Ανάμεσα στους διάφορους ξενόφερτους θεσμούς οι οποίοι έχουν υιοθετηθεί με τον καιρό από τη χώρα μας είναι και η «Black Friday». Αυτός ο καταναλωτικός παροξυσμός ο οποίος αποτελεί σημαντική μέρα, πλέον, και για τους Έλληνες έρχεται και πάλι για να ταράξει τα πορτοφόλια των αγοραστών.
Έπειτα από πολλούς αιώνες ανάπτυξης, ο άνθρωπος αυτή τη μέρα φέρεται σαν αδηφάγο αρπακτικό, ερχόμενος σε διαμάχες με τους υπόλοιπους αγοραστές λόγω της λύσσας του να αγοράσει την προσφορά. Σκουντήματα και διαπληκτισμοί δε φαίνεται να αποτελούν παράδοξες αντιδράσεις τόσο για τους πωλητές όσο και για τους αγοραστές. Τα αποτελέσματα των αντιδράσεων αυτών είναι ένας ρημαγμένος χώρος.
Επίσης, προκειμένου να προλάβουν τις προσφορές, κατασκηνώνουν συχνά έξω από τα μαγαζιά. Για να μπορέσει να υλοποιηθεί αυτό, πολλοί παίρνουν άδεια από τις δουλειές τους και μια μερίδα νέων χάνει ώρες διδασκαλίας από το σχολείο ή τη σχολή τους. Με άλλα λόγια, παραμελούν τις υποχρεώσεις που έχουν ώστε να αποκτήσουν τα πολυπόθητα προϊόντα στις μαγικές αυτές τιμές.
Τέλος, ο ενθουσιασμός που παρουσιάζει το πλήθος απέναντι στις τιμές δεν αποτελεί χρήσιμο παράγοντα για τη συγκεκριμένη μέρα. Μόλις ο μέσος άνθρωπος δει την αρχική τιμή και την μερικώς χαμηλότερη, ο ενθουσιασμός του υπερκαλύπτει την κριτική του ικανότητα. Συμπερασματικά, δημιουργούνται σε αυτόν πλασματικές ανάγκες και παρασύρεται αγοράζοντας αντικείμενα μηδενικής χρησιμότητας.
Όπως είπε κάποτε και ο Philip Kotler, η καλύτερη διαφήμιση γίνεται από τους ευχαριστημένους πελάτες, αυτός είναι και ο λόγος, άλλωστε, που εδραιώθηκε μια τέτοια μέρα. Οι συμπεριφορές οι οποίες εμφανίζονται δε θα έπρεπε παρά να μας προβληματίζουν και να μας κάνουν να εξελιχθούμε ως άνθρωποι.
