται από αυτά που τους λένε οι πολιτικοί και δυστυχώς δημιουργούν έχθρες οι οποίες δεν οδηγούν σε καλό.
8)Ποια είναι η στάση του κόσμου απέναντι στον «Κερέμ»;
Ο κόσμος με αγαπάει πάρα πολύ, όπως το είδες και εσύ τώρα, και χαίρομαι και τον ευγνωμονώ για αυτήν την αγάπη και για αυτό δίνω και θα συνεχίσω να δίνω το εκατό τοις εκατό, για να γίνω και εγώ ένα μικρό κομμάτι της προσπάθειας να μαθευτεί η ιστορία αυτής της γενοκτονίας στο ευρύ κοινό.
9)Αν θα μπορούσατε να δώσετε μια συμβουλή στους αναγνώστες μας, ποια θα ήταν αυτή;
Να μην ξεχάσουν ποτέ τι έγινε, να το κρατήσουν και να το περάσουν στις επόμενες γενιές. Διότι γνωρίζοντας την ιστορία μαθαίνουμε και αποφεύγουμε τα λάθη. Και θέλω να πω ότι όλοι οι άνθρωποι βλέπουμε το κακό που μπορεί να συμβεί και είμαστε όλοι με τους ανθρώπους οι οποίοι αδικούνται. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για τον λαό μας, τον Ποντιακό ελληνισμό. Πρέπει να είμαστε όλοι μαζί και να προχωρήσουμε, να μάθουμε, να θυμηθούμε τι έγινε για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη.
