Φέτος στην τάξη κάναμε ΑΓΩΝΕΣ ΛΟΓΟΥ όποτε διαφωνήσαμε, συγκρουστήκαμε και δεν μπορούσαμε “να βρούμε μια άκρη” ή όποτε μας βασάνισε θέμα δύσκολο στην κοινωνία.
Υπεύθυνη διδάσκουσα στα μαθήματα Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Κοινωνικής-Πολιτικής Αγωγής: Α. Καλαντζή.
=> Διάβασε ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΝΩΜΗΣ εμπνευσμένο από τους ΑΓΩΝΕΣ ΛΟΓΟΥ.
Αγωγή πολέμου ή ειρήνης;
Πιστεύω πως οι άνθρωποι δε σκέφτονται σωστά όταν θεωρούν ότι με τον πόλεμο μπορούν να λύσουν προβλήματα, γιατί δεν καταλαβαίνουν πως με τον πόλεμο είναι περισσότερες και μεγαλύτερες οι αρνητικές συνέπειες.
Οι επιπτώσεις είναι τραυματισμοί, θάνατοι, καταστροφές, φόβος. Ειδικά σε αδύναμους όπως οι ηλικιωμένοι.
Τα παιδιά, επίσης, που βιώνουν άσκημα γεγονότα, δε νιώθουν ασφάλεια, αλλά ότι απειλούνται, φοβούνται το περιβάλλον στο οποίο ζουν, έχουν άγχος, κατάθλιψη, ενώ δε φταίνε σε τίποτα. Τα τραύματα που τους δημιουργούνται με τον πόλεμο μένουν και χρειάζονται πολλή ψυχολογική υποστήριξη, ώστε τα παιδιά να μη φέρονται με ένταση και αντιδρούν σε οποιαδήποτε στιγμή. Αυτά τα αθώα παιδιά που περνάνε τόσο δύσκολα χρειάζονται ακόμα περισσότερο σωστά πρότυπα, διότι μεγαλώνοντας θα κάνουν ό,τι βλέπουν, καθώς θα πιστεύουν ότι έτσι είναι η ζωή. Γι’ αυτό πρέπει οι σχέσεις των ανθρώπων να είναι πιο ειρηνικές και πιο ανθρώπινες, ο καθένας να κοιτάει τη δουλειά του και να δημιουργεί το μέλλον του χωρίς να ασχολείται και να μαλώνει με τον άλλον.
Πετρίνα Κούλικα
Kαθημερινά στα δελτία ειδήσεων παρακολουθούμε τα δεινά του πολέμου (βία, θάνατος, ψυχικά τραύματα, φτώχεια, εγκληματικότητα, εκμετάλλευση), δεν υπάρχει ανάπτυξη αλλά οπισθοδρόμηση, τα σχολεία κλείνουν, τα παιδιά δε γνωρίζουν την έννοια “ευτυχία”.
Εμείς η νέα γενιά δε θέλουμε πόλεμο, ο πόλεμος είναι μια ανούσια πράξη, ενώ η ειρήνη είναι ένα υπέρτατο αγαθό. Δεν πρέπει να μείνουμε αδρανείς και να αφήσουμε τον πόλεμο να εξαπλωθεί σε όλο τον πλανήτη.
Στις μέρες μας πιστεύω πως η εκπαίδευση παίζει σημαντικό ρόλο στην υπόθεση της ειρήνης. Μέσα από την ενσωμάτωση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και στο αναλυτικό πρόγραμμα δράσεων μπορούμε να καλλιεργήσουμε το ανθρωπιστικό ιδεώδες και την ενσυναίσθηση, τη συνειδητοποίηση ότι η ειρήνη είναι πρωταρχικό αγαθό και προϋπόθεση ατομικής και κοινωνικής ευημερίας. Προτείνω κάποιες δράσεις που μπορούν να βοηθήσουν:
- Το σχολείο μπορεί να οργανώσει ομιλίες και συνεντεύξεις με άτομα που βίωσαν τον πόλεμο, ώστε να ευαισθητοποιηθούν για το θέμα οι μαθητές.
- Στη Λογοτεχνία πρέπει οι δάσκαλοι να διδάσκουν κείμενα με αντιπολεμικά μηνύματα και να συζητούν με τους μαθητές τα δεινά του πολέμου.
