Η DC/Warner Bros κάνει μια τεράστια αλλαγή, μετά από το αποτυχημένο Justice League, με τον Joker να παίρνει τη σκυτάλη. Η ταινία έχει κατακτήσει αρκετές καλές κριτικές και ήδη τρία βραβεία. Είναι περιττό να σημειώσω πως στα Oscars θα σταθεί φιλόδοξα στην πρώτη γραμμή.
Η ταινία μάς πάει περίπου σαράντα χρόνια πίσω, στη δεκαετία του ΄80. Ο Άρθουρ Φλέκ (Joker), ζει μια δυστυχισμένη, σκοτεινή και γεμάτη ταλαιπωρίες ζωή. Το Gotham μυρίζει Νέα Υόρκη, με αυτή τη βρωμιά και το χάος να την περικλείει. Εκεί ζει με την πολυαγαπημένη του μητέρα. Εργάζεται ως κλόουν με ένα ανεκπλήρωτο όνειρο να του βαραίνει το πίσω μέρος του μυαλού του, να γίνει stand-up comedian. Καθημερινά υφίσταται ένα σωρό βίαιους τραμπουκισμούς, μέχρι που- αναπόφευκτα- «μια κακή μέρα»,- θα περάσει το σημείο χωρίς επιστροφή. Μετά από τους φόνους που διέπραξε, βλέπει το πρόσωπο του να ξεχωρίζει χωρίς να φαίνεται ο ίδιος. Η πόλη της βίας και της διαφθοράς τα βάζει με τους προνομιούχους. Μια φλόγα μέσα του καίει, η φλόγα του να αποδείξει σε όλους αυτούς που τον υποτιμούν και τον υποβιβάζουν ότι υπήρξε. Υπήρξε και ήταν αισθητός!
Καθώς παρακολουθούσα τη συγκλονιστική και γεμάτη ρίσκο αυτή ερμηνεία (καθώς είχε να συναγωνιστεί την καταπληκτική και με Oscar βραβευμένη ερμηνεία του Χιθ Λέτζερ) του Joaquin Phoenix, προσπαθούσα συνεχώς να τον νιώσω, να τον αισθανθώ κοντά μου, να ταυτιστώ έστω και για μια στιγμή μαζί του. Ανώφελα, αλλά ίσως αυτός ήταν και ο σκοπός του σκηνοθέτη. Ποιος πραγματικά μπορεί να τον νιώσει; O Lawrence Sher έβαλε τα δυνατά του στη φωτογραφία και παρήγαγε ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα. Σας συνιστώ, λοιπόν, να δείτε την ταινία χωρίς δεύτερη σκέψη.
