Για όσους δεν το ξέρουν, νυχτοφύλακας
δεν είν’ εκείνος που φυλά τη νύχτα
-κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ να τήνε κλέψει-
αλλά εκείνος που φυλά τ’ αστέρια μες στη νύχτα,
τ’ άστέρια που πολλοί τα ορέγονται,
γι’αυτό κι ο νυχτοφύλακας,
παντ’ άγρυπνος στο πόστο του,
αδιάκοπα κοιτά τον ουρανό και τα μετρά,
ώρες ατέλειωτες, καπνίζοντας ατέλειωτα τσιγάρα,
μετρά και χάνει τον λογαριασμό και ξαναρχίζει,
καπνίζοντας ατέλειωτα μικρά αστέρια.
Τα ξημερώματα, θυμάται μόνο τους διάττοντες που
χάθηκαν,
αφού του κάψαν με τις καύτρες τους το δέρμα.