- Πρέπει να διεξάγονται εκθέσεις έργων τέχνης, διαγωνισμοί ποίησης και πεζών με θέμα την ειρήνη.
- Η αξία της ειρήνης μπορεί να προβληθεί και μέσα από τις εθνικές εορτές.
- Μπορούν να προβάλλονται ταινίες με αντιπολεμικά μηνύματα.
- Μέσα από την Ιστορία μπορούν οι μαθητές να μάθουν για τους παγκόσμιους πολέμους, για να συνειδητοποιήσουν τα αίτια και τις αφορμές των πολέμων.
- Και το σπουδαιότερο, η εκπαιδευτική κοινότητα προστατεύει την ειρήνη κάθε φορά που καταδικάζει και τιμωρεί φαινόμενα ρατσισμού, bullying, σωματικής και ψυχολογικής βίας.
Συνοψίζοντας, η εκπαιδευτική κοινότητα προστατεύει την ειρήνη όταν καλλιεργεί τη φιλειρηνική διάθεση, όταν επιβραβεύει τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Το σχολείο πρέπει να διδάσκει καθημερινά πώς μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι!
Κωνσταντίνα Καραπαίου
Ο πόλεμος φέρνει τρομερή δυστυχία και σε μεγάλους και σε μικρούς. Πολλά μικρά παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια τους και οι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν. Και σίγουρα μετά από τέτοιες εικόνες είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσει κάποιος τον δρόμο του. Και γενικά σε έναν πόλεμο βλέπουμε παντού να πεθαίνουν.
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να μην ξαναγίνει πόλεμος. Αλλά υπάρχει μια μικρή ελπίδα να ζούμε λίγο πιο ειρηνικά, αν σε κάθε χώρα μάθουν στα σχολεία από μικρή ηλικία τα παιδιά να αγαπάνε τον συνάνθρωπό τους και να μην τον κοροϊδεύουν. Αν γίνει αυτό πιστεύω πως θα βελτιωθούν έστω και λίγο οι άνθρωποι και οι χώρες, έτσι θα είναι πιο ειρηνικός ο κόσμος γιατί θα μάθουνε τα παιδιά να αγαπάνε.
Κωνσταντίνος Κωσταντούλας
Ειρήνη για τις ψυχές των παιδιών – Μερικές σκέψεις
Θέλω να μιλήσω για τα προβλήματα που περνούν τα παιδιά στους πολέμους, όπως ορφάνια και προσφυγιά, εκατομμύρια παιδιά εγκλωβισμένα στις εμπόλεμες ζώνες.
Αυτά τα παιδιά δε βιώνουν την ασφάλεια κι αυτό τα επηρεάζει στην ικανότητά τους να σχετίζονται με τους άλλους, επηρεάζει και το να εμπιστεύονται το περιβάλλον τους, φοβούνται να μιλήσουν και οι στιγμές του πολέμου θα μείνουν πάντα μέσα τους.
Αυτά τα παιδιά που βίωσαν τον πόλεμο βιώνουν συνέχεια στο μυαλό τους τραυματικές στιγμές πολέμου και μπορεί να πάθουν ψυχικές διαταραχές, έχουν στρες, κατάθλιψη, άγχος. Θα βασανίζονται για πολλά χρόνια και, όσο μεγαλώνουν, εκτός από τα προβλήματα υγείας θα βασανίζονται από το περιβάλλον, με τη βία, τους πολέμους και τις κακοποιήσεις που το χαρακτηρίζουν.
Αυτά δεν τα λέω απλώς για να τα πω, αλλά γιατί οι πόλεμοι καταστρέφουν τις ζωές των παιδιών. Πρέπει να τους σταματήσουμε και να κάνουμε κέντρα ανάρρωσης από τους πολέμους, να κρατάμε χαρούμενα τα παιδιά για να ξεχάσουν τις αναμνήσεις του πολέμου. Και όλοι μαζί να σταματήσουμε τη βία που υπάρχει εκεί έξω. Όλα αυτά για τα καημένα τα παιδιά που δεν άξιζαν τον πόλεμο.
Αλέξανδρος Αγαπίδης
=> ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΝΩΜΗΣ εμπνευσμένα από άλλους ΑΓΩΝΕΣ ΛΟΓΟΥ δες εδώ και εδώ.
