Καλολαδωμένη μηχανή παρανομίας έκανε χρυσές δουλειές με έδρα την ξακουστή πόλη του Αγίου Δημητρίου. Πρόκειται για μια απίστευτα μεγάλη και καλά οργανωμένη κομπίνα παράνομων υιοθεσιών και εμπορίου ωαρίων.
Η σπείρα αποκόμισε κέρδη άνω των 500.000 ευρώ, ζητώντας υπέρογκα ποσά από άτεκνες οικογένειες που ήθελαν να υιοθετήσουν ένα παιδί και προσπαθούσε να νομιμοποιήσει τα κέρδη της διακινώντας τα, μέσω χρηματοπιστωτικών ομίλων, επενδύσεων ή αγορών. «Και θα τα είχαν καταφέρει, αν δεν χώνατε τη μύτη σας εσείς, ανόητα παιδιά και ο σκύλος σας!».
Μπορεί να μην ήταν η πρώτη φορά και ίσως να μην είναι η τελευταία. Δεν θα έπρεπε, όμως, να αναρωτηθούμε γιατί συμβαίνουν τόσο ανήθικα εγκλήματα ή έστω να ανησυχούμε λιγάκι;
Με ποιο δικαίωμα κοστολογεί κάποιος την ανθρώπινη ζωή; Πού γράφει στον όρκο του Ιπποκράτη ότι μπορείς ελεύθερα να κάνεις ό,τι θες με το διακόνημα του γιατρού; Έχουμε ξανακούσει πως «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της», αλλά εντάξει, αυτό παραπάει, δε νομίζετε; Αφενός υπάρχει η κινητήριος δύναμη της αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων που τους ωθεί στη θέληση για υιοθεσία, ακόμα κι αν αυτή είναι παράνομη. Αφετέρου κίνητρο καθίσταται και το «προαιώνιο» αίσθημα των Ελλήνων για αποφυγή χαρτούρας. Τέλος, ατέρμων παραμένει η ανθρώπινη πονηριά και η διαφθορά που οδηγεί σε αδιανόητες πράξεις εκμετάλλευσης και ανηθικότητας. Είναι λες και η ανθρωπότητα έχει βάλει στοίχημα με τον Πλάστη της για το πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει και έχει βαλθεί να το κερδίσει. Ας ψάξουμε, λοιπόν, μέσα μας ποια είναι τα όρια και ας αναλογιστούμε λιγάκι τι συμβαίνει στον κόσμο.
