Φέτος στην τάξη κάναμε ΑΓΩΝΕΣ ΛΟΓΟΥ όποτε διαφωνήσαμε, συγκρουστήκαμε και δεν μπορούσαμε “να βρούμε μια άκρη” ή όποτε μας βασάνισε θέμα δύσκολο στην κοινωνία.
Υπεύθυνη διδάσκουσα στα μαθήματα Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Κοινωνικής-Πολιτικής Αγωγής: Α. Καλαντζή.
=> Διάβασε κάποια ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΝΩΜΗΣ που γράψαμε, εμπνευσμένα από τους ΑΓΩΝΕΣ ΛΟΓΟΥ.
Έχω δικαίωμα να…; <=> Ποιος / ποιοι έχουν υποχρέωση να…
Ένα δικαίωμα του ανθρώπου είναι να μπορεί να βγαίνει έξω με ασφάλεια, χωρίς να φοβάται.
“Φοβάμαι μη με κλέψουν!”
“Φοβάμαι μη με βιάσουν!”
“Φοβάμαι μη με χτυπήσουν!”
“Φοβάμαι μη με σκοτώσουν!”
Όλα αυτά τα λόγια δείχνουν ανθρώπους που φοβούνται να κυκλοφορήσουν ελεύθερα έξω.
Αρχικά ένα μερίδιο ευθύνης αναλαμβάνει το κράτος. Η προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών είναι χρέος της πολιτείας απέναντι στους πολίτες. Η αστυνομία δίνει την απαραίτητη προσοχή σε τέτοια σοβαρά θέματα;
Επίσης, οι οικογένειες μπορεί να δίνουν λάθος ερεθίσματα στα παιδιά τους, οπότε τα εθίζουν στη βία καθώς μεγαλώνουν, ενώ από την άλλη μεριά μπορεί να βρίζουν και να κατηγορούν άδικα για εγκληματικές πράξεις κάποιους ανθρώπους με βάση προκαταλήψεις.
Ένα παράδειγμα μπορεί να είναι στο σχολείο το πώς αντιμετωπίζονται οι μαθητές που είναι διαφορετικοί: Ένα παιδί που είναι μελαμψό μπορεί να το κοροϊδέψουν, να το απειλήσουν και να το χτυπήσουν τα άλλα παιδιά. Οι καθηγητές μπορεί να κάνουν διακρίσεις με βάση την επίδοση. Έμμεσα παίρνουν το μέρος του μαθητή με την καλύτερη επίδοση, ακόμα κι αν είναι ο θύτης. Αντίθετα όμως, έχουν την υποχρέωση κανονικά να είναι δίκαιοι και να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλα τα παιδιά.
Βάλια Πετρίδου – Λυδία Τσαμασλίδου
Δικαίωμα στη μόρφωση
Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα από μια συγκεκριμένη ηλικία να παρακολουθεί μαθήματα στα σχολεία που ανήκουν σε συγκεκριμένες βαθμίδες εκπαίδευσης. Σκοπός να καλλιεργήσει το νου του και να διευρύνει τους ορίζοντές του, έτσι ώστε να μπορεί εύκολα στη ζωή του να ενσωματωθεί στην κοινωνία και, όταν ενηλικιωθεί, να μπορεί εύκολα να βρει δουλειά και να κάνει καριέρα.
Για να γίνει αυτό το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να δημιουργήσει ένα λειτουργικό σύστημα εκπαίδευσης, πρέπει οι δάσκαλοι να είναι συνεπείς και σωστοί στη δουλειά τους, αλλά και οι μαθητές να είναι εξίσου συνεπείς και να προσαρμοστούν στη λειτουργία του σχολείου. Δηλαδή πρέπει να θυσιάσουν αρκετό από τον χρόνο τους, το κινητό τους, να μην ενοχλούν στο μάθημα μιλώντας, τρώγοντας ή κάνοντας οτιδήποτε άλλο άσχετο με το μάθημα.
Οπότε τα άτομα που θέλουν να παρακολουθήσουν το μάθημα μπορούν, και το δικαίωμα της μόρφωσής τους δεν παραβιάζεται.
Θανάσης Μπαντής
♣♣♣
Δικαίωμα στη γνώμη μας
Έχουμε ελευθερία, σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας μας να λέμε την άποψή μας. Ο άλλος πρέπει να σέβεται το δικαίωμα αυτό, ακούγοντας την άποψή μας, ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτήν.
Για να ασκηθεί σωστά το δικαίωμα αυτό, πρέπει να μην ασκείται βία και να μη γίνονται απειλητικές κινήσεις. Στον σχολικό χώρο οι καθηγητές και οι μαθητές πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους και να ακούνε τις απόψεις του άλλου και να μη δέχονται μόνο αυτά που ορίζουν συγκεκριμένες θρησκευτικές, πολιτικές ιδεολογίες ή ακόμα και ιδέες σχετικές με την εμφάνιση. Οι καθηγητές ειδικά να έχουν κατανόηση για τους μαθητές και να παραδέχονται τα λάθη τους.
Μαρία Παυλίδου – Αναστασία Ντιβιάκα
♣♣♣
Δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας
Έχω δικαίωμα να πιστεύω σε όποια θρησκεία θέλω. Η πίστη είναι εσωτερική, ψυχική υπόθεση. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει τη θρησκευτική ελευθερία, αλλά και τη θρησκευτική ισότητα. Γιατί ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να πιστεύει σε όποια θρησκεία επιθυμεί και αυτό να είναι σεβαστό από όλους μας.
Από την άλλη πλευρά μερικοί άνθρωποι δε σέβονται τη διαφορετικότητα του θρησκεύματος και δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης, ενώ και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή μας.
Για παράδειγμα, αν στο σχολείο ένα παιδί δε σέβεται τον/τη συμμαθητή/τριά του επειδή πιστεύει σε άλλη θρησκεία, οι καθηγητές θα έπρεπε
να αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα πολύ σοβαρά, γιατί το παιδί έχει υποστεί ρατσισμό. Οι καθηγητές θα έπρεπε να πιάσουν το παιδί που πιστεύει σε άλλη θρησκεία και το παιδί που το κοροϊδεύει, για να συζητήσουν τις διαφορές τους. Γιατί ο ρατσισμός είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα για όλους και ειδικότερα για τα παιδιά που τις περισσότερες φορές τον βιώνουν. Από την άλλη πλευρά, τα παιδιά πρέπει να σέβονται το δικαίωμα των άλλων στη διαφορετικότητα, να το δέχονται και όλοι να είμαστε αγαπημένοι.
Λίνα Μπότση – Δέσποινα Μυρωνίδου
=> ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΝΩΜΗΣ εμπνευσμένα από άλλους ΑΓΩΝΕΣ ΛΟΓΟΥ δες εδώ και εδώ.
